Το κέντρο του σύμπαντος δεν είναι το υπερτροφικό εγώ σου

 Δημ. Σεβαστάκης

Δεν είμαστε στο επιεικές τοπίο του 2012-15. Ο πολίτης θέλει αποτέλεσμα

Η διαίρεση και οι στοιχίσεις του κόσμου δεν έχουν σχέση ούτε με παραδόσεις (αριστερές ή άλλες) ούτε με ιδεολογικές συμπυκνώσεις. Δεν υπάρχει ενότητα ιδεολογική, συγγένεια συμπεριφορών κ.λπ. Υπάρχει μικρόκοσμος, ιδιωτικό, ατομικό αίτημα, κομμάτια και θρύψαλα. Επομένως η απεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει κάπως να διαφοροποιηθεί. Οι αποσκευές έχουν μείνει στην προβλήτα με τα παλιά κοστούμια. Το ερώτημα είναι να συρράψει ή να συνθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Πρέπει κάπως να «διαβάσει» το φαινόμενο. Το φαινόμενου της αχανούς νέας κοινωνίας, το φαινόμενο της πολυδιάρρηξης.

Τα διάφορα κείμενα που κυκλοφορούν έχουν ένα προβλέψιμο ερμηνευτικό κάναβο, ένα πλέγμα από απόλυτες ευθείες. Πολλές ασύνδετες επιθυμίες συμπαρατάσσονται. Πιο μετριοπαθείς και συγκρατημένες από αυτές του 2014-15, αλλά εξίσου παρατακτικές.

Θυμίζω: Το 2014 γραφόταν ένα πρόγραμμα το οποίο αποτελούνταν από άθροιση διαφόρων καημών. Μόλις η επιτροπή το «μάζευε» γιατί ήταν αχανές, γινόταν σκοτωμός επειδή «αφαιρέθηκε αυτό που είπα». Δυσαρέσκειες, ανασφάλειες, βεβαιότητες.  Όλα μαζί. Κλαδικές διεκδικήσεις, πλανητική ανάλυση, μαρξισμός - λενινισμός, δικαιωματισμός κ.λπ. Η βασική αξιωματική με την οποία διατυπωνόταν τότε το αφήγημα ήταν το «δεν μπορεί να μην...» και ακολουθούσε ένα μαξιμαλιστικό αίτημα.

Σήμερα ξέρουμε. Συνεχίζεται όμως η διατύπωση αφηρημένων επιθυμιών, με αποκοπή από την παραγωγή, με απογείωση από αυτό που συμβαίνει και που συναρτάται με τη διοίκηση, με την αλλοπρόσαλλη κυβερνητική πολιτική, με την εξοργιστική εύνοια ή μαύρες λίστες, αλλά και με προβλήματα δομικά τόσο της ελληνικής οικονομίας όσο και του μαζικού πολιτισμού.

Είμαστε πίσω από το 2010. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Δεν είναι μόνο η οικονομία που καταστρέφεται, είναι κυρίως ότι έχουν καταστραφεί οι ανθρώπινες σχέσεις, οι πειθαρχίες, τα φίλτρα. Στο βάθος αυτή είναι η ήττα της αριστερής κοσμοθέασης, ακόμα και της αριστερής εθιμοτυπίας.

Πολύ συχνά στην «πόλη μας» (σ.σ.: την Αριστερά) τα προσωπικά μεταμφιέζονται σε πολιτικά. Πολύ συχνά τα πολιτικά γίνονται προσωπικά. Δηλητηριάζονται σχέσεις επειδή συγκρούονται φιλοδοξίες, Ιζνογκούντ, πολιτική λαιμαργία. Αυτό, επειδή δεν ενδιαφέρει τον πολίτη (ή επειδή μοιάζει με τον κόσμο που βιώνει και ο ίδιος), απομακρύνει, απομαγεύει. Τέλος ο πατριαρχικός λόγος του 2015. Δεν πας στον κόσμο ως ιερομόναχος, αλλά ως κανονικός, αντιφατικός, ανισότιμος άνθρωπος. Τι λες στον πολίτη τώρα που δεν έχεις το νέφος του λαϊκού πολιτικού ερωτισμού να σε τυλίγει, να σε ωραιοποιεί;

Δεν είμαστε στο επιεικές τοπίο του 2012-15. Ο πολίτης θέλει αποτέλεσμα. Είναι πλασμένος, διαπαιδαγωγημένος έτσι στα άλλα σπίτια που μεγάλωσε, πριν έρθει στο «δικό μας». Πρέπει να καταλάβουμε από ποια πλευρά κοιμάται, πώς και τι τρώει, τα κουσούρια, τις πομπές.  Όχι να τα ρετουσάρουμε πίσω από την αναμάρτητη έννοια «λαός».

Και πρέπει να τα καταλάβουμε όχι για να τα μιμηθούμε και να τον κολακεύσουμε (είναι περπατημένος ο κόσμος, δεν μασάει από τέτοια), αλλά για να συντάξουμε κάτι, ένα σχέδιο, κάτι που να τον ξανακαθίσει στο τραπέζι, διότι το 2019 έφυγε ή κρύωσε. Οι άλλοι ξέρουν τη δουλειά. Εξυπηρετήσεις. Αν πας εσύ από αυτόν τον δρόμο, εκτός από αποκρουστικός, θα γίνεις και άχρηστος. Γι’ αυτή τη λειτουργία υπάρχουν οι επαγγελματίες. Εσύ πας και είσαι με τους «απέξω».

Αυτός είναι ο δρόμος, ο χώρος σου. Ε, λοιπόν, αν ο λόγος σου είναι ούτε με τους απέξω και, φυσικά, ούτε με τους βολεμένους, εάν ο λόγος σου είναι αλλού, σε άλλον πλανήτη, με φιάλες οξυγόνου να τον διαρκούν για λίγο ακόμα, ε, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου.

Πάντως το κέντρο του σύμπαντος δεν είναι το υπερτροφικό εγώ σου. Το σύμπαν υπάρχει και χωρίς εσένα (κι εμένα και τους άλλους).

Στο μάτι του κυκλώνα*

 Θέμις Κοτσιφάκης

Η αύξηση του μαθητικού δυναμικού των ΕΠΑΛ

*κυκλώνας = η εκπαιδευτική πολιτική της ΝΔ.

Με επανειλημμένες ενέργειες και νομοθετικές πρωτοβουλίες η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ προσπαθεί να απομειώσει την αυξητική τάση του μαθητικού δυναμικού που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στα Επαγγελματικά Λύκεια.
Συγκεκριμένα, ως αποτέλεσμα των θετικών για την επαγγελματική εκπαίδευση μεταρρυθμίσεων της περιόδου διακυβέρνησης 2015-2019, το μαθητικό δυναμικό των ΕΠΑΛ, συγκρίνοντας τα σχολικά έτη 2017-18 και 2020-21, αυξήθηκε κατά 25% (από 86.824 μαθητές και μαθήτριες το 2017-18 σε 108.118 το 2020-21).  Παράλληλα, αυξήθηκε και η αναλογία του μαθητικού δυναμικού των ΕΠΑΛ στο σύνολο του μαθητικού δυναμικού των Λυκείων από 28,2% το 2017-18 σε 34,6% το 2020-21, ως αποτέλεσμα επιλογής των μαθητών/-τριών και όχι λόγω επιβολής ενός σκληρού εξεταστικού συστήματος στα ΓΕΛ, όπως έγινε το 2000.
Προφανώς αυτή η ανοδική πορεία του μαθητικού δυναμικού των ΕΠΑΛ δεν αρέσει καθόλου στη σημερινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ. Παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις, η κυβέρνηση λαμβάνει ή σχεδιάζει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα που θα πλήξουν τη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση που παρέχουν τα  ΕΠΑΛ, σε όφελος κυρίως της πρόωρης κατάρτισης και των ιδιωτών.
  Ας δούμε αυτά τα μέτρα συγκεκριμένα:

1. Με το νομοσχέδιο που δόθηκε για διαβούλευση το Μάϊο του 2020, επιχειρήθηκε να τεθεί ηλικιακό όριο στις εγγραφές των ΕΠΑΛ, καθώς και απαγόρευση εγγραφών των αποφοίτων λυκείου για την απόκτηση πτυχίου ειδικότητας. Η διάταξη αυτή αποσύρθηκε από το τελικό κείμενο του νόμου, κάτω από τη γενική κατακραυγή.
2. Με το νέο ν. 4673/20, θεσμοθετήθηκαν οι μεταγυμνασιακές Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (ΕΣΚ), που αντικειμενικά θα λειτουργήσουν ανταγωνιστικά  στα ΕΠΑΛ, τόσο από πλευράς μαθητικού δυναμικού, όσο και από την πιθανή μεταφορά ειδικοτήτων από τα ΕΠΑΛ στις ΕΣΚ.
3. Θεσμοθετήθηκε με το ν. 4692/20 η τράπεζα θεμάτων σε όλα τα γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα όλων των Λυκείων, άρα και στα ΕΠΑΛ. Ήδη, ακόμη και σε συνθήκες πανδημίας, το ΥΠΑΙΘ επιμένει με σχετική Υ.Α. (ΦΕΚ 4786/30-10-20) να υλοποιήσει από τη φετινή χρονιά για την Α΄ τάξη αυτή τη διάταξη, προβλέποντας μάλιστα και αύξηση των γραπτώς εξεταζόμενων μαθημάτων. Η αύξηση της δυσκολίας στις εξετάσεις των ΕΠΑΛ (όπως και των ΓΕΛ) θα οδηγήσει ένα μέρος του μαθητικού δυναμικού προς την έξοδο από τις λυκειακές σπουδές, για να «πέσουν στην αγκαλιά» της πρόωρης κατάρτισης και της ανήλικης μαθητείας των ΕΣΚ, αφού όχι μόνο δεν έχουν ληφθεί  σοβαρά κι αποτελεσματικά αντισταθμιστικά μέτρα υποστήριξης των πιο αδύναμων μαθητών, αλλά και υπονομεύεται συστηματικά η εναλλακτική ενισχυτική διδασκαλία σε Γλώσσα και Μαθηματικά, που πραγματοποιείται από το 2018 στο πλαίσιο του προγράμματος «Μια νέα αρχή στα ΕΠΑΛ (ΜΝΑΕ)» στην Α΄ τάξη.
4. Με το ν. 4673/20 θεσμοθετείται η «πρόσβαση» των αποφοίτων ΙΕΚ στα ΑΕΙ με «κατατακτήριες» εξετάσεις. Με αυτή τη διαδικασία θα επιχειρηθεί  αφενός να πληγεί το δημόσιο πανεπιστήμιο με την «ισοτίμηση» των ακαδημαϊκών σπουδών με την κατάρτιση και αφετέρου να δοθεί ένα διαφημιστικό ατού στα ιδιωτικά ΙΕΚ. Να σημειώσουμε ότι η δυνατότητα αυτή μπορεί στην πράξη να είναι στην πράξη εικονική, αφού όπως δήλωσε η ίδια η Υπουργός στους πρυτάνεις το ποσοστό μπορεί να είναι από 0-5% !! Παράλληλα, αφαιρείται το «αποκλειστικό» της δυνατότητας που είχαν μόνο οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ έναντι των ΙΕΚ, δηλ. η δυνατότητα που είχε ο απόφοιτος του ΓΕΛ να γραφτεί για την απόκτηση ειδικότητας στη Β΄ τάξη των ΕΠΑΛ και να οδηγηθεί από εκεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω των ειδικών Πανελλαδικών εξετάσεων. Να θυμίσουμε ότι τα ΙΕΚ ως ινστιτούτα αρχικής κατάρτισης με το δικό τους σημαντικό ρόλο στο σύστημα της ΕΕΚ, μέχρι το ν.4673/20 ανήκαν από την ίδρυσή τους στο μη τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα.
5. Η καθιέρωση της βαθμολογικής βάσης στις εισαγωγικές εξετάσεις  (νέο νομοσχέδιο ΥΠΑΙΘ) και με δεδομένο το γεγονός ότι ο συντελεστής της βάσης που θα θέτουν οι πανεπιστημιακές σχολές προβλέπεται να είναι κοινός για τους αποφοίτους ΓΕΛ-ΕΠΑΛ, θα πλήξει αρκετά και τα ΕΠΑΛ, ίσως και περισσότερο από τα ΓΕΛ σε ορισμένους τομείς όπου υπήρχαν χαμηλότερες βάσεις. Είναι δεδομένο πως οι θέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα μειωθούν, άρα τα ΕΠΑΛ θα χάσουν και από αυτό το λόγο μαθητικό δυναμικό.
6. Με το νέο νομοσχέδιο του ΥΠΑΙΘ, που τέθηκε σε διαβούλευση, θεσμοθετείται η κατάθεση παράλληλου μηχανογραφικού για τα ΙΕΚ από τους/τις υποψηφίους. Γίνεται προσπάθεια με αυτό να «χρυσωθεί το χάπι» του αποκλεισμού των υποψηφίων από την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και να μην οδηγούνται οι απόφοιτοι των ΓΕΛ σε εγγραφή στα ΕΠΑΛ για την απόκτηση ειδικότητας, αφού επιχειρείται με το μηχανογραφικό να δοθεί  εντύπωση στους απόφοιτους ότι πρόκειται για σπουδές που «μοιάζουν σαν τριτοβάθμια». Κι αν δεν περάσουν στα δημόσια λόγω χαμηλότερου βαθμού απολυτηρίου, υπάρχουν και τα ιδιωτικά (ΙΕΚ, κολέγια). Εκεί  η βάση υπολογίζεται σε ευρώ…
7. Με το νέο νομοσχέδιο, επίσης, προωθείται ο ουσιαστικός αποκλεισμός από την πρόσβαση στα ΑΕΙ υποψηφίων από τα Εσπερινά Λύκεια (ΓΕΛ-ΕΠΑΛ) με τη θεσμοθέτηση κοινής Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής ανάμεσα σε ημερήσια και εσπερινά σχολεία!! Η «άνθηση» κυρίως των εσπερινών ΕΠΑΛ την προηγούμενη περίοδο, τα οποία αύξησαν το μαθητικό τους δυναμικό από 20.679 το σχολ. έτος 2017-18 σε 28.739 το 2020-21 (αύξηση 39%) τίθεται και εδώ στο στόχαστρο.
8. Τέλος, η δημιουργία των πρότυπων ΕΠΑΛ, της πιθανής διόγκωσής τους  σε μαθητικό δυναμικό έναντι των υπολοίπων σε κάθε νομό που πιθανά γι΄ αυτό το λόγο θα συρρικνωθούν ή θα κλείσουν, αλλά και η ανακατανομή των ειδικοτήτων σε ΕΠΑΛ, ΕΣΚ, ΙΕΚ, που επίσης προβλέπει ο νέος νόμος 4673/20, θα οδηγήσουν αντικειμενικά στη μείωση του μαθητικού δυναμικού των ΕΠΑΛ.

Δεν θα έλεγα ότι είναι και λίγα αυτά τα μέτρα για να μειωθούν οι μαθητές και οι μαθήτριες στα ΕΠΑΛ. Ό,τι δεν κατάφερε η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο Μαΐου του 2020, με τη διάταξη του ηλικιακού και θεσμικού κόφτη εγγραφών, επιχειρεί να το καταφέρει με τις παραπάνω διατάξεις.
Θα τους αφήσουμε;

Πανδημία: Ηθικά προβλήματα

 

 Παναγιώτης Τζανετής γιατρός, πρώην πρόεδρος του ΕΚΑΒ

Η περίοδος του πρώτου κύματος σημαδεύτηκε από τη φράση του κ. Ξανθού για τον κ. Τσιόδρα: «Κι εμείς αυτόν θα βάζαμε!», εννοώντας ως επικεφαλής εμπειρογνώμονα κι όχι ως οιονεί κυβερνητικό εκπρόσωπο. Εν ολίγοις, στο πρώτο κύμα θεωρήθηκε ότι: α) δεν υπήρχε κακή πρόθεση, β) υπήρξε κλίμα πολιτικής συναίνεσης, γ) εισακούστηκαν οι επιστημονικές επιταγές και δ) υπήρξε καλό αποτέλεσμα. Τίποτε από τα τέσσερα δεν ίσχυσε στο δεύτερο κύμα.

Στο δεύτερο κύμα, από το ζενίθ βρεθήκαμε στο ναδίρ και για το αποτέλεσμα του φθινοπώρου περιττεύουν τα σχόλια. Οι "επιστημονικές επιταγές" έγιναν το πιο σύντομο ανέκδοτο. Η χειραγωγημένη επιστήμη παρήγαγε εξίσου αποκρουστικό αποτέλεσμα με τη χειραγωγημένη ενημέρωση. Όσον αφορά την επιδίωξη πολιτικής συναίνεσης, η πρόταση Τσίπρα στις αρχές Νοεμβρίου για κοινή πολιτική Υγείας αντιμετωπίστηκε με σειρά από δόλιες προβοκάτσιες. Αυτή η στάση σημάδεψε τη δεύτερη φάση.

Οπότε τι απέμεινε από το πνεύμα του Μαρτίου; Απέμεινε τουλάχιστον η καλή πρόθεση, όπως πιστεύουν αρκετοί καλοπροαίρετοι; Το θέμα δεν βρίσκεται στα πρόσωπα αλλά στις ενσυνείδητες πολιτικές επιλογές και στην ταξική τους προέλευση. Πίσω από τα «λάθη» και τις «εμμονές» δεν βρίσκεται ανικανότητα αλλά πολιτική πρόθεση. Η βαριά αυτή ηθική κατηγορία δεν κρίνεται με ειδικές γνώσεις ούτε άπτεται λεπτών βιοηθικών διλημμάτων. Το ερώτημα τίθεται με αδρούς όρους που κατανοεί κάθε έντιμος άνθρωπος.

Υπάρχει λοιπόν και κακή πρόθεση;

Το σκάνδαλο: Πεθαίνουν πράγματι άνθρωποι εκτός ΜΕΘ; Χιλιάδες κατέληξαν εκτός ΜΕΘ, οι περισσότεροι μετά τον Οκτώβριο και στη βόρεια Ελλάδα! Ο ισχυρισμός ότι όλοι αυτοί μάλλον... δεν θα χρειάζονταν ΜΕΘ απευθύνεται σε κρετίνους. Η απόκρυψη των ανά Περιφέρεια στοιχείων, που είναι διαθέσιμα σε όλες τις χώρες του κόσμου, ομολογεί εμμέσως την κατάρρευση και την αδιαφανή διαλογή που ασκήθηκε. Κανένα κριτήριο διαλογής τάχα δεν εφαρμόστηκε γιατί, παρά την καταστροφή, διαλογή, λέει, δεν χρειάστηκε! Είναι άραγε ηθικό το να κοροϊδεύεις χαροκαμένους; Ποια είναι η στάση των Επιτροπών Βιοηθικής του κράτους και των νοσοκομείων; Τι λέει η Εκκλησία; Με μια μαζική αδιαφανή διαλογή, πόσα περιθώρια ρουσφετιών έχει ένα σύστημα που δεν δίστασε να ορμήξει στα εμβόλια on camera;

Απολυταρχισμός: Μια ομάδα ανήθικων στάσεων υπάγεται στο περιβόητο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Υποτίθεται ότι στον βωμό της αυξημένης αποτελεσματικότητας πρέπει κανείς να ανεχθεί ένα δύσοσμο μπουκέτο. Δεν είναι μόνο η ενημέρωση που θυμίζει δικτατορία και η επιστήμη που έγινε θεραπαινίδα. Πολλά ακόμη θεμελιώθηκαν στην ανάγκη δημιουργίας ενός πανίσχυρου ηγέτη, προκειμένου αυτός να μας σώσει μία ώρα αρχύτερα. Ακολούθησε η ισοπέδωση των υπουργών, οι ad hoc αναθέσεις αρμοδιοτήτων και τα καπετανάτα, η περιθωριοποίηση της Βουλής, η εμφατική άρνηση διαλόγου με τα σωματεία των υγειονομικών, το κρυφτούλι με τις ποικιλώνυμες επιτροπές, το εμπάργκο του ΕΟΔΥ στη ροή επιστημονικών πληροφοριών. Η εξάλειψη κάθε είδους θεσμικού αντίβαρου και η ασυδοσία του Μαξίμου φορτώθηκε στον ιό, που υπέχει πλέον τον προσχηματικό ρόλο που είχε παλιότερα ο «κομμουνιστικός κίνδυνος»...

Ταξική μεροληψία: Η προκλητικά προνομιακή αντιμετώπιση του ιδιωτικού τομέα περίθαλψης, το σίριαλ των συγκοινωνιών, η ασυδοσία στα εργοστάσια, η επιμονή χωρίς προσλήψεις στο ΕΣΥ και η αλογοσκούφειος αριθμητική για τις κλίνες ΜΕΘ παραμένουν. Με αναζήτηση αποδιοπομπαίου τράγου σε διάφορες ομάδες. Με δωρεάν τεστ καθημερινά στο Μαξίμου, αλλά σπανίως στα νοσοκομεία και στα γηροκομεία. Αν προσθέσουμε και τις συνεχείς επιδείξεις life style και νεοπλουτισμού, η δυσανεξία προς την πλέμπα και τις ανάγκες της δεν κρύβεται. Πόσο ηθικό είναι να εκπροσωπείς ανθρώπους που απεχθάνεσαι;

Δουλίτσες: Θα επιταχύνονταν σημαντικά προσλήψεις και προμήθειες με την υιοθέτηση διακομματικής επιτροπής προσλήψεων και προμηθειών, όπως είχε προτείνει η αντιπολίτευση. Ίσως όμως έτσι να δυσκολεύονταν κάποια άλλα εγχειρήματα όπως: λίστα Πέτσα, σκόιλ ελικίκου, "διάσωση" Aegean, τα συνεχή deals με ιδιώτες και οι απευθείας αναθέσεις με ΠΝΠ, τύπου Μεγάλου Περιπάτου. Με το μάτι στο ταμείο, ενώ οι πολλοί βυθίζονται ολοένα και πιο βαθιά. Χαρακτηριστική των επιλεκτικών ευαισθησιών υπήρξε η περίπτωση των υγειονομικών. Από τα χειροκροτήματα περάσαμε σε μια σκέτη από ηθική αναγνώριση, που και αυτή την παρέχει μια πολιτική αμφίβολης ηθικής υπόστασης.

«Μεταρρυθμιστικός» παραλοιμώδης πυρετός: Το μάντρωμα της καραντίνας έδωσε ευκαιρία για προγραμματισμένες «μεταρρυθμιστικές» παρεμβάσεις, είτε πρόκειται για μέτρα οικονομικής εξόντωσης είτε για μέτρα πειθάρχησης. Κατά τα άλλα, ο εγκλεισμός αποτελεί ανώτερη κοινή υπόθεση μέχρις ότου περάσει ο κίνδυνος και πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, ελαφρώς αγνώριστη. Πολύ υποκριτικό...

Μεταλοιμώδεις κάλπες: Το καλοκαίρι είδαμε τον πρωθυπουργό να επισκέπτεται Ίδρυμα Παίδων και να φιλάει παιδάκια, σε μια σαχλο-επικοινωνία εμφανώς προεκλογική. Το εγχείρημα ουδέποτε κατέστη εφικτό, ωστόσο υποτροπίασε με την πρώτη χαραμάδα ελπίδας του εμβολίου. Επιχειρήθηκε να αποδοθεί η άφιξη του εμβολίου στο «κατόπιν ενεργειών μου» και ετοιμάστηκαν τελετές θριάμβου, που αμαυρώθηκαν από την καταπάτηση κάθε διαδικασίας προτεραιοποίησης. Σοβαροί λόγοι πίεσης χρόνου πρέπει να κατατρέχουν τον κ. Μητσοτάκη για να προσπαθεί να στριμώξει ντε και καλά πρόωρες εκλογές περί την πανδημία. Πόσο ηθικό είναι όμως να μπερδεύεις συνεχώς τις καμπύλες της επιδημίας και τις καμπύλες των δημοσκοπήσεων; Ο κόσμος καίγεται...

 

Ο ανασχηματισμός Χατζηδάκη, οι συμμαχίες, το νέο σχέδιο και η Αρκαδία

 Χρήστος Στάικος μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, υπεύθυνος Τμήματος Ενέργειας

Εάν έγινε πλήρης ανασχηματισμός σε ένα Υπουργείο, αυτό είναι το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Άλλαξε όλη η ηγεσία.

Και μπορεί ο κ. Χατζηδάκης στον καθιερωμένο απολογισμό του να μίλησε για τις "μεταρρυθμίσεις" που έκανε, εννοώντας κυρίως την δρομολόγηση των ιδιωτικοποιήσεων κρίσιμων δικτύων, υποδομών και εταιρειών του ενεργειακού τομέα, αλλά το βασικό είναι ότι φεύγει και γιατί έβαλε απέναντι κοινωνικές ομάδες και οργανώσεις, που εναντιώθηκαν στο έργο του και ακύρωσαν το δήθεν πράσινο και αναπτυξιακό πρόσωπο που ήθελε να φιλοτεχνήσει επικοινωνιακά ο κ. Μητσοτάκης.

Με την αχρείαστη αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος στη ΔΕΗ, οδήγησε συνολικά στην αύξηση του ρεύματος όλων των εταιρειών, επιβαρύνοντας το κόστος σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Την ίδια στιγμή, έριξε έξω τον ειδικό λογαριασμό για τις ΑΠΕ, αδυνατώντας να πληρώσει στην ώρα του την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα του κλάδου, στην οποία μάλιστα προσθέτει νέο χαράτσι για την δική του αποτυχία.

Τα δύο αυτά παραδείγματα δείχνουν χαρακτηριστικά πως εννοούν τη "στήριξη" στη μεσαία τάξη, την επιχειρηματικότητα και την δίκαιη ανάπτυξη!

Όσο για τα περιβαλλοντικά ζητήματα; Ακύρωσε τους δασικούς χάρτες, καθυστερώντας με αυτό τον τρόπο και την ολοκλήρωση του κτηματολογίου. Απαραίτητα μάλιστα και ως αναπτυξιακά εργαλεία. Μαζί με αυτό, "αναμόρφωσε" και τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών. Έκανε ένα κεντρικό συγκεντρωτικό οργανισμό, άλλαξε τα όρια των φορέων προκαλώντας δυσλειτουργίες στο έργο τους, σταμάτησε την διαδικασία προσλήψεων. Και πολλές άλλες παρεμβάσεις στο περιβάλλον και την χωροταξία, που οδήγησε αρκετές φορές σύσσωμες τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ να βγάζουν κοινές ανακοινώσεις και να εναντιώνονται σε συγκεκριμένες νομοθετήσεις του Υπουργείου.

Όσο για την απολιγνιτοποίηση και το master plan για την επόμενη μέρα για τις περιοχές που πλήττονται περισσότερο, ο καιρός περνάει, συγκεκριμένα έργα ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει και η αβεβαιότητα στις τοπικές κοινωνίες εντείνεται.

Και η Αρκαδία έχει επηρεαστεί αρνητικά από όλα αυτά. Οι δασικοί χάρτες δεν προχωράνε, ο Φορέας Διαχείρισης Πάρνωνα δυσκολεύεται στο σημαντικό έργο του και η Μεγαλόπολη μαζί με όλο τον νομό αγωνιά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία όλη την προηγούμενη περίοδο ανέδειξε πολιτικά και κοινοβουλευτικά τα παραπάνω θέματα και έκανε παρεμβάσεις και προτάσεις για την επίλυσή τους σε θετική κατεύθυνση. Και το έκανε και με την προτροπή οργανώσεων και με την συνεργασία φορέων και με τον διάλογο. Αποτέλεσμα ήταν η, δημιουργία κοινωνικών συμμαχιών με ΜΚΟ, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και φορείς τις οποίες πρέπει να ενισχύσουμε την επόμενη περίοδο.

Το "Σχέδιο της Επιτροπής Σταθάκη", με βασικό άξονα την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου για την Δίκαιη Πράσινη μετάβαση με την κοινωνία μαζί, μπορεί να αποτελέσει τη βάση της προγραμματικής μας πρότασης για την διαμόρφωση κοινωνικών συμμαχιών και σε αυτό τον κρίσιμο πυλώνα, που θα βοηθήσουν συνολικά σε κοινές δράσεις και ευρύτερες πολιτικές συμμαχίες για μια εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση.