ΕΘΝΙΚΟΛΑΙΚΙΣΜΟΣ: Μια παγκόσμια επιδημία

Του Λοράν Ζοφρέν*

Όπως και οι πολιτισμοί, οι δημοκρατίες είναι θνητές. Ετοιμοθάνατες; Ασφαλώς όχι. Τα δημοκρατικά καθεστώτα δεν ήταν ποτέ τόσο πολλά στον πλανήτη και πολλά από αυτά είναι πολύ σταθερά. Δεν ζούμε στη δεκαετία του 1930. Ένα νέο κακό όμως τα καταδιώκει, ένα κακό πιο ύπουλο, πιο βλαβερό, ένα κακό που προέρχεται από το εσωτερικό και διαβρώνει τη δημοκρατική κουλτούρα. Πρόκειται για τον εθνικολαϊκισμό, που, στο όνομα του έθνους, υπονομεύει το κράτος δικαίου, υποβιβάζει τη δημόσια συζήτηση, διαβρώνει τις ελευθερίες, καταπιέζει τις μειονότητες, επιτίθεται στα δικαιώματα των γυναικών και μετατρέπει παντού τον ξένο σε αποδιοπομπαίο τράγο.

«Ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη» διακηρύσσει η Γαλλική Δημοκρατία. «Ταυτότητα, ασφάλεια, αδιαλλαξία» απαντούν οι εθνικιστές. Ο φασισμός δεν είναι έξω από την πόρτα μας. Όμως παντού κυριαρχούν τα ίδια θέματα, οι ίδιες απλουστεύσεις, τα ίδια επιθετικά συνθήματα. Υπάρχουν οι «δημοκρατορίες», όπως η Τουρκία του Ερντογάν. Υπάρχουν τα αντιδραστικά κόμματα που ασκούν την εξουσία στην Ιταλία, την Ουγγαρία, στις ΗΠΑ, τις Φιλιππίνες και από σήμερα, δυστυχώς, στη Βραζιλία. Υπάρχουν, τέλος, όλα αυτά τα ξενοφοβικά, ομοφοβικά, κλιματοσκεπτικιστικά και αντιδραστικά κόμματα που κερδίζουν έδαφος σε καθεστώτα αφοσιωμένα μέχρι πρόσφατα στην πρόοδο και την ελευθερία.

Μια οκνηρή κοινωνιολογία επιρρίπτει τις ευθύνες στην οικονομική κρίση, στις ανισότητες, στα κοινωνικά ρήγματα. Όλα αυτά παίζουν ασφαλώς τον ρόλο τους. Η φιλελεύθερη εκδοχή της παγκοσμιοποίησης απειλεί τα κεκτημένα, οξύνει τις διαφορές εισοδημάτων, απειλεί τα μέτρα προστασίας, πλήττει το μέλλον των λιγότερο προνομιούχων. Ο αχαλίνωτος φιλελευθερισμός είναι τροφοδότης του εθνικισμού.

Όμως η επιδημία δεν περιορίζεται στις φτωχές χώρες ούτε σε εκείνες με τις μεγαλύτερες ανισότητες. Η Ελβετία, μια χώρα πλούσια και ισορροπημένη, έχει κι αυτή το ακροδεξιό της κόμμα, όπως και οι σκανδιναβικές χώρες και η Ολλανδία, που έχουν καταβάλει τόσες προσπάθειες υπέρ της κοινωνικής προστασίας και της μετανάστευσης. Η οικονομική κρίση παρέχει το σκηνικό. Αλλά δεν εξηγεί το έργο. Την πραγματική διαφορά την κάνουν οι κοινωνικοί παράγοντες. Αυτό είναι που κάνει τόσο δύσκολο το έργο των δημοκρατών, των προοδευτικών ή της Αριστεράς. Τι να πεις σ’ αυτούς που έχουν την αίσθηση πως δεν ανήκουν πλέον κάπου; Ότι είναι ρατσιστές;

Είναι εύκολο να κηρύσσεις την ειρηνική συνύπαρξη. Εύκολο μέχρι να προσκρούσεις στην πραγματικότητα των λαϊκών συνοικιών που έχουν μετατραπεί σε γκέτο, των προαστίων όπου συγκεντρώνονται όλα τα δεινά και των χωριών που ζουν με τον φόβο της εγκατάλειψης.

Στις συνθήκες αυτές, η ταυτότητα και το έθνος γίνονται η μοναδική κληρονομιά για εκείνους που δεν έχουν τίποτα άλλο, ενώ το ταυτοτικό καταφύγιο καθησυχάζει τις μειονότητες που έχουν εγκαταλειφθεί εκτός των τειχών. Η μετανάστευση μετατρέπεται, όπως είναι φυσικό, σε αποδιοπομπαίο τράγο για όλα τα δεινά επί της Γης. Συχνά εξηγεί την απότομη άνοδο του ενός ή του άλλου κόμματος που τάσσεται κατά των ανοιγμάτων. Σε γενναιόδωρες και ανοιχτές χώρες, όπως η Γερμανία, η Σουηδία ή η Δανία, έχει προκαλέσει μια καταστροφική πολιτική αντίδραση. Στην Ιταλία, ο εξευτελισμός μιας χώρας που αφέθηκε μόνη απέναντι στο μεταναστευτικό κύμα του 2015 έστειλε τη Λέγκα στην πρώτη θέση.

Ρόλο παίζει και η ανασφάλεια. Η βασική εξήγηση για τη νίκη του Ροντρίγκο Ντουτέρτε στις Φιλιππίνες είναι η αδυναμία της δημοκρατίας να αντιμετωπίσει τις συμμορίες. Στην ανασφάλεια οφείλεται και η εκλογή του Ζαΐρ Μπολσονάρο στη Βραζιλία. Η απόρριψη των ελίτ, τέλος, αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό της λαϊκής ψήφου. Οι ελίτ αυτές μπορεί να είναι διεφθαρμένες, όπως στη Βραζιλία. Ή μπορεί να είναι αποτραβηγμένες στον Αβεντίνο λόφο της ευημερίας τους, όπως συμβαίνει σε τόσες χώρες. Σε κάθε περίπτωση, είναι αδύναμες, ο οικονομικός και πολιτισμικός τους φιλελευθερισμός προκαλεί πλέον μόνο οργή και ασυνεννοησία.

Όταν η κλασική, συντηρητική ή σοσιαλδημοκρατική δημοκρατία δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της κοινωνίας, η τελευταία στρέφεται προς ένα καθεστώς πιο σκληρό, πιο αδιάλλακτο, πιο κλειστό, που επικαλείται την παρακμή για να τροφοδοτεί έναν επιθετικό εθνικό λόγο και τη μετανάστευση για να υψώνει νέα τείχη και σύνορα. Στο σημείο αυτό, τα μαθήματα από τη δεκαετία του 1930 είναι πάντα επίκαιρα. Έχοντας αποτύχει να διαχειριστούν την οικονομική κρίση, να προσφέρουν ένα μέλλον στο έθνος, να διατηρήσουν τη δημόσια τάξη, να γεφυρώσουν το πολιτισμικό και κοινωνικό χάσμα, οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες (η Ιταλία, η Γερμανία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Ισπανία ή η Γαλλία) υπέκυψαν η μία μετά την άλλη στον φασισμό.

Ακριβώς επειδή κατάφερε να δώσει ελπίδα στα λαϊκά στρώματα, να προσφέρει μια προοπτική στη χώρα, να συγκροτήσει με επιδέξιο τρόπο μια πολιτική συμμαχία γύρω από το σχέδιό του, ο Ρούσβελτ νίκησε τους λαϊκιστές ηγέτες της εποχής του, τον Λίντμπεργκ, τον Χιούι Λονγκ και τον πατέρα Κάφλιν, παρόλο που η κρίση του 1929 ήταν πιο βίαιη στις ΗΠΑ από ό,τι στην Ευρώπη.

Το σπίτι μας καίγεται κι εμείς κοιτάζουμε αλλού... Ό,τι συμβαίνει με το κλίμα συμβαίνει και με τη δημοκρατία. Ο κίνδυνος είναι πραγματικός, άμεσος, απτός. Τα συστατικά του εθνικολαϊκισμού είναι κάτω από τα μάτια μας. Το φάρμακο; Εύκολο να το περιγράψει κανείς, αλλά δύσκολο να το εφαρμόσει. Μια ανθρώπινη μεταναστευτική πολιτική, στραμμένη προς την υποδοχή και το άνοιγμα, αλλά ένα άνοιγμα οργανωμένο, με σταθερούς και σαφείς κανόνες. Μια οικονομική πολιτική προσανατολισμένη προς την προστασία και την ενίσχυση των λαϊκών στρωμάτων. Κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που δεν είναι συνώνυμες με θυσίες πάντα των ίδιων, αλλά που αποκαθιστούν την ιδέα της προόδου. Ένα σχέδιο για το έθνος που του αποδίδει την πραγματική του ταυτότητα, βασισμένη στη δικαιοσύνη και την ελευθερία. Μια συμπεριφορά των ελίτ, τέλος, που τις βγάζει από τον γυάλινο πύργο τους και τις συμφιλιώνει με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Η τελευταία αυτή συνθήκη είναι κρίσιμη: χωρίς αυτή, οι εχθροί της ελευθερίας θα εξακολουθήσουν να προελαύνουν.

* Ο Λοράν Ζοφρέν είναι διευθυντής της “Libération”

Αλήθειες και Ψέματα για τις οφειλές στον ΟΑΕΕ

Πανελλαδική Πρωτοβουλία Συλλόγων και Κινήσεων Ασφαλισμένων - Προτάσεις και αντιπροτάσεις για τα 14 δισ. ευρώ που οφείλουν 580.000 άνθρωποι στο πρώην ΤΕΒΕ

Ένα θέμα που εκκρεμεί προς επίλυση και που πολλοί λένε ότι μπορεί και να επηρεάσει το θέμα των εθνικών εκλογών είναι οι οφειλές 14 δισ. ευρώ 580.000 ανθρώπων προς τον ΟΑΕΕ, πρ. ΤΕΒΕ, που μαζί με τα μέλη των οικογενειών τους υπερβαίνουν τους 1.500.000 Έλληνες πολίτες. Είναι ένα θέμα χρέους με πολλές ιδιαιτερότητες, το οποίο αφορά τεράστιο μέρος του ενεργού πληθυσμού. Στο τραπέζι υπάρχουν διάφορες προτεινόμενες λύσεις και η συζήτηση για την επίλυση του προβλήματος έχει ανάψει για τα καλά.

Ας δούμε τα ζητήματα που περιλαμβάνει το πρόβλημα των οφειλών στο πρ. ΤΕΒΕ για να ξεκαθαρίσει κάπως η κατάσταση.

1. Ποιο είναι το ύψος των οφειλών προς τον ΟΑΕΕ (πρ. ΤΕΒΕ) σήμερα, πόσοι είναι οι οφειλέτες;

Με βάση την τριμηνιαία έκθεση του ΚΕΑΟ, οι οφειλές προς τον ΟΑΕΕ (πρ. ΤΕΒΕ) ανέρχονται στα μέσα του 2018 στα 14 δισ. ευρώ. Οι οφειλέτες ανέρχονται σε 581.000. Από αυτούς, ένα μεγάλο μέρος παραμένουν ενεργοί (άνω των 300.000) ενώ οι υπόλοιποι έχουν διακόψει την δραστηριότητά τους (πλέον μισθωτοί, άνεργοι, μέτοχοι σε ΙΚΕ, στην μαύρη οικονομία κ.λπ.).

2. Πότε δημιουργήθηκαν τα χρέη, προ κρίσης ή εν μέσω κρίσης;

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΕ στα τέλη του 2014, το 70% του συνόλου της οφειλής είχε δημιουργηθεί από το 2009 και μετά. Εξάλλου θα ήταν εξαιρετικά παράλογο να ισχυριστεί κάποιος ότι η πλειονότητα των χρεών προς τον ΟΑΕΕ δημιουργήθηκαν πριν από την κρίση, που ξεκίνησε το 2009. Και αυτό γιατί είναι γνωστό παντού ότι τα εισοδήματα των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ κατέρρευσαν εν μέσω κρίσης και προφανώς αυξήθηκαν κατακόρυφα οι οφειλές αυτών προς τρίτους.

Σε κάθε περίπτωση, η πλειονότητα των χρεών κυμαίνεται σε ποσά 20.000 ευρώ - 60.000 ευρώ. Διαιρώντας τα ποσά αυτά με τις τεκμαρτές εισφορές που υπήρχαν προ Νόμου Κατρούγκαλου διαπιστώνουμε ότι αφορούν οφειλές 3-8 ετών.

3. Γιατί δημιουργήθηκαν οι οφειλές προς τον ΟΑΕΕ;

Βασική αιτία είναι η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με το εξωφρενικό ύψος των τεκμαρτών εισφορών που ίσχυε έως τις 31.12.2016. Οι εισφορές ορίζονταν ως συγκεκριμένο ποσό, ανάλογο με τα χρόνια ασφάλισης του ασφαλισμένου. Δεν είχαν, δηλαδή, καμία σχέση με το δηλωθέν εισόδημα αυτού. Αν, για παράδειγμα, ήσουν ασφαλισμένος για 25 χρόνια, είχες μηνιαία εισφορά (σύνταξη και περίθαλψη) 450 ευρώ ή 5.400 ευρώ το έτος. Αν είχες εισόδημα 10.000 ευρώ, ο ΟΑΕΕ σού ζητούσε το 54% του εισοδήματός σου. Φυσικά δεν πλήρωνες και τα χρέη συσσωρεύτηκαν.

4. Τι γινόταν στο παρελθόν με τις εισφορές περίθαλψης;

Εάν ο ασφαλισμένος όφειλε τις εισφορές του, ο ΟΑΕΕ ναι μεν τον χρέωνε για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ταυτόχρονα όμως αρνούνταν να την παράσχει. Συνεπώς το χρέος αυξανόταν με μια ακόμα χρέωση χωρίς ανταπόδοση.

5. Τι άλλαξε ο Νόμος Κατρούγκαλου;

Ο Νόμος Κατρούγκαλου άλλαξε το σύστημα εισφορών και από τεκμαρτές τις έκανε αναλογικές του εισοδήματος. Η αλλαγή αυτή υποστηρίχθηκε στην αιτιολογική της έκθεση από δριμεία κριτική στο άδικο σύστημα του παρελθόντος (τεκμαρτές εισφορές). Με τον Ν. Κατρούγκαλου το 80% των ασφαλισμένων χρεώνεται με σημαντικά μικρότερες εισφορές (το 10% τα ίδια, το υπόλοιπο 10% με αυξημένες έως πολύ αυξημένες εισφορές).

6. Τι ποσά έχει καταφέρει να εισπράξει το ΚΕΑΟ από τα οφειλόμενα 14 δισ. ευρώ;

Μόλις 250 εκατ. ευρώ έχουν εισπραχθεί μέσω ρυθμίσεων και αναγκαστικών μέτρων από το ΚΕΑΟ, ποσοστό 2% των οφειλών. Σε αντίθεση με άλλου τύπου οφειλές, όπου το ποσοστό είσπραξης είναι σημαντικά μεγαλύτερο.

7. Η πρόταση κεφαλαιοποίησης και παγώματος των οφειλών τι σημαίνει; Είναι θετική ή αρνητική;

Κεφαλαιοποίηση των οφειλών σημαίνει οι τόκοι και οι προσαυξήσεις να γίνουν κεφάλαιο, να προστεθούν στο υφιστάμενο κεφάλαιο και στην συνέχεια να παγώσουν για όσο διάστημα κριθεί σκόπιμο από την κυβέρνηση. Η λύση αυτή είναι εξαιρετικά άδικη καθώς θεωρεί τις έως σήμερα χρεώσεις ως νόμιμες και δίκαιες και προσπαθεί να μεταφέρει το πρόβλημα στο μέλλον. Αν ληφθεί υπόψη ότι από τα 14 δισ. χρέος μόνο 0,25 δισ. είναι σε ρύθμιση, μια τέτοια λύση είναι εξορισμού αποτυχημένη.

8. Η πρόταση για 100-120 δόσεις λύνει το ζήτημα;

Και αυτή η πρόταση, χωρίς επανυπολογισμό των οφειλόμενων ποσών με βάση τη σημερινή κατάσταση, δεν οδηγεί σε δίκαιη και βιώσιμη λύση.

9. Ήδη ο Εξωδικαστικός Μηχανισμός δέχεται να ρυθμίσει τις οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία. Δεν είναι σωστή λύση;

Η λύση του Εξωδικαστικού Μηχανισμού αφορά εν λειτουργία επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες με θετικά αποτελέσματα για ένα έτος από τα τρία τελευταία. Κουρεύει τόκους και προσαυξήσεις και διατηρεί το κεφάλαιο, προσφέροντας πολλαπλάσιες δόσεις (ανάλογα με τα εισοδήματα και την περιουσία του οφειλέτη). Παραμένει μια άδικη λύση ως προς το δίκαιο των χρεώσεων του παρελθόντος καθώς δεν μειώνει κεφάλαιο (εισφορές) και απαιτεί βιωσιμότητα για την ένταξη, άρα αφήνει εκτός ρύθμισης εκατοντάδες χιλιάδες οφειλέτες.

10. Τι σημαίνει η πρόταση για επανυπολογισμό των οφειλών με βάση τα ισχύοντα σήμερα;

Σήμερα οι εισφορές για τη σύνταξη ανέρχονται στο 20% του εισοδήματος του προηγουμένου έτους. Το ποσοστό αυτό θα γίνει 13,3% από τις αρχές του 2019. Σε αυτές τις εισφορές προστίθεται και ένα ποσοστό 6,95% για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δηλαδή σήμερα είναι σύνολο 26,95% και από 1.1.2019 θα ανέρχονται σε 20,25% του εισοδήματος.

Η πρόταση για επανυπολογισμό αφορά τους οφειλέτες στον ΟΑΕΕ και ενδεχομένως και σε άλλα ταμεία με ανάλογη δομή των οφειλόμενων. Με βάση την πρόταση, οι ετήσιες οφειλές στον ΟΑΕΕ θα επαναυπολογισθούν ως ποσοστό επί του εισοδήματος κάθε έτους. Για να μην κριθεί ο επανυπολογισμός αντισυνταγματικός από τα δικαστήρια, η εφαρμογή του θα πρέπει να αφορά όλους τους ασφαλισμένους και όλες τις οφειλές έως το 2016.

Αν, για παράδειγμα, το εισόδημα του οφειλέτη το 2012 ήταν 10.000 ευρώ, η οφειλή του για τη σύνταξη θα ανέλθει σε 20% επί αυτού, δηλαδή σε 2.000 ευρώ. Με δεδομένο ότι δεν είχε δικαίωμα σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θα χρεωθεί μόνο με την εισφορά της σύνταξης και όχι της περίθαλψης. Άρα, από π.χ. 5.400 ευρώ (450 ευρώ επί 12 μήνες) που χρεώθηκε για το 2012, η νέα οφειλή θα είναι μόλις 2.000 ευρώ.

11. Στον επανυπολογισμό θα χρεωθεί εισφορές για περίθαλψη;

Όχι, καθώς ο ΟΑΕΕ (πρ. ΤΕΒΕ) εφόσον ο ασφαλισμένος όφειλε εισφορές δεν του θεωρούσε βιβλιάριο υγείας και δεν τον κάλυπτε για κανένα έξοδο. Εξαίρεση θα αποτελέσει στις περιπτώσεις που στο ενδιάμεσο διάστημα ο ασφαλισμένος έκανε ρύθμιση και απόλαυσε για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ο ΟΑΕΕ έχει τα στοιχεία στη διάθεσή του για να καταλήξει σε ακριβή χρέωση.

12. Θα αφαιρεθούν οι τόκοι και οι προσαυξήσεις;

Η πρόταση αφορά και την αφαίρεση των τόκων και των προσαυξήσεων. Το νέο ποσό θα τοκίζεται από την ημέρα επανυπολογισμού και μετά.

13. Πώς θα γίνει η αποπληρωμή του νέου χρέους;

Η πρόταση αφορά την ένταξη της νέας ρύθμισης στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό, με τη δημιουργία νέας εφαρμογής, ειδικά διαμορφωμένης για τον σκοπό αυτό. Θα ληφθεί υπόψη το τρέχον εισόδημα του οφειλέτη για να αποφασιστεί ο αριθμός των δόσεων, η περίοδος χάριτος (αν π.χ. πληρώνει και τρέχουσες εισφορές) και κάθε άλλη λεπτομέρεια, όπως π.χ. το επιτόκιο.

14. Η προτεινόμενη λύση θα επηρεάσει τα έσοδα του ΕΦΚΑ;

Μέχρι σήμερα ο ΕΦΚΑ για τις οφειλές από τον ΟΑΕΕ (14 δισ.) έχει λάβει μόνο 0,25 δισ. Με τη νέα ρύθμιση, το χρέος θα μειωθεί σημαντικά και με δεδομένο ικανό αριθμό δόσεων θα αυξηθούν σημαντικά τα έσοδα του ΕΦΚΑ. Και επιπλέον θα μειώσει τη μελλοντική δαπάνη του ΕΦΚΑ για συντάξεις, αφού για όσους ενταχθούν στον επανυπολογισμό θα μειωθούν οι εισφορές και, κατά συνέπεια, οι μελλοντικές συντάξεις τους.

15. Η προτεινόμενη λύση του επανυπολογισμού δεν είναι άδικη για τους ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ που πλήρωναν κανονικά τις εισφορές τους, ιδίως εν μέσω κρίσης;

Οι οφειλέτες των οποίων η οφειλή θα επαναυπολογιστεί θα έχουν συνέπειες στη σύνταξή τους, θα λάβουν μικρότερη σύνταξη από αυτούς που πλήρωναν κανονικά. Εκτός εάν στο μέλλον αναπληρώσουν τη διαφορά στις εισφορές που προέκυψε με βάση τον επανυπολογισμό. Επιπλέον η επανένταξη των εκατοντάδων χιλιάδων οφειλετών στο ασφαλιστικό σύστημα και πάλι είναι προς όφελος όλων καθώς θα αυξήσει τα έσοδα του ΕΦΚΑ και θα δώσει, ενδεχομένως, δυνατότητα μελλοντικής μείωσης των εισφορών για όλους (όπως γίνεται από 1.1.2019).

Για την αφαίρεση της χρέωσης για την περίθαλψη δεν υπάρχει καμία αδικία, γιατί όσοι πλήρωναν καλύπτονταν και είχαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ό,τι έδιναν έπαιρναν.

16. Η προτεινόμενη λύση του επανυπολογισμού θα ευνοήσει τους μπαταχτσήδες;

Εάν κάποιος είχε ικανό εισόδημα τα προηγούμενα έτη και επέλεγε να μην πληρώνει, ο επανυπολογισμός δεν θα του προσφέρει μείωση του χρέους. Αν, για παράδειγμα, είχε 30.000 ευρώ εισόδημα, με τον επανυπολογισμό 20% η νέα οφειλή θα είναι 6.000 ευρώ (έναντι, π.χ., 4.200 ευρώ πριν για εισφορές). Προφανώς δεν θα οφείλει περισσότερα (νομικά απαράδεκτο), αλλά δεν θα τύχει μείωσης της οφειλής.

17. Δεν είναι δίκαιο να δοθεί κάποια ανταμοιβή σε όσους ήταν συνεπείς στην πληρωμή των εισφορών τους;

Η «ανταμοιβή» όσων κατάφεραν και πλήρωναν τις εισφορές τους, σε σύγκριση με όσους ενταχθούν στον επανυπολογισμό, είναι η μεγαλύτερη σύνταξη που θα λάβουν συγκριτικά με όσους, λόγω του επανυπολογισμού, μειωθούν οι εισφορές που θα έχουν καταβάλει στον ΟΑΕΕ.

18. Η πρόταση επανυπολογισμού των οφειλών θέτει σε κίνδυνο τις συμφωνίες για δημοσιονομικά πλεονάσματα;

Η συμφωνία με τους δανειστές αφορά την παραγωγή πλεονάσματος. Σε αυτήν τη συμφωνία, η είσπραξη των οφειλόμενων δεν διαδραματίζει ρόλο. Σημαντικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων παίζει και το αποτέλεσμα του ΕΦΚΑ. Η πρόβλεψη για μελλοντικές εισπράξεις από τα οφειλόμενα είναι ρεαλιστική και όχι θεωρητική. Ουδείς περιμένει ότι θα εισπραχθούν τα 100 δισ. ληξιπρόθεσμα του Δημοσίου και τα 35 δισ. ληξιπρόθεσμα του ΕΦΚΑ. Όλοι οι υπολογισμοί αφορούν είσπραξη σε βάθος χρόνου μικρού ποσοστού των οφειλόμενων. Για παράδειγμα, σήμερα η είσπραξη από το ΙΚΑ είναι στο 16% και από τον ΟΑΕΕ στο 2%. Συνεπώς ο εξορθολογισμός των 14 δισ. με βάση τον επανυπολογισμό δεν θέτει σε κίνδυνο την πορεία των οικονομικών του κράτους.

Δώρο του ΔΝΤ, για τα ΝΕΑ, η μη περικοπή των συντάξεων

Να «σκάσουν» είναι τα ΝΕΑ με την Κρ. Λαγκάρντ. Στο σημερινό πρωτοσέλιδό της η εφημερίδα αναφέρεται σε «δώρο του ΔΝΤ» με τη μη περικοπή των συντάξεων.

Πώς είναι δυνατόν να το κάνει αυτό η  γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και να διευκολύνει την κυβέρνηση που οι «μόνοι ιδιοκτήτες της εξουσίας» επιδιώκουν με κάθε μέσο να ρίξουν; Πώς είναι δυνατόν να αδιαφορήσει για τα «βάστα γερά»;

Τουλάχιστον ας έβαζε η «φιλολαϊκή» εφημερίδα κι έναν Χαχανούλη στο πρωτοσέλιδο. Όπως θυμόμαστε, αυτό το στρουμφάκι προσέφερε δώρα που αυτοαναφλέγονταν. Έτσι, με αυτή τη μικρή προσθήκη, τα ΝΕΑ θα κρατούσαν ανοιχτό ένα παράθυρο στην ελπίδα... Να καταστραφεί η κοινωνία, για να πέσει ο Τσίπρας.