Πελοπόννησος Πρώτα

 

Τρίπολη 30/8/2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παρεμβάσεις μας στην Οικονομική Επιτροπή

Τους προβληματισμούς και τις προτάσεις μας για τρία, κατά τη γνώμη μας, σοβαρά ζητήματα που αφορούν την Περιφέρειά μας εκφράσαμε ως παράταξη στη συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής την Τρίτη 28/8/2018.

«Αλαλούμ» με τη μεταφορά των μαθητών

Όταν, από την προηγούμενη μαθητική περίοδο, εντοπίσαμε προβλήματα στη μεταφορά των μαθητών, η Περιφερειακή Αρχή δεσμεύτηκε ότι αφού ενοποιήσει τη στάση της στις πέντε Περιφερειακές Ενότητες θα τα αντιμετωπίσει. Ο νέος τρόπος ηλεκτρονικού διαγωνισμού δημιουργεί καλύτερες συνθήκες για διαφάνεια, υγιή ανταγωνισμό και αποτελεσματικότητα, αλλά από μόνος του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει πολλά ξεχωριστά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα οποία υπάρχουν. Εκτός από τις ιδιομορφίες ανά Περιφερειακή Ενότητα, προκύπτει, όπως φαίνεται, σοβαρό πρόβλημα με τη στάση των Υπεραστικών ΚΤΕΛ (κι ας είναι ουσιαστικά ο μοναδικός φορέας προσφοράς στη μαζική μεταφορά των παιδιών). Έτσι σήμερα έχουμε την εξής εικόνα ανά νομό:

1.     Στην Αργολίδα το ΚΤΕΛ αρνείται να δώσει προσφορά (!) και αναγκαζόμαστε να επαναλάβουμε το διαγωνισμό.

2.     Στη Λακωνία δόθηκαν προφορές για όλα τα δρομολόγια με εκπτώσεις μόλις 1-2% όπου φαίνεται ότι υπήρξε κοινή αντιμετώπιση και στάση από τους συμμετέχοντες (ΚΤΕΛ-Ταξί).

3.     Στην Κορινθία και τη Μεσσηνία οι εκπτώσεις στις προσφορές των ΚΤΕΛ είναι κοντά στο 1% ενώ στα ταξί, με τον ανταγωνισμό, φτάνουν και το 51%.

4.     Στην Αρκαδία ακόμα φτιάχνεται ο διαγωνισμός!

Σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα, θα επισημάνουμε για άλλη μια φορά ότι δε χωρούν σκοπιμότητες και αιφνιδιασμοί. Πρέπει άμεσα (με ευθύνη της Περιφέρειας) να μπουν στο τραπέζι των συλλογικών οργάνων όλα τα ζητήματα - προβλήματα παρουσία των εμπλεκόμενων φορέων (Διεύθυνση Εκπαίδευσης στην Περιφέρεια, Διευθύνσεις Μεταφοράς Μαθητών, ΚΤΕΛ, Ταξί, Τουριστικά Λεωφορεία). 

Σε διαφορετική περίπτωση «ποτίζονται» πελατειακές σχέσεις και συμφέροντα εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος και της σωστής και ασφαλούς μεταφοράς των μαθητών. Δεν θα δεχτούμε τετελεσμένα γεγονότα ούτε ακριβοπληρωμένες λύσεις, καταστάσεις τις οποίες για αρκετά χρόνια βιώσαμε και στην Περιφέρειά μας.

Οι «πετυχημένες» Αναπτυξιακές της Περιφέρειας

Μέχρι χθες η Διοίκηση της Περιφέρειας προσπαθούσε να μας πείσει ότι οι Αναπτυξιακές Εταιρείες της είναι πρότυπα αποτελεσματικότητας, νομιμότητας, ταχύτητας και διαφάνειας. Σημαντικά εργαλεία παραγωγής έργου, που τα χειρίστηκε εντελώς μόνη της και αδιαφανώς, εξυπηρετώντας διάφορες σκοπιμότητες, χωρίς να δεχτεί ούτε καν τη φυσική παρουσία μας στη λειτουργία τους! Πρόσφατα άλλαξε η συμπεριφορά της για την Αναπτυξιακή Α.Ε. Μεσσηνίας.

 Σε αίτημα της Αναπτυξιακής για πληρωμή της με 64.000 ευρώ από την Περιφέρεια, για πέντε μελέτες που υλοποίησε από το 2012 και ολοκληρώθηκαν, η Περιφέρεια απάντησε με ανακοπή των διαδικασιών (!) παρότι προηγήθηκαν δικαστικές αποφάσεις δικαίωσης της Αναπτυξιακής. Αν και το ζητήσαμε επιμόνως, δεν ξεκαθαρίστηκε και δεν παρουσιάστηκαν στοιχεία σχετικά με το από ποιον φορέα και γιατί αναγκάστηκε η Περιφέρεια να αντιδράσει έτσι. 

Προφανώς δεν μπορούν να αποδεχτούν επισήμως τις όποιες θεσμικές εκτροπές έχουν γίνει στη λειτουργία της Αναπτυξιακής. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η λειτουργία των Αναπτυξιακών Α.Ε. σαν «μαγαζιά» των εκάστοτε διοικούντων. Κάνουμε προσπάθεια προς κάθε κατεύθυνση για να πάψει αυτό. Στη διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων η κοινωνία μας δεν δέχεται «μαύρες τρύπες».

Νομικοί σύμβουλοι

Η Περιφέρεια σε πάρα πολλές περιπτώσεις χρειάζεται νομική υποστήριξη για τη διεκπεραίωση υποθέσεων της. Χρόνια τώρα είναι «ακάλυπτη» ιδιαίτερα στο Νομό Αρκαδίας, όπου βρίσκεται η έδρα αλλά και στο Νομό Μεσσηνίας. Οι δαπάνες μας για τη νομική στήριξη είναι πολύ μεγάλες ενώ θα μπορούσαν να περιοριστούν σημαντικά με τη σταθερή ετήσια πρόσληψη νομικών συμβούλων, οι οποίοι θα αντιμετώπιζαν τις πολλές συνήθεις περιπτώσεις πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά. Παρά τη σύμφωνη γνώμη της 

Περιφερειακής Αρχής σε αυτό, συνεχίζονται οι απευθείας αναθέσεις σε δικηγόρους, χωρίς οι επιλογές να γίνονται σε συνεργασία με τους Δικηγορικούς Συλλόγους και με κανόνες διαφάνειας και κυκλικότητας. Σε περίοδο μεγάλης ανεργίας του κλάδου των δικηγόρων απαιτείται μια πιο υπεύθυνη αντιμετώπιση μακριά από πελατειακές σχέσεις και σκοπιμότητες.

Ποιους διχάζει ο κ. Τσίπρας;

Δημ. Ψαρράς

«Αμπάριζα από την ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας πήραν χτες οι εφημερίδες των δύο μεγάλων εφοπλιστικών ομίλων που διεκδικούν ιδιαίτερο ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας και κατήγγειλαν τον πρωθυπουργό ότι προκαλεί «μίσος» και «διχασμό» με το διάγγελμά του από την Ιθάκη»

Αμπάριζα από την ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας πήραν χτες οι εφημερίδες των δύο μεγάλων εφοπλιστικών ομίλων που διεκδικούν ιδιαίτερο ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας και κατήγγειλαν τον πρωθυπουργό ότι προκαλεί «μίσος» και «διχασμό» με το διάγγελμά του από την Ιθάκη.

Ο κ. Μητσοτάκης είχε προηγηθεί, λέγοντας ότι «ο κ. Τσίπρας επιμένει να διχάζει τους Ελληνες».

Αλλά οι εφημερίδες που τον στηρίζουν με κάθε μέσο προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα.

● «Κήρυγμα μίσους» ήταν το πρωτοσέλιδο των «Νέων» του κ. Μαρινάκη.

● «Διάγγελμα διχασμού από την Ιθάκη» ήταν η επιλογή του κ. Αλαφούζου στην «Καθημερινή».

● Η τρίτη εφημερίδα που συνέπλευσε στην ίδια γραμμή με παρόμοιο πρωτοσέλιδο ήταν η «Ελεύθερη Ωρα», που είδε «πολεμικό διάγγελμα Τσίπρα», ο οποίος «Διψάει για αίμα»!

Στη μακρά ιστορία των συγκροτημάτων Μαρινάκη (πρώην Λαμπράκη) και Αλαφούζου (πρώην Κοσκωτά, πρώην Βλάχου) δεν θα υπάρχουν πολλές μέρες που θα συμπίπτουν τα πρωτοσέλιδά τους με εκείνα των εφημερίδων που ίδρυσε ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος. Δεν γνωρίζω αν σήμερα νιώθουν περήφανα τα εναπομείναντα στελέχη των δύο συγκροτημάτων, αλλά η ταύτιση αυτή φανερώνει πολλά.

Βέβαια, η σχέση του μακαρίτη Μιχαλόπουλου με τους εφοπλιστές είναι πασίγνωστη όσο και οι περιπέτειές του με τη Δικαιοσύνη, εξαιτίας αυτής ακριβώς της ιδιαίτερης σχέσης.

Αλλά η «Ελεύθερη Ωρα» είναι γνωστή και δεν ξάφνιασε τους αναγνώστες της με το πρωτοσέλιδο. Εξάλλου είναι εκείνη που διαθέτει αποκλειστικές πληροφορίες για το πού εμφανίζεται κάθε μέρα η Παναγία και τα φιδάκια της.

Αλλά οι αναγνώστες των «Νέων» και της «Καθημερινής» υποχρεώθηκαν χτες να υποστούν μια βίαιη τοποθέτηση σε ένα στρατόπεδο όπου ελάχιστοι απ’ αυτούς ανήκουν.

Γιατί -ασφαλώς άθελά τους- οι δυο ιστορικές εφημερίδες, με τα χτεσινά τους πρωτοσέλιδα, δεν θίγουν τον πρωθυπουργό, όπως θα επιθυμούσαν, αλλά εκθέτουν ανεπανόρθωτα τους επιχειρηματίες-ιδιοκτήτες τους.

Ας ξαναδεί ή ας ξαναδιαβάσει καθένας το προχτεσινό διάγγελμα του Αλέξη Τσίπρα. Εύκολα θα διαπιστώσει ότι στο στόχαστρο του πρωθυπουργού βρέθηκαν:

1. Οι αιτίες και τα πρόσωπα που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια.
2. Η φοροασυλία του μεγάλου πλούτου.
3. Η γενικευμένη διαπλοκή και διαφθορά.
4. Η ασυδοσία μιας σειράς επιχειρηματικών και εκδοτικών ομίλων που για χρόνια θεωρούσαν ότι η χώρα τούς ανήκει.
5. Ο κυνισμός και η περιφρόνηση μιας πολιτικής ελίτ, η οποία νόμισε ότι η Ελλάδα είναι φέουδο και οι Ελληνες πειθήνιοι υπήκοοί της.
6. Αυτοί που λοιδόρησαν και απαξίωσαν την Ελλάδα και τους Ελληνες, επειδή τόλμησαν να μη συναινέσουν στην υλοποίηση ενός νεοφιλελεύθερου πειράματος που θα κρατούσε για δεκαετίες.

Οι αναφορές αυτές είναι απομαγνητοφωνημένες ακριβώς από το βίντεο του διαγγέλματος. Οταν λοιπόν μιλά κανείς για μίσος και διχασμό, ασφαλώς εννοεί ότι ο ίδιος βρίσκεται εκεί που στρέφει τα βέλη του ο κ. Τσίπρας.

Μ’ άλλα λόγια, Μαρινάκης και Αλαφούζος δηλώνουν ότι:

◼ Βρίσκονται στην πλευρά του «μεγάλου πλούτου» ο οποίος διαθέτει «φοροασυλία». (Αυτό το ξέραμε.)

◼ Εχουν σχέση με τη γενικευμένη διαπλοκή και διαφθορά. (Αυτό τώρα το μαθαίνουμε από την έμμεση δική τους ομολογία.)

◼ Ανήκουν στους επιχειρηματικούς και εκδοτικούς ομίλους που για χρόνια θεωρούσαν ότι η χώρα τούς ανήκει. (Αυτό το υποψιαζόμαστε, αλλά με τα πρωτοσέλιδα το διασταυρώσαμε πλέον.)

◼ Ανήκουν σε μια πολιτική ελίτ η οποία νόμισε ότι η Ελλάδα είναι φέουδο και οι Ελληνες πειθήνιοι υπήκοοί της. (Και γι’ αυτό κάτι είχαμε ακούσει.)

Εκτός αν όλος αυτός ο ξεσηκωμός έγινε για την έμμεση αναφορά του πρωθυπουργού στις περιπτώσεις Παπαδήμου και Στουρνάρα, στο σημείο που περιέγραψε την έκπτωση των θεσμών και την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που βίωσε η χώρα μας την περίοδο των μνημονίων: «Η βία και η καταστολή έγιναν κομμάτι της καθημερινότητας», είπε ο κ. Τσίπρας. «Η δημοκρατία ευτελίστηκε. Τραπεζίτες έγιναν πρωθυπουργοί και υπουργοί έγιναν τραπεζίτες. Φασιστικές συμμορίες βγήκαν από τις κρυψώνες τους μετά από 60 χρόνια».

Τι από όλα αυτά είναι ανακριβές; Και σε τι από όλα αυτά μπορεί να διαφωνήσει ένας δημοκράτης που δεν περιμένει να κάνει μπίζνες με την πτώση της κυβέρνησης;

Το τέλος των μνημονίων και η επόμενη μέρα για τη χώρα

Δημ. Λιάκος υφυπουργός 

Η τυπική ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος δανειακής στήριξης είναι πλέον ζήτημα λίγων ημερών. Στις 20 Αυγούστου τελειώνει οριστικά ο ιστορικός κύκλος των μνημονίων και δικαιώνονται επιτέλους, μετά από 8 ολόκληρα χρόνια, οι προσπάθειες και οι θυσίες του λαού μας. Η χώρα μας αφήνει πίσω της την πιο επώδυνη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της και μεταβαίνει στην επόμενη μέρα. Μια μέρα δημιουργίας, δικαιοσύνης και ανάπτυξης για όλους.

Οι συνθήκες για την αλλαγή σελίδας και το πέρασμα σε μια περίοδο κανονικότητας έχουν διαμορφωθεί. Η Ελλάδα σήμερα ανακάμπτει με ρυθμούς ανάπτυξης που βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα της τελευταίας δεκαετίας. Η ανεργία έχει υποχωρήσει κατά 7 μονάδες και το κυριότερο, ακολουθεί πτωτική τάση, ενώ όλοι οι βασικοί οικονομικοί δείκτες αποκτούν σταδιακά θετική δυναμική.

Ωστόσο για να φτάσουμε σήμερα να μιλάμε για αυτή τη νέα κατάσταση περάσαμε τα προηγούμενα τριάμισι χρόνια δια πυρός και σιδήρου. Ο κριτικός αναστοχασμός αυτής της συλλογικής εμπειρίας είναι αναγκαίος και θα μας βοηθήσει να αντλήσουμε τα σωστά διδάγματα, ώστε να μην επαναλάβουμε στο μέλλον τα λάθη του παρελθόντος.

Ας πάρουμε επομένως τα γεγονότα από την αρχή. Αναλάβαμε την ευθύνη της διακυβέρνησης τον Ιανουάριο του 2015 σε μια οριακή στιγμή για τη χώρα. Οι διαλυτικές συνέπειες της βαθιάς ύφεσης, μετά από δυο ανεπιτυχή κι ανολοκλήρωτα προγράμματα στήριξης, είχαν καθηλώσει την ελληνική οικονομία και είχαν πλήξει μεγάλα στρώματα της κοινωνίας. Η ανεργία είχε εκτοξευτεί στο 27% και η χώρα είχε απολέσει το ένα τέταρτο του εθνικού της εισοδήματος. Η λαϊκή εντολή ήταν ξεκάθαρη: να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση, να διορθώσουμε τις κοινωνικές αδικίες που προκάλεσε και να βάλουμε τη χώρα σε μια πορεία βιώσιμης ανάπτυξης.

Αρχικά οι ευρωπαίοι εταίροι αντιμετώπισαν με δυσπιστία τις κυβερνητικές και προγραμματικές μας προτεραιότητες. Μετά από μια έντονη περίοδο δύσκολων διαπραγματεύσεων καταλήξαμε σε μια συμβιβαστική συμφωνία. Ήταν μια ετεροβαρής συμφωνία, αποτέλεσμα των ιδεολογικό – πολιτικών συσχετισμών που επικρατούν στην Ευρώπη, αλλά παρόλα αυτά ήταν μια συμφωνία που έδινε προοπτική και κρίνοντας σήμερα εκ του αποτελέσματος, δικαιωνόμαστε για την απόφασή μας να εμμείνουμε σε αυτήν.

Το πρόγραμμα προέβλεπε την εφαρμογή ενός απαιτητικού σχεδίου 450 μεταρρυθμιστικών δράσεων σε όλους τους τομείς της οικονομίας, χωρισμένο σε τέσσερις αξιολογήσεις και ταυτόχρονα, τη λήψη των κατάλληλων μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και την εξασφάλιση της βιωσιμότητάς του.

Στις πρώτες δύο αξιολογήσεις υπήρξαν καθυστερήσεις με βάση το χρονοδιάγραμμα οι οποίες οφειλόταν εν μέρει στην έλλειψη εμπιστοσύνης, όσο και στις εσωτερικές αντιθέσεις μεταξύ των θεσμών. Το ΔΝΤ μπόρεσε σε αυτό το πλαίσιο να επιβάλει τις συντηρητικές του εκτιμήσεις που οδήγησαν στην προώθηση κάποιων μη αναγκαίων «μεταρρυθμίσεων λιτότητας», όπως η μείωση των συντάξεων (το 2019) και του αφορολογήτου (το 2020). Ως αντιστάθμισμα διεκδικήσαμε την παράλληλη ψήφιση των λεγόμενων «αντιμέτρων» που αφορούν σε στοχευμένες φοροελαφρύνσεις και σε ενισχυμένες κοινωνικές παροχές.

Ωστόσο, η σημερινή πορεία των δεδομένων είναι πολύ καλύτερη και διαψεύδει όχι μόνο τις συντηρητικές αλλά ακόμη και τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις, διανοίγοντας έτσι ντε φάκτο ένα πεδίο επαναξιολόγησης της σκοπιμότητας κάποιων παρεμβάσεων.

Η τρίτη και η τέταρτη αξιολόγηση ολοκληρώθηκαν εγκαίρως με συνέπεια το πρόγραμμα να βαίνει ομαλά στη λήξη του.

Στην πλειονότητά τους οι μεταρρυθμιστικές δράσεις ήταν αναγκαίες και κινήθηκαν στη λογική του εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας και του εξορθολογισμού των δόμων του κράτους.

Πολύ συνοπτικά αξίζει να αναφέρω την ανεξαρτητοποίηση των φορολογικών αρχών, την εισαγωγή των ηλεκτρονικών συναλλαγών, το άνοιγμα των αγορών, την απλοποίηση και την επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων, τη γενικότερη δημιουργία φιλοεπενδυτικού κλίματος, τη διαφάνεια στα δημόσια συστήματα προμηθειών και συμβάσεων και την ορθολογικότερη επανασχεδίαση των κοινωνικών προγραμμάτων, μεταξύ πολλών άλλων.

Αλλαγές ουσιαστικές κι όχι κατ’ όνομα όπως στο παρελθόν, ο θετικός αντίκτυπος των οποίων ήδη αρχίζει να διαφαίνεται. Ο ΟΟΣΑ μας απέδωσε την πρωτιά στην εφαρμογή δραστικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών και πλέον όλοι οι θεσμοί αναγνωρίζουν την ποιοτική δουλειά που συντελέστηκε αυτά τα τριάμισι χρόνια.

Ταυτόχρονα και υπό συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες, καταφέραμε μια πρωτοφανή δημοσιονομική εξισορρόπηση υπερβαίνοντας κάθε χρόνο και συστηματικά τους στόχους του προγράμματος για πρωτογενή πλεονάσματα, με αποτέλεσμα να έχουμε ανακτήσει πιο γρήγορα τη χαμένη αξιοπιστία και το κεφάλαιο εμπιστοσύνης απέναντι στη χώρα μας.

Τα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους καθώς και το ευέλικτο πλαίσιο της συμβατικής μεταμνημονιακής παρακολούθησης ήρθαν για να ολοκληρώσουν ως επιστέγασμα την παραπάνω προσπάθεια στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου. Σε μια καθοριστικής σημασίας συνεδρίαση, πάρθηκαν οι κατάλληλες αποφάσεις που θέτουν το ελληνικό χρέος σε ελεγχόμενη τροχιά απομείωσης με τρόπο που δεν θα υπονομεύεται η ανάπτυξη της χώρας και δόθηκαν οι ρητές ευρωπαϊκές εγγυήσεις για την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά του.

Η Ελλάδα είναι πια έτοιμη να επιστρέψει με σίγουρα βήματα στις διεθνείς αγορές και να ανακτήσει τον οικονομικό και πολιτικό της αυτοκαθορισμό. Αν το θέσουμε κάπως σχηματικά, καταφέραμε σε αυτήν πυκνή κυβερνητική θητεία να ξαναστήσουμε την οικονομία στα πόδια της αλλά με την κοινωνία όρθια και ταυτόχρονα, βάλαμε τις υγιείς βάσεις για τη μετάβαση στην επόμενη μέρα. Σήμερα βγαίνουμε από αυτήν την περιπέτεια και πορευόμαστε με το δικό μας αναπτυξιακό σχέδιο για μια σύγχρονη οικονομία της γνώσης που θα παράγει πλούτο και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, αλλά και με τις δικές μας κοινωνικές προτεραιότητες για τη μείωση των ανισοτήτων και την προστασία της εργασίας, όπως όλα αυτά συνοψίζονται στην έννοια της δίκαιης ανάπτυξης. Ένα πρόγραμμα που παρουσιάσαμε στους θεσμούς και πείσαμε ότι είναι εφικτό.

Ταυτόχρονα να μην παραλείψω το χρονίζον ονοματολογικό ζήτημα της ΠΓΔΜ και την επιτυχή εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης. Μιας λύσης ουσιαστικά πατριωτικής, γιατί ισχυροποιεί την διεθνοπολιτική παρουσία της χώρας μας σε πολλά επίπεδα και δεν εξαντλείται στην εύκολη πατριδοκαπηλία.

Συνεπώς και με βάση όσα περιέγραψα παραπάνω, πιστεύω πως τιμήσαμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού κι ότι παρά την κόπωση της μακροχρόνιας συλλογικής προσπάθειας, θα μας αναγνωριστεί ότι δημιουργήσαμε καλύτερες προϋποθέσεις για τη χώρα και την πορεία της στο μέλλον. Η σταδιακή βελτίωση των συνθηκών θα λειτουργήσει υπέρ μας, θα δικαιώσει τις στρατηγικές μας επιλογές και θα ενισχύσει την κοινωνική μας επιρροή.

Όλοι μαζί, η κοινωνία και οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, θα ανακτήσουμε τη συλλογική μας αυτοπεποίθηση, θα αφήσουμε πίσω την ηττοπάθεια και τις φωνές του παρελθόντος, της εσωστρέφειας και της καθυστέρησης και από κοινού θα πραγματώσουμε τις δυνατότητες της χώρας μας για ένα καλύτερο αύριο. Με σχέδιο και τις προοδευτικές τομές που έχει ανάγκη ο τόπος.