ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ

 

Ο τουρισμός αποτελεί μία από τις
σημαντικότερες οικονομικές δραστηριότητες σε
παγκόσμιο επίπεδο. Τα τελευταία τριάντα χρόνια ο
παγκόσμιος τουρισμός αυξάνεται με ταχύτερο ρυθμό
από το παγκόσμιο ΑΕΠ, ενώ η πρόβλεψη που υπήρχε
προ κορονοιού για το 2020, ήταν ότι οι αφίξεις
παγκοσμίως θα ξεπερνούσαν τα 1,7 δις, με μέσο ετήσιο
ρυθμό ανάπτυξης το 4,3%.
Ωστόσο, η πανδημία του covid-19 έχει καθηλώσει
την τουριστική βιομηχανία. Η παγκόσμια ταξιδιωτική
κίνηση αναμένεται να κάνει βουτιά 39%, σύμφωνα με τις
εκτιμήσεις της Tourism Economics. Η πτώση θα είναι
καταστροφική για έναν κλάδο που αντιπροσωπεύει
περισσότερο από το 10% το παγκόσμιου ΑΕΠ και
απασχολεί 320 εκατ. εργαζομένους.

Η τουριστική ροή προς τη χώρα μας αυξάνεται ταχύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, γεγονός
που δηλώνει ότι ο τουρισμός αποτελεί τον σημαντικότερο τομέα της ελληνικής οικονομίας. Η
συμμετοχή του τουριστικού τομέα στη διαμόρφωση του ΑΕΠ, ξεπέρασε τις τελευταίες δύο χρονιές το
15%, ενώ αν συνυπολογίσει κανείς τα έμμεσα πολλαπλασιαστικά οφέλη επιχειρήσεων από την
τουριστική δραστηριότητα όπως τις μεταφορές, την εστίαση, την αναψυχή, τη διασκέδαση, το ποσοστό
επί του ΑΕΠ προσεγγίζει το 30%.
Σε απλούς αριθμούς, ο τουρισμός προσφέρει 25 δις ευρώ (άμεσα) και 50 δις (έμμεσα) στην
Ελληνική Οικονομία, ενώ οι επιπτώσεις της πανδημίας στη χώρα μας αναμένεται να είναι μεγάλες,
καθώς η συμμετοχή στο ΑΕΠ απ’ το τουριστικό προϊόν αναμένεται να δημιουργήσει ύφεση της τάξης
άνω του 10% στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας.
Το μεγάλο στοίχημα είναι να μην χαθεί εντελώς η τουριστική σεζόν του φετινού καλοκαιριού και
να στηριχτούν με κάθε τρόπο οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι του τουριστικού κλάδου. Η κυβέρνηση
με «εγκληματική» καθυστέρηση δεν έχει προβεί μέχρι σήμερα σε καμία πολιτική στήριξης του
τουριστικού προϊόντος της χώρας.
Για αυτό το λόγο καταθέτουμε σήμερα μια δέσμη προτάσεων που εμπεριέχουν συγκεκριμένα
μέτρα και πολιτικές που αφορούν το σύνολο των τουριστικών επιχειρήσεων, με άξονες τη μείωση
του λειτουργικού κόστους για τους μήνες της κρίσης, τη στήριξη της απασχόλησης, την εξασφάλιση
ρευστότητας και τη δυνατότητα ταχύτερης «επαναφοράς» μετά την εξομάλυνση της κατάστασης.
Καλούμε την κυβέρνηση να προβεί άμεσα σε ενέργειες που θα προσφέρουν την απαραίτητη ώθηση
στο τουριστικό μας προϊόν, σε επιχειρήσεις και εργαζομένους.
Προτάσεις φορολογικών ελαφρύνσεων:
• Μείωση του ΦΠΑ για δυο χρόνια στην εστίαση και στη διαμονή στο 6% και στις υπόλοιπες
τουριστικές υπηρεσίες στο 13%.
• Μείωση προκαταβολής φόρου εισοδήματος για το 2020 στο 50%.
• Αναστολή καταβολής των τρεχουσών φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων,
συμπεριλαμβανομένων και των δόσεων από τυχόν ρυθμίσεις, έως 30/6/2020 και δυνατότητα
ειδικής ρύθμισης των υποχρεώσεων αυτών.
• Κατάργηση του τέλους διανυκτέρευσης για το 2020-2021

2
• Μείωση των ενοικίων των τουριστικών επιχειρήσεων κατά 50% έως 30/6/2020, με ανάλογη
μείωση του ΕΝΦΙΑ των ιδιοκτητών.
Προτάσεις επιδότησης της εργασίας:
• Επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, με παροχή κινήτρων, για τη δημιουργία νέων θέσεων
εργασίας με κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από το κράτος και απευθείας ενίσχυση από τον
κρατικό προϋπολογισμό για τις επιχειρήσεις που θα προχωρήσουν σε νέες προσλήψεις.
Δίχτυ προστασίας ανέργων:
Σκεπτόμενοι ότι πολλές από τις εποχικές επιχειρήσεις δε θα καταφέρουν να λειτουργήσουν
φέτος, μεγάλο μέρος των περίπου 700.000 εργαζομένων του τουρισμού, θα μείνει άνεργο.
Χρειάζεται λοιπόν ισχυρό δίχτυ προστασίας και διεύρυνση του ταμείου ανεργίας. Συγκεκριμένα,
προτείνουμε ειδική μέριμνα για τους εργαζόμενους στον Τουρισμό με επίδομα ανεργίας για
όλη τη χρονιά, χωρίς όρια ενσήμων.
Εργαλεία και προτάσεις ρευστότητας για επανεκκίνηση των τουριστικών επιχειρήσεων:
Το ήδη ανακοινωθέν πρόγραμμα μέσω του ΤΕΠΙΧ εξελίσσεται σε μια δύσκολη διαδικασία και
προϋποθέτει δανεισμό με εξασφαλίσεις που δύσκολα μπορούν να καλύψουν οι ήδη
βεβαρυμμένες ελληνικές επιχειρήσεις.
Η τόνωση της ρευστότητας για την επανεκκίνηση θα πρέπει να γίνεται εύκολα με κρατικές
εγγυήσεις για δάνεια, με άτοκο κεφάλαιο κίνησης και με γενναίες εκπτώσεις επί των επιτοκίων,
υπό την προϋπόθεση να μην υπάρξουν απολύσεις εργαζομένων.
• Κρατική προκαταβολή του 10% των δεδηλωμένων τζίρων μικρών εποχιακών καταλυμάτων.
• 50% κρατική στήριξη επί των ανελαστικών ξενοδοχειακών πάγιων δαπανών έως 31/12/2020.
• Δημιουργία αναπτυξιακού ταμείου τουριστικών επιχειρήσεων.

Στήριξη του εγχώριου τουρισμού:
Μπορεί ο εγχώριος τουρισμός να μην έχει τόσο καθοριστική συνεισφορά στο ΑΕΠ της χώρας,
ωστόσο ο Έλληνας επισκέπτης, αν ταξιδέψει φέτος εντός των ελληνικών συνόρων, θα δώσει
σημαντική ανάσα στα έσοδα των τουριστικών επιχειρήσεων.
Προτείνουμε τη διεύρυνση προγραμμάτων Κοινωνικού Τουρισμού για την ενίσχυση του
εσωτερικού τουρισμού.
Έμφαση να δοθεί σε προγράμματα νεολαίας σε ηλικίες μέχρι 30 ετών με στόχο τη στήριξη
μικρότερων τουριστικών επιχειρήσεων και ενίσχυση εναλλακτικών προορισμών (μικρά νησιά
που δεν έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα).
Ενίσχυση δράσεων τουριστικής προβολής.
Με τις παραδοσιακές αγορές για την Ελλάδα (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Σκανδιναβικές χώρες
κλπ) να έχουν βγει ουσιαστικά εκτός των τουριστικών ροών προς τη χώρα μας, το βλέμμα θα
πρέπει να στραφεί σε χώρες όπως το Ισραήλ, ο Λίβανος, τα Αραβικά Εμιράτα, η Κύπρος και τα
Βαλκάνια, καθώς και άλλες με βασικά κριτήρια την καλή εικόνα που εμφανίζουν στο μέτωπο
της πανδημίας.
Προτείνουμε λοιπόν την αύξηση του προϋπολογισμού του ΕΟΤ και τη στοχευμένη στρατηγική
προβολής της χώρας με σκοπό την ανάδειξη της Ελλάδας ως ασφαλή τουριστικό προορισμό,

3
καθώς και την καμπάνια προβολής και επικοινωνίας σε νέες αγορές-στόχους που θα
ενισχύσουν την επισκεψιμότητα.
Ενίσχυση των Νοσοκομείων και των κέντρων υγείας των τουριστικών περιοχών.
Είναι απαραίτητη η ενίσχυση των δομών υγείας με την προμήθεια υγειονομικού υλικού, τεστ
κορονοϊού, προσλήψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό με σκοπό τη διασφάλιση της
δημόσιας υγείας.
Προστασία των ξενοδόχων από «επισφαλή» τουριστικά γραφεία.
Η σκέψη νέου περιστατικού χρεωκοπίας ανάλογο της Τhomas Cook είναι εφιάλτης. Για το λόγο
αυτό προτείνουμε την προπληρωμή από το πρακτορείο του 80% του τιμολογίου πριν την άφιξη
των γκρουπ και την εξόφληση του υπόλοιπου 20% εντός 15 ημερών μετά την αναχώρηση.
Νέα επενδυτικά εργαλεία.
Είναι ανάγκη η κατάρτιση νέου αναπτυξιακού νόμου και η χρηματοδότηση νέων επενδυτικών
προγραμμάτων, με στοχευμένη κατανομή πόρων στον ευρύτερο κλάδο του τουρισμού, με
ιδιαίτερη έμφαση στις πολύ μικρές επιχειρήσεις.
Παράλληλα, πρέπει να αξιοποιηθούν άμεσα, οι αδιάθετοι πόροι ΕΣΠΑ που αφορούν τον
τουρισμό, με δυνατότητα επιλέξιμων δαπανών κατασκευών, τεχνολογίας και υπηρεσιών, για
όλα τα μεγέθη επιχειρήσεων του τουριστικού κλάδου.
Τέλος, πρέπει να ολοκληρωθούν άμεσα οι εκκρεμότητες τελικού ελέγχου των επενδυτικών
σχεδίων προηγούμενων νόμων.
Ολοκληρώνοντας τη δέσμη των προτάσεών μας για τον τουριστικό τομέα οφείλουμε να
επισημάνουμε ότι ο κύριος όγκος τουριστών στη χώρα έρχεται αεροπορικώς και ως εκ τούτου οι
αερομεταφορές χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής ώστε να διαμορφωθούν ιδανικές συνθήκες
ασφαλείας των τουριστών και των υπαλλήλων σε αεροπορικές εταιρίες και αεροδρόμια.

Εσύ θα ψήφιζες Μπέο;

Θαν. Καρτερός

Αχιλλέας Μπέος. Ο άνθρωπος που μπήκε έναν χρόνο φυλακή για στημένα παιχνίδια, διαφέντευσε τον Πανιώνιο με πρόεδρο τον αοιδό Λευτέρη Πανταζή, ύστερα τον Ολυμπιακό Βόλου, ύστερα την ομάδα του Βόλου που ίδρυσε ο ίδιος, ύστερα όλη την πόλη του Βόλου.

Ενδιαμέσως αποκάλεσε τον Ψωμιάδη δίμετρη αδελφή με μουστάκι, έδειρε τον Κούγια, παύτηκε από δήμαρχος γιατί είχε κακουργηματικές κατηγορίες, έβαλε στη θέση τού δημάρχου έναν αχυράνθρωπο, αθωώθηκε από τα κακουργήματα και ξαναπήρε την καρέκλα του δημάρχου, έκανε «κρυφές» φιλανθρωπίες σε στυλ Χρυσής Αυγής που τις μάθαιναν όλοι.
Επιστέγασμα αυτής της λαμπρής πορείας, να (ξανα)εκλεγεί δήμαρχος Βόλου στις τελευταίες εκλογές, από την πρώτη Κυριακή, με ποσοστό πάνω από 57%!
Τώρα πάει να αρπάξει και να ιδιωτικοποιήσει το νεράκι από τους Σταγιάτες, μια κοινότητα που, για μεγάλη της ατυχία, ανήκει στον Δήμο Βόλου. Και μιλάει... μπέικα για όποιον αντιστέκεται σ’ αυτό, με ιδιαίτερη προτίμηση στον Αλκίνοο Ιωαννίδη.
Αλλά αναρωτιέται κανείς, βλέποντας όλα αυτά και δέκα φορές τόσα που κοσμούν τη βιογραφία του, πώς, γιατί, με ποια κριτήρια, με ποια αντίληψη δικαιοσύνης και ηθικής οι νοικοκυραίοι μιας πόλης, με προοδευτική μάλιστα παράδοση, τον έβγαλαν μόλις χθες πανηγυρικά δήμαρχο; Άρχοντα της πόλης και της ζωής τους;
Πώς, με ποια κίνητρα έτρεξαν στις κάλπες για να κάνουν τον Μπέο βαρόνο και προαγωγό μιας πόλης που κάποτε την είχε το κατεστημένο στα μαύρα κατάστιχα γιατί θεωρούσε το εργατικό δυναμικό της «ύποπτων κοινωνικών φρονημάτων»;
Η απάντηση θέλει συζήτηση. Και δεν αρκεί να βρίζουμε αυτούς που τον ψήφισαν και να ελεεινολογούμε το πολιτικό σύστημα που του άνοιξε με την αναξιοπιστία του τον δρόμο.
Όταν εν έτει 2019 σχεδόν 6 στους 10 ψηφοφόρους του Βόλου ψηφίζουν Μπέο, πάει να πει ότι εμπεδώνεται μια κουλτούρα ανοχής στην ανηθικότητα, υπόκλισης στη «μαγκιά», και ευπιστίας σε υποσχέσεις του τύπου «θα κάνω τον Βόλο Μονακό».
Από πληθυσμούς μάλιστα που απαιτούν νόμο και τάξη, πολιτική ειλικρίνεια, και να πάει φυλακή ο τάδε και ο δείνα - αλλά όχι ο δήμαρχός τους.
Ένα πράγμα, πάντως, ανεξάρτητα από απόψεις και προβληματισμούς, δεν σηκώνει κουβέντα. Καμιά ανοχή από την Αριστερά, και κάθε δημοκρατικό άνθρωπο, σε φιντάνια τύπου Μπέου.
Το συζητάμε για το έδαφος που τα ευνόησε. Αλλά τα ξεριζώνουμε.

Όταν μεταχειρίζεσαι τη διαφωνία

 Δημ. Σεβαστάκης

Διαφωνία, πολυφωνία, αμφιβολία, αντιπρόταση. Η εμπάθεια βρίσκεται σε άλλη πλατφόρμα, σε άλλο επίπεδο. Δεν σχετίζεται με την αποκλίνουσα ή τη διαφορετική άποψη, αλλά την προφασίζεται. Η εμπάθεια χρησιμοποιεί τη διαφωνία για να εκφραστεί. Πού οφείλεται η παραλλαγή; Άγνωστο

Διαφωνία, πολυφωνία, αμφιβολία, αντιπρόταση. Η εμπάθεια βρίσκεται σε άλλη πλατφόρμα, σε άλλο επίπεδο. Δεν σχετίζεται με την αποκλίνουσα ή τη διαφορετική άποψη, αλλά την προφασίζεται. Η εμπάθεια χρησιμοποιεί τη διαφωνία για να εκφραστεί. Πού οφείλεται η παραλλαγή; Άγνωστο. Υπάρχει βέβαια και ένα ενδιάμεσο επίπεδο: να διακηρύττει κανείς τη διαφωνία.

Το χειρότερο: να τη μεταχειρίζεται. Όχι να βαθαίνει την επιχειρηματολογία και να πολεμάει για την άποψή του (που είναι τίμιο), αλλά να κραυγάζει ότι έχει διαφορετική άποψη. Λόγοι αυτοπροβολής, λόγοι αυτοσυντήρησης, εσωδιαπραγμάτευσης πολύ συχνά γίνονται τα οχήματα για να διαρρηγνύει κανείς ιμάτια και κομματικές στολές.

Πάντα μέσα στα κόμματα της Αριστεράς, μετά από μια αποτυχία, που οφείλεται και σε υπαρκτές αδυναμίες, απέφευγαν να γίνει κριτική συζήτηση. Προσπερνούσαν την ανάγκη με το επιχείρημα μιας επερχόμενης επείγουσας («κρίσιμης» την ονόμαζαν) νέας μάχης (π.χ. συνδικαλιστικού, εργασιακού, πολιτικού χαρακτήρα) η οποία δεν άφηνε περιθώρια για αναστοχασμό, αναθεώρηση, εντοπισμό του λάθους. Επίσης, συζήτηση δεν γίνονταν για να μηΝ μπει το (εκάστοτε αριστερό) κόμμα σε εσωστρέφεια ή να «δώσει όπλα στους ταξικούς εχθρούς και τους ρεβιζιονιστές», όπως έλεγαν παλιότερα.

Οι σχέσεις σε ένα κόμμα, ιδίως με τις εθιμικές και πολιτικές παραδόσεις της αριστεράς, είναι πρωτίστως «ανθρώπινες», ενίοτε διατρέχονται από τα χαρακτηριστικά τής ντομπροσύνης, της φιλίας. Καμιά φορά όμως και της απέχθειας. Πάντα στα κόμματα της Αριστεράς αναπτύσσονταν εύνοιες, δίκτυα, υπήρχαν αποκλεισμοί, καχυποψίες.

Πολλές φορές το να μιλήσεις σε κάποιον θα εκλαμβάνονταν ως εχθρική στάση από τον εσωκομματικό αντίπαλό του. Έπρεπε να αποδεικνύεις ότι «δεν είσαι από τους άλλους». Γιατί; Μα γιατί συνήθως άνθρωποι κλειδαμπαρωμένοι στην κομματική καμαρίλα είναι ανασφαλείς, μεγεθύνουν το έλασσον, αλλά και με εκπληκτικό ταλέντο δεν παίρνουν χαμπάρι το μείζον. Δεν μιλώ για στελέχη πλήρους κομματικής απασχόλησης (πολλοί από τους οποίους είναι εξαιρετικά διαυγείς και έξυπνοι), αλλά γι’ αυτούς που το κόμμα είναι το προσωπικό τους οχυρό. Το οποίο αναπότρεπτα μετατρέπουν σε φέουδο.

Θυμάμαι πολλά ταλαντούχα και ανιδιοτελή (τότε) παιδιά που παράτησαν κόμμα και ένταξη, που στράφηκαν σε άλλες δραστηριότητες, αφοσιώθηκαν στο επάγγελμα, στις σπουδές, στην τέχνη κ.λπ.

Παιδιά που τα «βρόντηξαν», που αποσύρθηκαν, που αποφάσισαν να πάνε για μπάνιο αντί να πουλάνε την κομματική εφημερίδα στους λουόμενους (όπως γίνονταν τις δεκαετίες ’70 και ’80). Που επέλεξαν το ταβερνάκι από την πολύωρη, πληκτική συνεδρίαση. Που προτίμησαν την οικογένεια από την κατειλημμένη από κομματικό καθήκον αργία (σ.σ.: μετρήστε οι παλιοί πόσες φορές, Παρασκευή απόγευμα, Κυριακή πρωί, Χριστούγεννα, Πάσχα κ.λπ. τέθηκε κάποιο επείγον καθήκον.

 Μετρήστε πόσες φορές στη μακρά κομματική ζωή σας την επομένη κάποιας γιορτής έπρεπε να έχεις διεκπεραιώσει πολλά, γιατί «έχουμε κλείσει ημερομηνίες» - άρα γιορτή γιοκ. Αυτή η «ψύχωση του Δεκαπενταύγουστου», να έχεις απασχόληση γιορτινές μέρες, είναι το πιο αθώο δυσάρεστο χούι της κομματικής Αριστεράς).

Ο αντίπαλος, βέβαια, δεν έχει τέτοια προβλήματα. Εκατό χρόνια στην εξουσία, είναι περπατημένος. Μισεί μεν τον εσωκομματικό του ανταγωνιστή γιατί του τρώει δουλειές, αλλά επειδή είναι μπασμένος στα κόλπα και δικτυωμένος, θα πάρει κάτι, όπως θα πάρει κι ο ανταγωνιστής του.

Οι σχέσεις τους είναι διαμοιρασμού. Αλλά στην από δω πλευρά τι; Γιατί να φθείρουν μια συλλογική υπόθεση σημαντική με αλληλοφαγωμάρες; Στο κάτω - κάτω, κανείς δεν είναι ιδιοκτήτης της πολιτικής αξιοπρέπειας, ούτε της πίστης τού συντρόφου του.

Δεν είναι καπιταλισμός! Είναι πλιάτσικο με τους κολλητούς...

Δ. Χρήστου
 

«ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να εγγυηθώ για τη δραστηριότητα κανενός ιδιώτη επιχειρηματία. Καπιταλισμό έχουμε στην Ελλάδα και οι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες καθορίζουν με ποιο τρόπο θα κινηθούν», δήλωσε με στόμφο ο υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος. Έχουμε όμως καπιταλισμό; Και στον καπιταλισμό που έχουμε, δεν υπάρχουν κανόνες; Δεν υπάρχουν νόμοι που όλοι πρέπει να τηρούν; Στο επιχειρείν, δεν είναι όλοι ίσοι;

ΑΦΕΛΕΙΣ ερωτήσεις για τη μεταδημοκρατία της νεοφιλελεύθερης ομάδας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Νά μερικά πρόσφατα παραδείγματα: Απευθείας ανάθεση σε εταιρεία-«φάντασμα», για το έργο της κατασκευής και λειτουργίας e-market place στα ΕΛΤΑ courier, καταγγέλλουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, καταθέτοντας σχετική ερώτηση στον υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κ. Πιερρακάκη.

ΟΠΩΣ αναφέρεται στο κείμενο της ερώτησης, με σχετική απόφασή του στις 10.4.2020, στην κορύφωση της πανδημίας, το Διοικητικό Συμβούλιο των ΕΛΤΑ courier ανέθεσε το έργο σε εταιρεία που συστάθηκε μόλις μία μέρα πριν, λέγοντας ψευδώς πως έλαβε υπόψη την προσφορά της που είχε καταθέσει στις 26.3.2020, δηλαδή 14 ημέρες πριν καν αυτή συσταθεί!

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ: Η Επιτροπή Διαφθοράς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξέτασε την περίπτωση του σκανδαλώδους προγράμματος τηλεκατάρτισης με τα voucher στους ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και αυτή της αντισυνταγματικής πρόσληψης μετακλητού υπαλλήλου ως επικεφαλής νέας τεχνικής υπηρεσίας του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, που υπέγραψε ανάθεση έργου προς ιδιωτική εταιρεία ύψους 4,5 εκατ. ευρώ, μια μέρα πριν την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του!!

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ τι θα γινόταν στο περιβόητο πρόγραμμα των σχολικών μαθημάτων με την εγκατάσταση βιντεοσκοπήσεων στα σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Φανταστείτε πόσες κάμερες, πόσοι υπολογιστές, πόσοι διαχειριστές εικόνας και ήχου θα έπρεπε να αγοραστούν και το ποσό που επρόκειτο να διατεθεί.

ΤΙ ΕΚΑΝΕ λοιπόν η υπουργός Θρησκευμάτων και ολίγον Παιδείας για να ξεπεράσει τις υποψίες και τους σκοπέλους; Ζήτησε τη γνώμη της Αρχής Προσωπικών Δεδομένων μόνο για τις τεχνικές προδιαγραφές. Η ίδια η επιτροπή όμως, όταν προχώρησε η ιδέα και έμαθε τις προθέσεις, ανακοίνωσε πως είναι παράνομες οι κάμερες στα σχολεία για μαθητές.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΗ στις ΗΠΑ υπουργός όμως επιμένει πως οι κάμερες τουλάχιστον στους εξωτερικούς χώρους θα αποθαρρύνουν τους εμπόρους ναρκωτικών να πλησιάζουν τα σχολεία! Υποθέτω πως έχει αντιδράσει ο κομματικός φίλος που είχε παραγγείλει και επρόκειτο να του ανατεθεί η επένδυση και πιέζονται για να βρουν κάποια συμβιβαστική λύση.

ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΜΕ στη « διαχείριση» των σκανδάλων. Όπως αποκάλυψε η κ. Ξένη Δημητρίου, πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, στην κατάθεσή της στην επιτροπή της Βουλής, ο πρώην οικονομικός εισαγγελέας Παναγιώτη Αθανασίου για τρία χρόνια (2014-2017) κρατούσε στο συρτάρι υποθέσεις για offshore τριών πρώην υπουργών της Ν.Δ. Αποτέλεσμα αυτής της μεθόδευσης ήταν να παραγραφούν τα αδικήματα των τριών πρώην υπουργών!

ΦΤΑΝΟΥΜΕ και στα περιβόητα πόθεν έσχες των βουλευτών, που εδώ, στον ελληνικό καπιταλισμό, ουδεμία σημασία και συνέπεια υπάρχει για το αν είναι αληθή. Για παράδειγμα, στο πόθεν έσχες του υπερδανεισμένου πρωθυπουργού, της υπερδανεισμένης Ν.Δ., η ιδιοκτησία της συζύγου του για το σπίτι του Βολταίρου στο Παρίσι δεν υπάρχει! Πλην όμως, καμιά μεταβολή του ιδιοκτησιακού επί του ακινήτου δεν καταγράφεται στις αρμόδιες γαλλικές αρχές.

ΕΙΝΑΙ όμως άσοι στην προπαγάνδα. Οργάνωσαν συντονισμένη εκστρατεία με τα ελεγχόμενα ΜΜΕ για την αγορά οκτώ ακινήτων του Δ. Παπαδημούλη για να τα σκεπάσουν όλα. Τα 125 ακίνητα του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, για παράδειγμα, δεν λαμβάνονται υπόψιν, διότι αυτός είναι καπιταλιστής!

ΥΠΑΡΧΕΙ όμως και σοβαρό θέμα με τα δάνεια. Για παράδειγμα, ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης συνεχίζει να οφείλει 624.000 ευρώ σε τρία δάνεια που έχει πάρει από Εθνική και Alpha Βank, κυρίως το 2007. Το αρχικό ποσό των δανείων είναι 630.000 ευρώ και σε ένα από τα δανειακά προϊόντα το ύψος της οφειλής είναι πλέον μεγαλύτερο του αρχικού κεφαλαίου. Αυτός λοιπόν έχει την ευθύνη της Εθνικής Οικονομίας αλλά και τη σχετική αρμοδιότητα για τα δάνεια, εξαιτίας της οποίας κάνει συχνά δηλώσεις για «στρατηγικούς κακοπληρωτές».

ΕΜΕΙΣ όμως μπορεί να είμαστε υπερήφανοι που νικάμε τον κορωνοϊό, με άδειες τσέπες και αβέβαιο μέλλον. Τα νέα Μνημόνια για τον έκτακτο δανεισμό αποφασίστηκαν ήδη με επιμονή της Γερμανίας και ο υπουργός Οικονομικών μας δηλώνει ευχαριστημένος. Άλλοι θα πληρώσουν το μάρμαρο, ως γνωστόν.

ΜΕΘ, λειτουργικές κλίνες...και αλχημείες αρηθμών

Άλλο είναι οι κλίνες εντατικής νοσηλείας κι άλλο είναι οι κλίνες ΜΕΘ σε κοινούς θαλάμους που δημιουργήθηκαν λόγω της πανδημίας! 

Του Τάκη Γεωργακόπουλου*

Παρακολουθούμε το τελευταίο χρονικό διάστημα αντιπαράθεση αριθμών σχετικά με τις κλίνες ΜΕΘ, τις υπάρχουσες και τις αναγκαίες, χωρίς ωστόσο να μας λέει κάποιος τι δυνατότητες έχουν σήμερα τα νοσοκομεία μας κτηριακά για να αναπτύξουν τις υπάρχουσες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας προκειμένου να προστεθούν νέες κλίνες στους χώρους των  ΜΕΘ ή να ενεργοποιηθούν υπάρχουσες κλίνες στις υπάρχουσες ΜΕΘ που για κάποιους λόγους δεν έχουν ενεργοποιηθεί ή κι ακόμη αν χρειάζεται να δημιουργηθούν σε κάποια νοσοκομεία νέοι χώροι ΜΕΘ με περισσότερες -από τις υπάρχουσες- κλίνες.

Τα πράγματα για όσους ζουν «από μέσα» τη λειτουργία των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) είναι απλά, αλλά απαιτητικά από την (εκάστοτε) πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και συνακόλουθα την κυβέρνηση.

Είναι άλλο πράγμα οι κλίνες ΜΕΘ που πρέπει να αναπτυχθούν στον ενιαίο -όπως συμβαίνει παγκοσμίως- χώρο ΜΕΘ κάθε νοσοκομείου εφόσον αντέχει χωροταξικά, εφόσον υπάρχει ο αναγκαίος εξοπλισμός, εφόσον υπάρχει το αναγκαίο, μόνιμο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό και είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα αυτό που έγινε υπό την πίεση της πανδημίας, όπου δημιουργήθηκαν χώροι εντατικής νοσηλείας με τοποθέτηση κλινών και τον αναγκαίο εξοπλισμό σε κοινούς θαλάμους νοσηλείας, συρρικνώνοντας κλινικές και μειώνοντας τις κλίνες νοσηλείας τους που προορίζονταν για τους ασθενείς, όπως έγινε σε κάποια νοσοκομεία... Αυτοί οι χώροι δεν είναι χώροι ΜΕΘ κι αυτές οι κλίνες δεν είναι κλίνες ΜΕΘ, αλλά κλίνες εντατικής νοσηλείας που ενεργοποιούνται σε ειδικές πιεστικές συνθήκες, όπως η πανδημία του κορωνοϊού.

Χωρίς αριθμούς...

Πολλές φορές οι πρώην υπουργοί Υγείας Α. Ξανθός και Π. Πολάκης έχουν δώσει στοιχεία για τις ΜΕΘ στην περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ αναφέροντας πως «αναπτύχθηκαν πάνω από 100 νέες κλίνες ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία, ενώ καλύφθηκαν και τα κενά 190 οργανικών θέσεων γιατρών ΜΕΘ» που υπήρχαν εξαιτίας και του «παγώματος» των προσλήψεων από το 2010. Το ίδιο επανέλαβε και ο πρώην πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας σε πρόσφατο σημείωμά του.

Σήμερα, ακόμη δεν γνωρίζουμε πόσοι νέοι γιατροί και νοσηλευτές/τριες προσελήφθησαν για τις ΜΕΘ, πόσες νέες κλίνες ΜΕΘ μπορούν να αναπτυχθούν στα δημόσια νοσοκομεία και σε πόσα νοσοκομεία υπάρχουν διαθέσιμοι χώροι ΜΕΘ που μπορούν να δεχθούν περισσότερες κλίνες.

Στη διαδικασία επιστροφής στην «κανονικότητα» της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων επιχειρείται να δειχθεί μια αύξηση κλινών ΜΕΘ χωρίς να ξεκαθαρίζεται αν αυτές οι κλίνες αναπτύσσονται στον χώρο των ΜΕΘ ή απλά προσμετράνε ως κλίνες ΜΕΘ και τις κλίνες εντατικής νοσηλείας που αναπτύχθηκαν σε άλλους χώρους του νοσοκομείου για τις ενδεχόμενες ανάγκες της πανδημίας του κορωνοϊού.

Στην Πάτρα

Απ’ όσο γνωρίζω, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας αναπτύχθηκαν κλίνες ΜΕΘ για ασθενείς με Covid-19 σε χώρο που ήδη υπάρχει σχεδιασμένος για λειτουργία ΜΕΘ και απλά δεν είχε αναπτυχθεί λειτουργικά γιατί προορίζεται (και προοριζόταν από χρόνια) για την υποστήριξη της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής που ακόμη δεν έχει ξεκινήσει τη λειτουργία της. Το 2008, με τον μεγάλο σεισμό της Πάτρας, από τον οποίο το Γ.Ν. Πατρών υπέστη κτηριακές βλάβες, η ΜΕΘ του Νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας» αναπτύχθηκε και λειτούργησε σ’ αυτόν τον χώρο μέχρι τον Μάρτιο του 2011. Σ’ αυτόν τον χώρο αναπτύχθηκε η ΜΕΘ για την Covid-19.

Στο Γ.Ν. Πατρών «Άγιος Ανδρέας», αντίθετα, που διαθέτει ΜΕΘ και λειτουργεί με επτά κλίνες, αναπτύχθηκαν κλίνες εντατικής νοσηλείας για ασθενείς με Covid-19 σε τρεις θαλάμους κλινικής καταργώντας ταυτόχρονα τις κλίνες κοινής νοσηλείας ορθοπεδικών και ουρολογικών ασθενών και συρρικνώνοντας προσωρινά τη λειτουργία των κλινικών.

Σ’ αυτούς τους χώρους, δηλαδή σε θαλάμους κοινής νοσηλείας, ασφαλώς και δεν μπορεί να λειτουργεί ΜΕΘ, διότι θα είναι επισφαλής η νοσηλεία των ασθενών και απαράδεκτες οι συνθήκες εργασίας του προσωπικού. Συνεπώς, αυτές οι κλίνες εντατικής νοσηλείας ΔΕΝ μπορούν να προσμετρηθούν και να αναφερθούν ως νέες κλίνες ΜΕΘ, διότι τότε θα επικρατήσει η «αλχημεία» των αριθμών και όχι η πραγματική κατάσταση λειτουργίας ΜΕΘ σε ενιαίο χώρο, όπως γίνεται σε ολόκληρο τον κόσμο, σε όλα τα νοσοκομεία.

Διότι ένας χώρος για να λογίζεται ΜΕΘ, πρέπει να είναι ΕΝΙΑΙΟΣ, με δυνατότητα άμεσης επίβλεψης των ασθενών και να διαθέτει τόσο τον αναγκαίο εξοπλισμό, όπως ειδικές κλίνες, αναπνευστήρα ανά κλίνη, μόνιτορ παρακολούθησης των ζωτικών λειτουργιών ανά ασθενή και πολλές αντλίες έγχυσης φαρμάκων, εγκατάσταση συστήματος αναρρόφησης εκκρίσεων ανά θέση ασθενή, καθώς και να διαθέτει επαρκές νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό που εφημερεύει πάντα σε ενεργό εφημερία, καλύπτοντας υποστηρικτικά - συμβουλευτικά πολλές φορές και βαρέως πάσχοντες των άλλων κλινικών ειδικοτήτων.

Τι πρέπει να ξέρουμε

Αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματική αύξηση κλινών ΜΕΘ, θα πρέπει πρώτα να πούμε (και να ξέρουμε):

* Ποια νοσοκομεία διαθέτουν χώρο για λειτουργία (πόσων;) κλινών ΜΕΘ.

* Γιατί έως τώρα δεν ανέπτυξαν λειτουργικά τις κλίνες ΜΕΘ που διαθέτουν (ή διέθεταν και δάνεισαν).

* Γιατί έως τώρα ΜΕΘ μεγάλων νοσοκομείων δεν ανέπτυσσαν όσες κλίνες χωράει ο χώρος ΜΕΘ.

* Κι αν όσες ΜΕΘ λειτουργούν διαθέτουν το αναγκαίο νοσηλευτικό και ιατρικό δυναμικό αλλά και την αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή; Τότε θα μιλάμε για πραγματική αύξηση κλινών ΜΕΘ που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε καθημερινή βάση αλλά και σε έκτακτες καταστάσεις.

Η λειτουργία μιας ΜΕΘ δεν είναι μόνο αριθμοί κλινών, αλλά κυρίως ένα σύνολο ανθρώπινου δυναμικού και υλικοτεχνικής υποδομής που στόχο έχουν να σώζουν ζωές. Και αυτό κάνουν!

* Ο Τάκης Γεωργακόπουλος είναι πνευμονολόγος, διευθυντής ΕΣΥ, ΜΕΘ Γ.Ν. Πατρών, πρώην αντιπρόεδρος ΕΟΠΥΥ

Πώς σχεδιάζουμε την επόμενη ημέρα;

Άρθρο του τομεάρχη Οικονομικών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Ευ. Τσακαλώτου, στην «Καθημερινή»

Η πανδημία χτύπησε μια παγκόσμια οικονομία που δεν είχε ξεπεράσει την οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, και που όλες οι ενδείξεις προμήνυαν έντονα υφεσιακές τάσεις. Η Ελλάδα έδειχνε βελτίωση των δεικτών το πρώτο εξάμηνο του 2019, όμως οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν μετά την αλλαγή διακυβέρνησης και πριν από τον κορωνοϊό δεν οδήγησαν σε ενθαρρυντικά αποτελέσματα είτε σε σχέση με τον ρυθμό ανάπτυξης είτε σε σχέση με τα δημοσιονομικά.

Οταν σχεδιάζει κανείς για την επόμενη μέρα της πανδημίας, χρειάζεται να σκεφτεί και για την ουσία και επί της διαδικασίας.

Η ουσία είναι ότι τρεις σημαντικοί παράγοντες που μας οδήγησαν στην παγκόσμια κρίση του 2009 –οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, μακροοικονομικές ανισορροπίες, και ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα αποκομμένο από τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας– δεν αντιμετωπίστηκαν και σε κάποιες πτυχές χειροτέρεψαν. Οι ανισότητες, όλων των ειδών, ενισχύθηκαν, και επηρέασαν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των μεσαίων τάξεων.

 Οι μακροοικονομικές ανισορροπίες επίσης παρέμειναν, και στο επίπεδο της Ε.Ε. τώρα πια παίρνουν και τη μορφή μεγάλων αποκλίσεων όχι μόνο στο εξωτερικό ισοζύγιο αλλά και στο επίπεδο δημοσίου χρέους – το πρόβλημα, δηλαδή, που αρνήθηκαν να αντιμετωπίσουν, και θα το βρούμε μπροστά μας, φοβάμαι σε χειρότερη μορφή, το τελευταίο Eurogroup και η τελευταία Σύνοδος Κορυφής. Τέλος, το χρηματοπιστωτικό σύστημα παρέμενε εύθραυστο, προτιμώντας, σε αυτή τη φάση, να δανείζει σε επιχειρήσεις για συγχωνεύσεις και εξαγορές, για επαναγορά μετοχών, και άλλες, στην ουσία κερδοσκοπικές δραστηριότητες.

Απλοποιώντας κάπως, οι τρεις παράγοντες συνδέονται: με φτηνό εργατικό δυναμικό (ανισότητα), οι επιχειρήσεις προτιμούν να βασίζονται σε αυτό τον συντελεστή παραγωγής παρά να επενδύουν σε νέες τεχνολογίες ή νέες μορφές παραγωγής, και το χρηματοπιστωτικό σύστημα χρησιμοποιεί τα λιμνάζοντα κεφάλαια με μη παραγωγικό τρόπο. Και βέβαια κανείς στις χώρες που κερδίζουν πιο πολύ, από μια μικρότερη πίτα (ως αποτέλεσμα ιστορικά χαμηλών επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ), δεν μεριμνά ώστε να βάλει μπροστά δημόσιες επενδύσεις για να αντιμετωπίσει τις μακροοικονομικές ανισορροπίες.

Η πανδημία βρήκε την Ελλάδα αποδυναμωμένη μετά την περιπέτεια των τριών μνημονίων. Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια μνημονίου είχαμε βελτίωση και στην οικονομία και στις εξαγωγές, και στη μείωση της φτώχειας και των ανισοτήτων, και στα δημοσιονομικά, η κρίση άφησε πολύ βαθιά αποτυπώματα.

Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι πολιτική που εντείνει τις ανισότητες συνιστά διέξοδο. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων που προωθεί η κυβέρνηση θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη πτώση στους μισθούς και σε αυξημένη ανισότητα – τι άλλο στόχο, εξάλλου, μπορεί να έχει αυτή η στρατηγική; Κάτι που όμως παράλληλα θα εντείνει και τις ανισορροπίες στο χρηματοπιστωτικό σύστημα μέσω της αύξησης των κόκκινων δανείων. 

 Δυσκολεύομαι να δω πώς αυτό θα προωθήσει την αναγκαία παραγωγική ανασυγκρότηση που θα διασφαλίζει και την προστασία του περιβάλλοντος, πώς θα μας αναβαθμίσει στην παγκόσμια αλυσίδα αξιών, πώς θα ενσωματώσει τις μικρές μας επιχειρήσεις σε ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο. Η μη ενσωμάτωση αποτελεί και ένα επιπλέον στοιχείο όξυνσης προβλημάτων του χρηματοπιστωτικού συστήματος και όξυνσης του κοινωνικού ζητήματος.

Είναι προφανές ότι η αντιμετώπιση του οικονομικού, κοινωνικού και οικολογικού σκέλους του προβλήματος, και όχι μόνο του υγειονομικού, απαιτεί μια σημαντική αύξηση του ρόλου του κράτους

Μόνο το κράτος μπορεί να ενεργοποιήσει διαθέσιμους πόρους για επενδύσεις, που μετά ο ιδιωτικός αλλά και ο κοινωνικός τομέας θα ακολουθήσει. Γιατί μόνο το κράτος μπορεί να λειτουργήσει ως συντονιστής μιας νέας πολιτικής οικονομίας.

 Να λύσει προβλήματα συντονισμού όπου κάποιος θα επένδυε αν κάποιος άλλος ήταν επίσης διαθέσιμος να επενδύσει αλλά κανείς δεν τους φέρνει μαζί, γιατί μόνο το κράτος μπορεί να εξασφαλίσει επενδύσεις στις υποδομές (και όχι μόνο στους δρόμους και το τσιμέντο γενικότερα) ή στο ανθρώπινο κεφάλαιο ή στο κοινωνικό κεφάλαιο, η απουσία των οποίων καθιστά μη ελκυστικές πολλές άλλες επενδύσεις. 

Τέλος, το κράτος θα κληθεί ενδεχομένως πάλι να παρέμβει στο τραπεζικό σύστημα, όχι μόνο για να μην τεθεί σε αμφισβήτηση η βιωσιμότητά του, αλλά και να εξασφαλίσει το πλαίσιο παρέμβασής του για να ενισχύσει τις ανάγκες της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας

Και κάπου εδώ ερχόμαστε στο θέμα της διαδικασίας, Γιατί αυτό που λείπει και έλειπε τις τελευταίες δεκαετίες, είναι η σοφή διαχείριση της γνώσης, ο προγραμματισμός και το σχέδιο. Και όταν λέμε το σχέδιο, εννοούμε και τη δίκαιη κατανομή των αναγκαίων για την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση βαρών. Μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις (και όχι μόνο οι τράπεζες) θα έχουν πρόβλημα επιβίωσης και άρα μπαίνει με οξύτατο τρόπο το θέμα με ποιους όρους θα παρασχεθεί η βοήθεια γιατί δεν μπορεί να είναι εσαεί αποδεκτό ιδιωτικά κέρδη σε καλούς καιρούς και κοινωνικοποίηση των ζημιών σε εποχές κρίσης.

Το επιτελικό κράτος της Ν.Δ. είναι εμφανώς ανίκανο να αντιμετωπίσει τέτοιες προκλήσεις, πρωτίστως γιατί δεν το αφορά η σοφή διαχείριση της γνώσης. Γνώση δηλαδή και για τη φύση του προβλήματος αλλά και για τον σχεδιασμό και υλοποίηση των λύσεων, που είναι διάσπαρτη στην κοινωνία, σε επιμελητήρια, σε συνδικάτα και κινήματα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και αλλού. Είναι ανίκανο να εμπλακεί με την κοινωνία για το κοινωνικό κόστος που θα υπάρχει ενώπιον μιας άλλης μεγάλης οικονομικής κρίσης και να διαβουλευτεί ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο.

Χρειάζεται ένας άλλος οικονομικός κοινωνικός και πολιτικός συσχετισμός που να βασίζεται στην αξία του δημοσίου, της κοινωνικής αλληλεγγύης και την ικανότητα να σκέφτεται κανείς out of the box.

Εμείς τιμάμε τους νεκρούς με αγώνες, κ. πρωθυπουργέ

Αν και τον καλέσαμε, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν ήρθε στις εκδηλώσεις μνήμης για τον Ν. Τεμπονέρα. Τον καλούμε να παραστεί στις εκδηλώσεις για τον Αλ. Γρηγορόπουλο και τον Π. Φύσσα - Όπως περνάμε από τη Marfin, περνάμε και από την Πατησίων και θυμόμαστε τις οβίδες των ΜΑΤ που έκαψαν το Κ. Μαρούσης, όπου κάηκαν τέσσερις άνθρωποι χωρίς ποτέ να βρεθούν οι ένοχοι.

ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ

Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς σε εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια πλακέτας προς τιμήν των θυμάτων της Marfin. Χαρακτήρισε μάλιστα την παρουσία των προσκεκλημένων στην εκδήλωση ως μια «συμβολική και αυτονόητη πράξη ενότητας».

Οφείλω να του θυμίσω, αρχικά, την απουσία του ιδίου και της οικογένειάς του από μια σειρά εκδηλώσεις στις οποίες «αμέλησαν» να παραστούν τα τελευταία τριάντα χρόνια και στις οποίες τον καλούμε να προσέλθει μετανιωμένος και αυτοαναιρούμενος, δηλώνοντας πως αρνείται να εφαρμόσει στο μέλλον όμοιες πολιτικές όπως εκείνες που οδήγησαν στις στυγερές δολοφονίες.

Τον καλούμε να παραστεί:

1. Στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής στις 9 Ιανουαρίου στην Πάτρα μπροστά στο μνημείο του λαϊκού αγωνιστή Νίκου Τεμπονέρα, που δολοφονήθηκε, από το στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και της ΟΝΝΕΔ Γιάννη Καλαμπόκα προασπιζόμενος την Παιδεία και τη δημοκρατία κόντρα στο παρακράτος του πατρός του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

2. Στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής στις 6 Δεκεμβρίου στα Εξάρχεια προς τιμήν του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που αναίτια έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας επειδή διεκδίκησε το δικαίωμά του να κυκλοφορεί ελεύθερος στον «χώρο» και στο «πνεύμα».

3. Στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής στις 18 Σεπτεμβρίου στο Κερατσίνι μπροστά στο μνημείο του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, που δολοφονήθηκε από τον Γιώργο Ρουπακιά, στέλεχος της Χρυσής Αυγής, επί κυβερνήσεως Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, υπερασπιζόμενος την ελευθερία της σκέψης, την αλληλεγγύη και την κοινωνική δικαιοσύνη κόντρα στον φασισμό.

Και πόσων άλλων...

Εμείς, κύριε πρωθυπουργέ, πηγαίνουμε καθημερινά στις δουλειές μας και περνάμε από τη Marfin.

Όπως περνάμε και από την οδό Πατησίων και θυμόμαστε τα δακρυγόνα και τις οβίδες των ΜΑΤ που προκάλεσαν τη φωτιά στο Κ. Μαρούσης και κάηκαν τέσσερις άνθρωποι δίχως ποτέ να βρεθούν οι ένοχοι.

Όταν περνάμε έξω από τη Marfin, θυμόμαστε και κλαίμε τους ανθρώπους που θα είχαν σωθεί αν τα ανώτατα στελέχη της τράπεζας δεν είχαν κλειδώσει εκείνη την ημέρα τους εργαζόμενους μέσα να δουλέψουν υπό την απειλή της απόλυσης. Αν τηρούσαν τους κανόνες ασφαλείας.

Εμείς αγαπάμε τη ζωή όσο τίποτα, κ. πρωθυπουργέ, και βάζουμε τη φωνή μας και τη ζωή μας ασπίδα για να αλλάξουμε τον κόσμο. Και το κάνουμε χωρίς κουκούλες. Με τα πρόσωπά μας καθαρά.

Εμείς δεν σκυλεύουμε νεκρούς.

Εμείς τιμάμε τους νεκρούς με αγώνες, κ. πρωθυπουργέ.

Συμφωνία του Π. Νίκα στην καταστροφή του περιβάλλοντος

 Το Ψήφισμα που επεξεργάσθηκε η ΠΣ Τζένη Δημητρακοπούλου για το περιβαλλοντοκτόνο νόμο που ψηφίστηκε με αρνητική ψήφο της παράταξης του κ. Νίκα

Επιστημονικοί φορείς, Θεσμικοί /αυτοδιοικητικοί φορείς, ενεργοί πολίτες, συλλογικότητες και τοπικές κοινωνίες αντιδρούν στο Νομοσχέδιο, που κατέθεσε η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, προς συζήτηση, αλλά και ψήφισή του σήμερα, για τον «Εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας».

Αναρωτηθήκαμε φαντάζομαι όλοι, γιατί επιλέχθηκε αυτή η χρονική στιγμή?

Γιατί μέσα στη δίνη μιας πρωτοφανούς ιστορικής συγκυρίας?     σε μια τραγική χρονική περίοδο για όλη την ανθρωπότητα, σήμερα που ουσιαστικά, η Βουλή είναι κλειστή και υπολειτουργούσα… όπως σχεδόν και η Τοπική Αυτοδιοίκηση?

Ειλικρινά θέλω να ξανασκεφτούμε σαν κοινωνία, πως είναι δυνατόν να επιλέχθηκε αυτή η ώρα?    Έγινε κάποιος λάθος προγραμματισμός? Τότε γιατί δεν το διορθώσανε?

Είναι προφανές.

Την ώρα που ο φόβος ακόμη κρατά τους πολίτες σπίτια τους, σχεδόν ανενεργούς και με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να επιλέγουν συστηματικά και κατ’ εντολή των ανωτέρων τους, να μας δίνουν τη πληροφορία φιλτραρισμένη, περασμένη από το ψιλό κόσκινο της λογοκρισίας και με το σταγονόμετρο, υπενθυμίζοντάς μας κάθε λεπτό πως εκεί έξω καραδοκεί για μας ο θάνατος ….ποντάρουν, στο ότι λίγοι ασχολούνται τώρα με Νομοσχέδια?

Τι μας λένε λοιπόν, πως όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία?

Πως για όλα τα άλλα που συνθέτουν τη λειτουργία της πολιτείας, δεν πρέπει να μιλάμε, δεν πρέπει να κρίνουμε τίποτα, δεν πρέπει να αντιδρούμε…και σε ένα επόμενο στάδιο τι? Τι ακριβώς θα μας ζητήσουν?

Σε τι μας «εκπαιδεύουν» ακριβώς?

Στον επόμενο τόνο, τι θα πρέπει να κάνουμε να μη σκεφτόμαστε κιόλας?

Δεν είναι ώρα να κουράζουμε τη σκέψη μας με ρητορικά ερωτήματα και λόγια που στους περισσότερους από εσάς, είμαι σίγουρη,  πως περνούν συχνά από τη σκέψη σας, και όσον αφορά το θέμα της συζήτησής μας, ακούστηκαν απόψεις πολλές Πανελλαδικά από ειδικούς, επιστημονικούς φορείς και συλλογικότητες, από συναδέλφους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης . Πρέπει όμως κι εμείς εδώ στη Πελοπόννησο να στείλουμε το δικό μας μήνυμα, να ενώσουμε τη φωνή μας με όλων των δυνάμεων που αντέδρασαν στο Νομοσχέδιο για το Περιβάλλον που τελικά, είναι νόμος του κράτους με μόνο  158 ψήφους 

Το νομοσχέδιο, αυτό,  αυτό που ψηφίστηκε είναι πιστή εφαρμογή, είναι η συνέχεια των θεσμικών εκείνων παρεμβάσεων, από το 1ο ακόμη μνημόνιο, που υπηρετούν τις κατευθύνσεις των Εργαλειοθηκών 1 & 2 του ΟΟΣΑ, και   τις ειδικές εκθέσεις του,   για τη χώρα μας,

Στόχο  τους?                       Μα τι άλλο….                                                   

Είναι

Η  διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας                                                                               ΛΕΝΕ

Είναι

Η  προώθησή της σε  ΝΕΑ  επενδυτικά πεδία                                                      ΛΕΝΕ

και  κυρίως                                                        

Είναι

Η άρση των όποιων εμποδίων για την «επιχειρηματικότητα»                    λένε

Να σας πω τι ΛΈΝΕ ΕΚΕΊ ΕΞΩ οι άνθρωποι που με τη ψήφο τους μας έστειλαν να τους εκπροσωπούμε από το δικό του μετερίζι ο καθένας μας? Από προθέσεις χορτάσαμε και από σπουδαίους τίτλους χορτάσαμε και από υποδειγματικές διατυπώσεις.

Ναι, είναι όλα αυτά που λένε , αλλά για τις παρέες τους, τους συγγενείς, τους κουμπάρους και τους αρεστούς της εκάστοτε εξουσίας,

Είναι όλα τα παραπάνω για την εξυπηρέτηση των εκάστοτε μεγάλων συμφερόντων, λένε οι πολίτες, ο λαός.

Η κατάθεσή του, από τη πρώτη στιγμή,

§  έχει εγείρει έντονες αντιδράσεις σύσσωμων σχεδόν των περιβαλλοντικών οργανώσεων της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της Greenpeace kai της WWF, που χαρακτηρίζουν το νομοσχέδιο ένα περιβαλλοντικό έγκλημα,

§  υπάρχει συλλογή υπογραφών που ξεπερνούν πλέον τις 30.000 για την απόσυρση του νομοσχεδίου.

§  Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το Τμήμα το Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, καθώς και οι Προέδροι και οι εργαζόμενοι στους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών.

§  Επιπρόσθετα ο Συνήγορος του Πολίτη,  και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο το ΓΕΩΤΕΕ επισήμαναν ότι τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας και σύγκρουσης του νομοσχεδίου με ευρωπαϊκές Οδηγίες.

§  Επίσης, το Ν/Σ όταν πρωτοήρθε στη διαβούλευση, είχε μόλις 50άρθρα, σήμερα εισήχθει στην ολομέλεια της Βουλής με 130 άρθρα τα οποία ουδέποτε  τέθηκαν σε δημόσια διαβούλευση

Πάνω απ’ όλα λοιπόν, τίθεται  ζήτημα δημοκρατίας καθώς η κυβέρνηση επέλεξε να φέρει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που έχει συγκεντρώσει τόσο ισχυρές κοινωνικές αντιδράσεις, και ενώ είμαστε ακόμη σε καθεστώς περιορισμού, λόγω της πανδημίας και η συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες είναι περιορισμένη. Μιλάμε για έλλειμμα δημοκρατίας.

Δεν μπορούμε να συζητάμε για ένα νόμο το οποίο παρουσιάζουν ως εκσυγχρονιστικό, σε συνθήκες ελλιπούς κοινοβουλευτισμού. Πρέπει να ακυρωθεί τώρα!

Το υπουργείο αγνόησε προκλητικά όλα τα παραπάνω, θυσίασε το περιβάλλον στο βωμό των «επενδύσεων» και το εκχώρησε στο κεφάλαιο, για να κερδοσκοπεί απρόσκοπτα.

Αυτό γιατί?.....

1ο.  Παραβιάζει Συνταγματικές διατάξεις , Διεθνείς συμβάσεις και Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Υπονομεύει το συνταγματικά κατοχυρωμένο νομικό πλαίσιο της νομικής προστασίας του Περιβάλλοντος

2ο.  Καταργεί πρακτικά τις προστατευόμενες περιοχές NATURA, στις οποίες θα επιτρέπονται πλεον οι εξορύξεις μεταλλευμάτων και πετρελαίου, καθώς και η τουριστική-εμπορική αξιοποίησή τους

3ο.  Εκθέτει σε κίνδυνο τις προστατευόμενες περιοχές, με την κατάργηση της αυτοτέλειας των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών. Συγχωνεύει τους Φορείς Διαχείρισης, που ήταν ανεξάρτητοι επιστημονικοί - περιβαλλοντικοί φορείς, σε μία ακόμη Δομή στο ΥΠΕΝ, έτσι ώστε να είναι ελεγχόμενη υπηρεσία. Μια.

4ο.  Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, οι γνωστές μας ΜΠΕ, δεν θα ελέγχονται πλέον από κρατικές υπηρεσίες, αλλά από ιδιωτικές που θα επιλέγει και θα πληρώνει ο εκάστοτε επενδυτής!!! Δηλαδή Γιάννης πίνει Γιάννης κερνάει.

5ο.  Νομιμοποιεί τα αυθαίρετα μέσα στις δασικές εκτάσεις, και κατά περίπτωση σε υγροτόπους και ρέματα. Επαναφέρει τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων («οικιστικών πυκνώσεων») για 30 χρόνια, που έχει απορριφθεί από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, καταστρατηγώντας έτσι το Σύνταγμα

6ο.  Ξεπουλά το δημόσιο και κερδοφόρο μονοπώλιο, του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφορά Ηλεκτρικής Ενέργειας, του ΑΔΜΗΕ Α.Ε.

7ο.  Απαλλάσσει με το άρθρο 119, την εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, από τη διαδικασία των αδειοδοτήσεων και την εντάσσει σε καθεστώς απλής γνωστοποίησης των δραστηριοτήτων της. Δίνει ουσιαστικά παράταση στις Σκουριές χωρίς όρους.

8ο.  Επιδιώκει να μετατρέψει τους φορείς διαχείρισης αποβλήτων από Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, με απώτερο σκοπό να διευκολύνει τους ιδιώτες, να εμπλακούν στο έργο της διαχείρισης αποβλήτων.

9ο.  Αφαιρεί από τα Δημοτικά Συμβούλια την αρμοδιότητα να εισηγούνται και να αποφασίζουν για μια σειρά κρίσιμα ζητήματα (προστασία περιβάλλοντος, χρήσεις γης, πολεοδομικά, κανονιστικές αποφάσεις, κ.α.) και εκχωρεί αυτήν την αρμοδιότητα στις Επιτροπές Ποιότητας Ζωής. Απαξιώνει δηλαδή τα συλλογικά όργανα, μεταφέροντας αρμοδιότητες σε πλήρως ελεγχόμενα όργανα.

10ο.   Αλλάξει εκ βάθρων το πλαίσιο αδειοδότησης των ΑΠΕ, στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των επιχειρηματικών ομίλων, που πιέζουν για μεγάλες επενδύσεις. Προωθεί την αλόγιστη επέκταση των βιομηχανικών ΑΠΕ, κυρίως των αιολικών, που έχουν ήδη προκαλέσει υποβάθμιση του περιβάλλοντος.

11ο.   Υπεραπλουστεύονται οι διαδικασίες διαχείρισης στερεών αποβλήτων και δεν λαμβάνονται μέτρα  κατά της υποβάθμισης των ρεμάτων από την ανεξέλεγκτη διάθεση αστικών και βιομηχανικών λυμάτων μέσα σε αυτά.

12ο.            Τέλος με τροπολογία της τελευταίας στιγμής - κατατέθηκε το βράδυ της Παραμονής της Πρωτομαγιάς - που συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη για το περιβάλλον, διπλασιάζει η κυβέρνηση τον μισθό στελεχών στα στελέχη της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων, σε μια εποχή που οι περισσότεροι εργαζόμενοι στη χώρα αλλά και τον Πλανήτη, δοκιμάζονται και χάνουν τις δουλειές τους, που οι εργασιακές σχέσεις και οι συλλογικές συμβάσεις είναι στον αέρα.

13ο.                      Είναι καταστροφικό για το περιβάλλον, κατά συνέπεια για την ανθρώπινη ζωή στην ολότητά της, στην ανθρώπινη ζωή των πολιτών μιας ήδη ταλαιπωρημένης χώρας.

Για τους όλους τους παραπάνω λόγους οι Νέοι Δρόμοι για τη Πελοπόννησο, καλούν μαζί με όλους τους πολίτες της Περιφέρειάς μας έστω και την ύστατη στιγμή την κυβέρνηση, να αποσύρει το νομοσχέδιο και τον κύριο Νίκα, στο Περιφερειακό Συμβούλιο να δεσμευτεί, πως θα απαιτήσει την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου ή τη κατάργηση του Νόμου.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι σε αυτό το νομοσχέδιο που επιχειρεί να την περιθωριοποιήσει, να την απαξιώσει και να τη χειραγωγήσει.

§  Η προστασία του περιβάλλοντος,

§  Η ολοκληρωμένη διαχείρισή του, υπέρ του κοινωνικού συνόλου,

§  Η προστασία των προστατευόμενων περιοχών που είναι κρατική περιουσία,

§  Η προστασία του δημόσιου χώρου και των φυσικών οικοσυστημάτων και

§  Η μη εκχώρησή τους στα μεγάλα οικονομικά πολυεθνικά συμφέροντα,

Πρέπει να είναι άμεση προτεραιότητα μας θα υπερασπιστούμε το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των πολιτών της Περιφέρειας Πελοποννήσου κα όλης της χώρας με προσφυγή στη δικαιοσύνη κατά του Αντιπεριβαλλοντικού Νόμου.

Εκτός σχεδίου για το φυσικό αέριο η ΤΡΙΠΟΛΗ

Εκτός σχεδίου για το φυσικό αέριο 8 πόλεις - Σ. Φάμελλος: Οι ιδιωτικοποιήσεις της ΝΔ κάνουν κακό

«Ξεκάθαρη απόδειξη ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και οι ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί κάνουν κακό στο σύνολο της κοινωνίας, στην επιχειρηματικότητα και στα νοικοκυριά» τονίζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος,

Ειδικότερα ο Σ . Φάμελλος δήλωσε  για την απένταξη 8 πόλεων από το πρόγραμμα ανάπτυξης δικτύων φυσικού αερίου:

Ξεκάθαρη απόδειξη ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και οι ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί κάνουν κακό στο σύνολο της κοινωνίας, στην επιχειρηματικότητα και στα νοικοκυριά, αποτελεί η απένταξη οκτώ (8) πόλεων της χώρας μας από το πενταετές πρόγραμμα ανάπτυξης της, για λίγο ακόμη, Δημόσιας Επιχείρησης Δικτύων Διανομής Αερίου Α.Ε. (ΔΕΔΑ). Συγκεκριμένα, η Τρίπολη, η Κόρινθος, το Άργος, το Ναύπλιο, η Καλαμάτα και η Σπάρτη, στην Πελοπόννησο, όπως και η Βέροια και τα Γιαννιτσά εξαιρούνται από το πρόγραμμα ανάπτυξης δικτύου φυσικού αερίου.

Υπενθυμίζουμε ότι ο προγραμματισμός της ΔΕΔΑ, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριελάμβανε τις παραπάνω πόλεις, που τώρα, όπως φαίνεται, αφαιρούνται, καθώς και τη διατήρηση της πλειοψηφίας του δημοσίου στην εταιρεία. Η κυβέρνηση της ΝΔ επέλεξε, από τους πρώτους μήνες της, να ξεπουλήσει σε ένα ιδιώτη το σύνολο του δικτύου φυσικού αερίου, που θα λειτουργεί πλέον ως ιδιωτικό μονοπώλιο με μόνο κίνητρο το κέρδος και όχι φυσικά τα συμφέροντα της κοινωνίας και της επιχειρηματικότητας. Και ήδη βλέπουμε τα αρνητικά αποτελέσματα για την ελληνική Περιφέρεια.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δούλεψε από το μηδέν για την επέκταση του δικτύου φυσικού αερίου στην ελληνική Περιφέρεια (έξοδοι στον TAP, σύσταση ΔΕΔΑ, διασφάλιση χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ και ΕΤΕπ, επίτευξη χαμηλών τιμολογίων, μηδενικό κόστος εγκατάστασης, ωρίμανση έργων, σχετικό ρυθμιστικό πλαίσιο κ.ά). Ζητάμε λοιπόν από την κυβέρνηση της ΝΔ, αντί να κατηγορεί για όλα τον ΣΥΡΙΖΑ, να μας ενημερώσει τι προτίθεται, εκτός της ιδιωτικοποίησης, να κάνει, για να διασφαλίσει την επέκταση του δικτύου και τη χρήση φυσικού αερίου σε χαμηλές τιμές, καθώς και για να μη σταματάνε έργα επέκτασης του δικτύου φυσικού αερίου επί δικής της διακυβέρνησης.

Διαβάζουμε τέλος, δημοσιεύματα που αναφέρονται σε πληροφορίες για ενδιαφέρον ιδιωτικής εταιρείας, που δραστηριοποιείται στον κλάδο, να αναπτύξει δίκτυο φυσικού αερίου στις ίδιες πόλεις που «έβγαλε εκτός» η ΔΕΔΑ. Αποδεικνύεται ότι για τη Νέα Δημοκρατία τίποτα δεν είναι τυχαίο αλλά παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων που στήριξαν την εκλογή της, αντί να μεριμνά για το συμφέρον του δημοσίου και της κοινωνίας. Αν προχωρήσουν αυτά τα σχέδια, η επέκταση του φυσικού αερίου σε ολόκληρες πόλεις θα είναι εξαρτημένη από τα συμφέροντα ενός μόνο ιδιώτη.​

Τώρα παραδέχεται η ΝΔ οτι οι πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ βελτίωσαν τη ζωή των πολιτών

Το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων 2020 που κατέθεσε η κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ένα ενδιαφέρον κείμενο. Προκύπτουν δε εξαιρετικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα, τόσο για τις προβλέψεις της κυβέρνησης για την οικονομία, όσο και για τις δεκάδες ανακρίβειες που η ΝΔ παραδέχεται ότι έχει πει, τονίζει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος 

Αναλυτικά η ανάρτηση στο facebook του πρώην υπουργού Οικονομίας Ευκλείδη Τσακαλώτου:

Το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων 2020 που κατέθεσε η κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ένα ενδιαφέρον κείμενο. Προκύπτουν δε εξαιρετικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα, τόσο για τις προβλέψεις της κυβέρνησης για την οικονομία, όσο και για τις δεκάδες ανακρίβειες που η ΝΔ παραδέχεται ότι έχει πει.

Τα βασικότερα είναι η παραδοχή της ότι έχει λάβει μέτρα που δεν ξεπερνούν το 3% του ΑΕΠ αλλά και η παραδοχή ότι οι πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ βελτίωσαν την οικονομία της χώρας αλλά και την ποιότητα ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών.

Ακόμη εντυπωσιακό είναι ότι σε ένα κείμενο που στον πυρήνα του έχει τις προβλέψεις για την οικονομία η τεκμηρίωση των προβλέψεων αυτών είναι κάπως ελλειμματική. Οι -ανεδαφικές- όμως προβλέψεις της κυβέρνησης είναι η βάση στην οποία θα κριθεί.

Θα αναφερθώ σε επτά σημεία, κατά την αγαπημένη συνήθεια του κ. Σταϊκούρα:

Σημείο 1ο
Στο κείμενο αυτό υπάρχει μία πανηγυρική κατάρρευση των όσων έλεγε η ΝΔ για την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο καλή παρουσίαση των επιτευγμάτων μας παραδέχομαι ότι εμείς δεν είχαμε κάνει.

• Φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση της ανεργίας αλλά και η μείωση της μερικής απασχόλησης έναντι της πλήρους επί ΣΥΡΙΖΑ. (Συνημμένο 1)

• Φαίνεται ξεκάθαρα ότι επί ΣΥΡΙΖΑ η ανεργία των νέων μειώθηκε σημαντικά, όπως και το ποσοστό των νέων εκτός απασχόλησης, εκπαίδευσης, ή κατάρτισης (Συνημμένο 2)

• Φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση των μακροχρόνια Ανέργων επί ΣΥΡΙΖΑ. (Συνημμένο 3)

• Φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση των ατόμων σε κίνδυνο φτώχιας η κοινωνικού αποκλεισμού επί ΣΥΡΙΖΑ. Μείωση κατά 500.000 άτομα. (Συνημμένο 4)

• Φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση όσων αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχιας κατά 600.000 άτομα (Συνημμένο 5)

• Φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση της παιδικής φτώχιας επί ΣΥΡΙΖΑ την ίδια μάλιστα στιγμή που το κατώφλι φτώχειας (με κάτω από πόσα χρήματα κάποιο άτομο θεωρείται φτωχό) αυξήθηκε. (Συνημμένο 6)

• Φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση των παιδιών που αντιμετωπίζουν υλικές στερήσεις επί ΣΥΡΙΖΑ. (Συνημμένο 7)

• Φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση των ανισοτήτων επί ΣΥΡΙΖΑ. (Συνημμένο 8)

• Φαίνεται ξεκάθαρα η μείωση του ποσοστού των ατόμων στις ηλικίες 18-24 που εγκαταλείπουν την εκπαίδευση επί ΣΥΡΙΖΑ. (Συνημμένο 9)

• Φαίνεται ξεκάθαρα η αύξηση των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επί ΣΥΡΙΖΑ. (Συνημμένο 10)

• Φαίνεται ξεκάθαρα η αύξηση των δαπανών έρευνας και ανάπτυξης επί ΣΥΡΙΖΑ. (Συνημμένο 11)

• Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι η κυβέρνηση ανακάλυψε τώρα την σημασία του Ενιαίου Λογαριασμού Θησαυροφυλακίου. Για ακόμα μια φορά η ΝΔ αναδεικνύει το έργο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθεί να το παρουσιάσει ως δικό της.

Σημείο 2ο
Οι προβλέψεις της κυβέρνησης για ύφεση 4.7% το 2020 και για ανάκαμψη 5.1% το 2021 είναι ανεδαφικές. Για παράδειγμα, δεν παρουσιάζουν καν ένα δυσμενές σενάριο ούτε βέβαια κάποια νύξη για την ύπαρξη σχεδίου αντιμετώπισής του. Θεωρώ ότι δεν έχουν πάρει τα απαιτούμενα μέτρα για να περιορίσουν την ύφεση -πόσο μάλλον αν υπάρξει ένα δυσμενές σενάριο. Ο δε σχεδιασμός για την ανάκαμψη δεν είναι καθόλου σαφής.

Αν μάλιστα παρουσίαζαν το 2019 σε εξάμηνα θα πρόκυπτε ότι η καθοδική πορεία της οικονομίας άρχισε τον Ιούλιο του 2019 πολύ πριν τον ιό.

Το μέλλον θα δείξει όχι μόνο πόσο έξω θα πέσουν αυτές οι προβλέψεις αλλά και γιατί οι πολιτικές που βασίζονται σε αυτές είναι ανεπαρκείς. (συνημμένο 12)

Σημείο 3ο
Η κυβέρνηση σημειώνει ότι "Το συνολικό δημοσιονομικό́ κόστος των μέτρων για το 2020 ανέρχεται σε 9,5 δισ. ευρώ́, από́ τα οποία 1,56 δις ευρώ́ αντιστοιχεί́ σε αναβαλλόμενα έσοδα." (Σελ 9)

Που είναι τα 12 και 14 δις που έλεγαν; Στην καλύτερη περίπτωση τα μέτρα είναι κάτω από 8 δις (9,5-1,5=8) (δηλαδή 4% του ΑΕΠ). Όμως με μια προσεκτική ματιά βλέπει κανείς ότι στα 8 δις έχουν συνυπολογίσει και την επιστρεπτέα προκαταβολή των 2 δις. Που είναι ακριβώς αυτό που λέει η λέξη. Επιστρεπτέα.

Με απλά λόγια, τα ουσιαστικά μέτρα που έχουν ληφθεί και που δεν προκαλούν χρέη στους πολίτες, σύμφωνα με την παραδοχή της κυβέρνησης είναι κάτω από 6 δις (3% του ΑΕΠ).

ΝΔ εσωτερικού 14 δις
ΝΔ εξωτερικού 9,5 δις
ΝΔ πραγματικού 6 δις
(συνημμένο 13)

Σημείο 4ο
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η αναφορά στις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τους ιδιώτες. Είναι δε τόσο αφαιρετική, που δεν προκύπτει κανένα συμπέρασμα. Αλήθεια, πως πάει η μείωση αυτών; Υπάρχει; Ή τώρα που κυβέρνηση είναι η ΝΔ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές δεν είναι τροχοπέδη για την οικονομία;

Σημείο 5ο
Ακόμη και σε αυτά τα πενιχρά μέτρα, είναι χαρακτηριστικό το πως έχει επιλέξει η κυβέρνηση να διαθέσει τα χρήματα. Για παράδειγμα, τα χρήματα που υπολογίζονται για τους ανθρώπους του πολιτισμού είναι μόλις 10 εκ. και το συνολικό κόστος της άδειας ειδικού σκοπού για τους εργαζόμενους είναι μόλις 15 εκ.

Σημείο 6ο
Το κείμενο παρουσιάζει ορισμένες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες λεκτικές ακροβασίες. Παρουσιάζει δε και την πολιτική της ΝΔ για την επόμενη μέρα όσο και αν προσπαθεί να την κρύψει. Η επί της ουσίας κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας που η ΝΔ νομοθέτησε αναφέρεται ως «εμπλουτισμός του περιεχομένου τους» ενώ γίνεται αναφορά σε ένα « αποδεκτό χαμηλό επίπεδο υγειονομικού ρίσκου» που θέλει να εξασφαλίσει η κυβέρνηση χωρίς όμως να διευκρινίζεται τι σημαίνει αυτό.

Σημείο 7ο
Η κυβέρνηση σημειώνει ότι θα αναβάλει την αύξηση του κατώτατου μισθού αρνούμενη να καταλάβει την αναπτυξιακή σημασία των μισθών. Κάτι που φαίνεται ότι είναι μέγιστη προτεραιότητα της αφού έσπευσε να φέρει ήδη ΠΝΠ. Τουλάχιστον για τους χαμηλούς και μεσαίους μισθούς, γιατί στους εξαιρετικά υψηλούς μισθούς στελεχών δε φείδεται χρημάτων.

Συμπερασματικά:
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις. Η κυβέρνηση με αυτό το κείμενο έκανε ένα πρώτο βήμα παραδεχόμενη ότι οι πολιτικές που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-2019 βελτίωσαν την οικονομία και τις ζωές των πολιτών. Ας κάνει και το επόμενο. Ας ακούσει τις προτάσεις μας για την βελτίωση της ζωής των ανθρώπων αλλά και της οικονομίας σήμερα.

Το πλήρες κείμενο βρίσκεται εδώ:
https://ec.europa.eu/…/2020-european-semester-national-refo…

Τι ανακαλύψαμε την φετινή πρωτομαγιά

Η πανδημία. Οι καιροί που έρχονται θα μας οδηγήσουν ξανά σε μια ταξική πάλη με τόση σκληρότητα που ίσως δεν την πειραματιστήκαμε ακόμη.

Της Λουτσιάνα Καστελίνα*

Κάποιος με κατηγόρησε ότι είμαι φίλη του κορωνοϊού. Δεν είναι αλήθεια και ελπίζω να το πιστεύεται γιατί σας δίνω το λόγο μου. Είναι όμως σαφές ότι η εμφάνισή του, είναι από μόνη της δραματική, αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία. Πρώτα απ 'όλα για να ξανασκεφτούμε την εργασία. Την φετινή Πρωτομαγιά θα έχουμε για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια τις πλατείες και τους δρόμους άδειους.

Είναι μια τόσο οδυνηρή εικόνα που σπρώχνει όλους μας να ζήσουμε αυτή την ημέρα με διαφορετικό τρόπο από ότι συνήθως. Με εντυπωσίασε η συνέντευξη στο «Μανιφέστο» αυτού που είναι αναγκασμένος να σκέφτεται την εργασία κάθε στιγμή της ημέρας του, τον Μαουρίτσιο Λαντίνι.

Είναι η πρώτη φορά, μου φαίνεται, που ένας γραμματέας της CGIL ασχολείται με τόση επιμονή για την εργασία και που δεν φαίνεται μόνο ανήσυχος για να υπερασπίσει την εργασία και να αγωνιστεί για να καταγγείλει τις συνθήκες της, αλλά αναρωτιέται και τι ακριβώς είναι, για να υπογραμμίσει ότι «δεν μπορεί πλέον να θεωρηθεί ως απλός παράγοντας της παραγωγής», και που κατά τα άλλα «δεν ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες της πλειοψηφίας των ανθρώπων».

Ολόκληρη η σκέψη του Λαντίνι χαρακτηρίζεται από την ανησυχία της ζημιάς που παράγει αυτό το μοντέλο ανάπτυξης στον άνθρωπο και την φύση. Από την άλλη πλευρά, ο φίλος μου ο ιός κάνει τον καθένα μας να ανακαλύπτει εκ νέου τη σημασία που έχει η εργασία του καθενός για τους άλλους.

Δεκαετίες εξαγριωμένου ατομικισμού κατέληξαν να μας πείσουν στην ιδέα ότι είμαστε ευτυχισμένοι με αυτεπάρκεια, αδιάφοροι απέναντι σε αυτό το σύμπλεγμα, την πολύ διαρθρωμένη κοινωνική σχέση που μας επιτρέπει να ζούμε όπως ζούμε.

 Σήμερα ανακαλύπτουμε, ενώ αρχίσουν να ξετυλίγονται οι ημερομηνίες για την επανεκκίνηση της μιας ή της άλλης κατηγορίας εργαζομένων, τον πόνο που αισθανόμαστε γιατί στερηθήκαμε τη μία ή την άλλη δραστηριότητα, που την είχαμε δεδομένη και νομίζαμε ότι θα ήταν πάντα στη διάθεσή μας. Με άλλα λόγια, ανακαλύπτουμε ότι χωρίς την εργασία των άλλων δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Ίσως, έτσι να ξαναανακαλύψουμε τη σημασία του εορτασμού της Πρωτομαγιάς.

Έτσι ανακαλύψαμε ότι ένα μεγάλο μέρος των πραγμάτων που αποτελούσαν τμήμα της κανονικής μας κατανάλωσης δεν ήταν τελικά τόσο σημαντικό, ενώ ανακαλύψαμε πόσο δραματικό είναι να μην είμαστε σε θέση να ικανοποιήσουμε κάποιες άλλες ανάγκες: χίλια προϊόντα βρίσκονται στα ράφια των σούπερ μάρκετ, αλλά είναι λίγα, πολύ λίγα, τα προϊόντα για τις υπηρεσίες φροντίδας για τα παιδιά, τους γέρους, τους ασθενείς.

Ανακαλύπτουμε έτσι, ότι, σε αντίθεση με την αρχαιότητα, η αγορά σήμερα δεν σηματοδοτεί πλέον αυτό που χρειαζόμαστε, γιατί οι πρωταρχικές ανάγκες, αν όχι για όλους τουλάχιστον για πολλούς στη Δύση, ικανοποιούνται, και ότι επομένως την προσφορά των εμπορευμάτων δεν την αποφασίζει η ζήτησή μας, αλλά είναι κατά τα τρία τέταρτα η ίδια η παραγωγή, που εξασκεί μια πραγματική δικτατορία στην κατανάλωσή μας.

Στην πράξη μας γεμίζουν με σκατολοϊδια και τα τοιαύτα. Η τηλεοπτική διαφήμιση μας προσφέρει με εμμονή πάρα πολλά πράγματα, ενώ λείπουν νοσοκομεία και σχολεία και το έδαφος υποχωρεί και καταρρέει με κάθε βροχή. Σε αυτή τη συνέντευξη, ο Λαντίνι εφιστά την προσοχή μας στο γεγονός ότι πρέπει να αλλάξουν οι προτεραιότητες της κατανάλωσής μας, ότι πρέπει να σβήσουμε την φωτιά που καταστρέφει τη Γη και συνεπώς την υγεία μας.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο σήμερα από την ιδέα ότι μόλις απομακρυνθεί ο ιός μπορούμε να ξεκινήσουμε ξανά όπως πριν. Δυστυχώς, οι πολλές Επιτροπές στις οποίες εμπιστεύτηκαν την οικονομική ανάκαμψη δείχνουν πολύ λίγη εμπιστοσύνη στο γεγονός ότι η φάση της μετάβασης που είναι απαραίτητη για την οικοδόμηση ενός νέου μοντέλου της κοινωνίας ενεργοποιείται και κατευθύνεται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Θα πρέπει να αλλάξει η παραγωγή και συνεπώς η εργασία. Κάτι τόσο δύσκολο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια δραματική αύξηση της ανεργίας. Ο χρόνος  που έχουμε μπροστά μας θα μας προβάλλει ξανά μια ταξική πάλη τόσο σκληρή που ίσως ακόμη να μην την είχαμε ποτέ πειραματιστεί.

Σε αυτό το σημείο εμείς, και εδώ είναι η δέσμευση αυτής της ανώμαλης Πρωτομαγιάς, θα πρέπει να είμαστε ικανοί να μην παραμείνουμε υποτελείς και εξαρτημένοι από τον εκβιασμό που θα μας προτείνουν: εάν θέλετε οικολογικά μέτρα θα πρέπει να αποδεχθείτε την ανεργία.

Πρέπει να διεκδικήσουμε όλα τα μέτρα κοινωνικής ασφάλισης που θα μας είναι απαραίτητα, μισθοί έκτακτης ανάγκης, καθολικό εισόδημα και ότι άλλο προκύψει, τα οποία θα είναι επίσης στην καλύτερη περίπτωση απλά υποκατάστατα εάν ταυτόχρονα δεν δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Γιατί πρέπει να απαντήσουμε στις πραγματικές ανάγκες μας και όχι σε αυτές μας επιβάλλει η παραγωγή που καθορίζεται μόνο από το μέγιστο κέρδος. Εργασία υπάρχει πάρα πολύ, μόνο που θα πρέπει και μπορεί να είναι διαφορετική από αυτή που μολύνει, για να ανταποκριθεί στις πραγματικά ανθρώπινες ανάγκες.

Αυτή την Πρωτομαγιά δεν θα μπορέσουμε να πάμε στις πλατείες ή στη μεγάλη συναυλία του συνδικάτου, αλλά θα έχουμε πολλά να σκεφτούμε από τα νέα θέματα που μας προσφέρει σήμερα η Ημέρα των Εργαζομένων. Ελπίζω ότι δεν θα αφήσουμε τον εαυτό μας να ξεφύγει, γιατί υπάρχει κάποιο σημάδι και σε εμάς τους αριστερούς, ότι θα πρέπει να διαμαρτυρηθούμε γιατί η ελευθερία μας πλήττεται από τους περιορισμούς που μας επιβάλλονται λόγω της πανδημίας.

Πρέπει, φυσικά, να συνεργαστούμε για να τους καταστήσουμε πιο λογικούς, γνωρίζοντας όμως ότι είναι συχνά δύσκολο να το κάνουμε χωρίς να διατρέξουμε τον κίνδυνο, που είναι δυστυχώς παρόν, μιας μαζικής επιστροφής του ιού. Να είστε προσεκτικοί: πίσω από την εκστρατεία αυτού [του Ρέντσι] που καταγγέλλει ότι παραβιάζεται το Σύνταγμα, υπάρχει η αδίστακτη προσπάθεια να συγκεντρώσει με μια ανεύθυνη δημαγωγία τη συναίνεση που είχε και είδε να υποχωρεί τα τελευταία χρόνια. Για να μας επαναπροτείνει μια επικίνδυνη κυβέρνηση.

*Το σχόλιο της Λουτσιάνα Καστελίνα δημοσιεύτηκε στο «Μανιφέστο» την Πρωτομαγιά του 2020.