Να στηρίξουμε την ΑΥΓΗ

 Μανόλης Αναστασιάδης μέλος της Ο.Μ. Αμπελοκήπων, μέλος του Δ.Σ. της "Αυγής"

 

Μία εφημερίδα που την κρατήσαμε με νύχια και με δόντια όλα τα πέτρινα χρόνια να δυσκολεύεται σήμερα να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις κυκλοφορίας της

Με πολύ ενδιαφέρον, και με χαρά θα μπορούσα να πω, διάβασα το σημείωμα της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Λυκόβρυσης - Πεύκης με τίτλο «Στηρίζουμε την ‘Αυγή’», στο φύλλο του Σαββάτου 24 Ιουνίου. Επιτέλους, μία οργάνωση του κόμματός μας ασχολήθηκε με την εφημερίδα. Που δεν είναι βέβαια «όργανο του κόμματος», αλλά είναι η εφημερίδα, σχεδόν η μοναδική μέσα στον ορυμαγδό των οργάνων της αντίπαλης προπαγάνδας, που κρέμεται στα περίπτερα κάθε μέρα, που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο στο «λινκ πρωτοσέλιδα», όπου μπορεί να δει κάποιος τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ γνήσιες, καθαρές, έγκυρες, ανόθευτες και μη διαστρεβλωμένες.

Είναι κρίμα που αυτή η πράγματι ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς, που κυκλοφορεί από το 1952 συνεχώς (γιατί ακόμα και στην επτάχρονη δικτατορία κυκλοφορούσε παράνομα) επί 65 χρόνια, και σε δύο μήνες συμπληρώνει 43 χρόνια από τη νόμιμη επανέκδοσή της (4.8.1974), έχει σήμερα τόσο χαμηλή κυκλοφορία ανάμεσα στον κόσμο της δικής μας Αριστεράς.

Μία εφημερίδα που την κρατήσαμε με νύχια και με δόντια όλα τα πέτρινα χρόνια να δυσκολεύεται σήμερα να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις κυκλοφορίας της.

Και όμως, είναι πολύ απλή η λύση του προβλήματος:

* Δεν νοείται να έχεις 30.000 μέλη και η «Αυγή» να μην ξεπερνάει τα 1.500 φύλλα την ημέρα!

* Δεν καταπίνεται με τίποτα να έχεις 140 (;) βουλευτές, δεν ξέρω πόσους ευρωβουλευτές και εκατοντάδες κομματικά στελέχη σε διάφορες θέσεις και να μην έχεις έναν ικανό αριθμό συνδρομητών που να στηρίζουν την εφημερίδα. Το «εργαλείο» εκείνο με το οποίο θα έπρεπε να ξεκινούν την καθημερινή τους πολιτική δουλειά και παρουσία!

Για την αντιμετώπιση λοιπόν -σχεδόν εξαφάνιση- του προβλήματος και για τη μείωση του δυσβάσταχτου κόστους έκδοσης της εφημερίδας, που επωμίζεται ο λεγόμενος «ισχυρός μέτοχος» της εκδοτικής ανώνυμης εταιρείας, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, μοναδική λύση είναι η άμεση και επείγουσα αύξηση της κυκλοφορίας που μπορεί να επιτευχθεί:

* Με την φροντίδα του Οργανωτικού Γραφείου ώστε καθημερινά σε κάθε μία από τις (πόσες;) Ο.Μ. σε όλη τη χώρα να αγοράζονται 2 φύλλα. Είτε από το ταμείο της Ο.Μ. είτε από δύο συντρόφους που θα αναλάβουν αυτό το καθήκον, είτε ακόμα και από ομάδες των δύο μελών εναλλάξ κάθε μήνα, αν τα οικονομικά δύο σταθερών αναγνωστών δεν το επιτρέπουν...

* Με ευθύνη του προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας καλούνται οι βουλευτές του κόμματος να εγγραφούν συνδρομητές ή να δεσμευτούν ότι θα αγοράζουν κάθε μέρα την εφημερίδα. Το ίδιο και οι ευρωβουλευτές ως προς τη συνδρομή.

* Αρμόδια (;) όργανα του κόμματος αναλαμβάνουν να προωθήσουν αυτό το καθήκον στα εκατοντάδες στελέχη που έχουν κληθεί να υπηρετήσουν κυβερνητικές θέσεις.

* Τέλος, οι Ο.Μ. αναλαμβάνουν όχι να βγουν και να πουλήσουν την εφημερίδα (αλήθεια πόσο... αρχαία συνήθεια ακούγεται!), αλλά να αναλάβουν πρωτοβουλίες προώθησής της στον χώρο τους οργανώνοντας εκδηλώσεις, συζητήσεις κ.λπ. γύρω από το θέμα των ΜΜΕ που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά την «Αυγή».

Αν όλα αυτά -και άλλες σχετικές ιδέες- προχωρήσουν, τότε:

* Δεν θα έχουμε το ντροπιαστικό για την Αριστερά φαινόμενο οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα, που «με το αίμα της καρδιάς τους» την κρατούν για χρόνια όρθια, να πληρώνονται -όταν πληρώνονται- με βασανιστικό τρόπο και με μεγάλη καθυστέρηση.

* Το κόμμα θα απαλλαγεί από ένα σοβαρό ετήσιο κονδύλι, με το οποίο σήμερα, στον βαθμό που μπορεί να το κάνει, καλύπτει την «Αυγή» και θα μπορεί να διαθέσει αυτό το ποσό για να καλύπτει επαρκώς τους εργαζόμενους στις δομές του και στα άλλα ΜΜΕ που το εκφράζουν (105.5 Στο Κόκκινο κ.λπ.).

* Η «Αυγή» θα φτάνει σε πολύ ευρύτερο κύκλο αναγνωστών και θα προσελκύει «δικαιωματικά» και ικανό αριθμό διαφημίσεων, που θα της επιτρέπουν ουσιαστικές βελτιώσεις εμφάνισης, περιεχομένου κ.λπ.

Αυτό το τελευταίο, δηλαδή η ουσιαστική βελτίωση της εφημερίδας, σχεδιάζεται ήδη και έχει αρχίσει να δρομολογείται από τη διοίκηση, τη διεύθυνση και τη σύνταξή της με πολύ ενδιαφέρουσες προοπτικές. Και αυτή θα είναι άλλωστε η συμβολή της ίδιας της εφημερίδας στη μάχη για την αποφασιστική άνοδο της κυκλοφορίας και την εξασφάλιση της επιβίωσής της στο καυτό γήπεδο των έντυπων ΜΜΕ της χώρας.

Ποιοι ευθύνονται για τις μειώσεις των συντάξεων

Αλέξης Χριστοφιδέλης

Στην Ελλάδα της κρίσης ζουν περίπου 2.700.000 συνταξιούχοι. Οι γηραιότεροι από αυτούς έχουν ζήσει στο πετσί τους τον πόλεμο και την κατοχή, τον εμφύλιο και το αστυνομικό κράτος της Δεξιάς τη δεκαετία του '50, τη δικτατορία και εσχάτως τα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων.

Τα χρόνια των Μνημονίων, από το 2010, οι συντάξεις μειώθηκαν πάνω από 50%, αν συνυπολογίσουμε την κατάργηση των δώρων και του επιδόματος άδειας.

Στην Ελλάδα της κρίσης ζουν περίπου 2.700.000 συνταξιούχοι. Οι γηραιότεροι από αυτούς έχουν ζήσει στο πετσί τους τον πόλεμο και την κατοχή, τον εμφύλιο και το αστυνομικό κράτος της Δεξιάς τη δεκαετία του '50, τη δικτατορία και εσχάτως τα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων.

Η πενιχρή σύνταξη του παππού και της γιαγιάς είναι για εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες το μοναδικό εισόδημα στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας. Με τα χρήματα της σύνταξης βοηθούν τα άνεργα παιδιά και τις σπουδές των εγγονιών.

Πολλές φορές είμαστε μάρτυρες παρακολουθούμε τις πολιτικές αντιπαραθέσεις στα ΜΜΕ κυρίως από εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. σχετικά με το ποιος ευθύνεται για τις μεγάλες μειώσεις και το πετσόκομμα των συντάξεων. Αλήθεια, ποιοι έχουν την κύρια ευθύνη για την καταστροφή του ασφαλιστικού συστήματος και τις μειώσεις;

Τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν πάνω από 20 δισ. από τη ληστεία των αποθεματικών τους με την εφαρμογή του PSI.

Οι κυβερνήσεις των Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ από το 2010 ώς το 2014 έκαναν τις εξής περικοπές:

* Περικοπή δώρων εορτών και επιδόματος άδειας.
* Οριζόντιες περικοπές κλιμακωτές σε όλες τις συντάξεις.
* Αναστολή χορήγησης αυτόματων αυξήσεων στις συντάξεις.
* Επιβολή κλιμακωτά εισφοράς αλληλεγγύης και περικοπές 20% - 40% για όλους όσοι είναι κάτω των 55 ετών.
* Περικοπή 12% σε όλους όσοι έχουν σύνταξη άνω των 1.300 ευρώ.
* Περικοπές στα ειδικά μισθολόγια.
* Ειδική εισφορά στις επικουρικές.
* Μειώσεις ΕΤΕΑΜ κατά 30% άνω των 150 ευρώ.
* Μειώσεις ΤΑΥΤΕΚΩ/ΟΤΕ-ΕΤΑ-ΕΤΒΑ και ΕΤΑΤ κατά 15%.
* Εφαρμογή συντελεστή βιωσιμότητας στις επικουρικές.
Σύνολο μειώσεων από το 2010 έως 31.12.2016: 38 δισ και 786 εκατομμύρια.
Οι κυβερνήσεις Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ ευθύνονται για το 95,2% των μειώσεων.
Επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ.:
- Αύξηση εισφορών υγείας στις συντάξεις από 4% σε 6%
- Εισαγωγή εισφορών υγείας στις επικουρικές 6%.
- Επίδραση του περιορισμού πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.
- Κατάργηση του ΕΚΑΣ.
- Αναπροσαρμογή κύριων και νέων επικουρικών.
Σύνολο μειώσεων από το 2015 έως 31.12.2016: 2 δισ. και 8 εκατομμύρια.

Οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. έχουν την ευθύνη για το 4,8% των μειώσεων.

Η σύγκριση είναι συντριπτικά σε βάρος των κυβερνήσεων Ν.Δ. -ΠΑΣΟΚ, που έχουν τη μεγάλη ευθύνη για τη μείωση των συντάξεων.

Ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν με ικανοποιεί ότι, σε σύγκριση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, έχουμε πολύ μικρότερη ευθύνη για τις μειώσεις των συντάξεων.

Μέλημά μας πρέπει να είναι η αποκατάσταση των συντάξεων για να ξεφύγουν οι συνταξιούχοι από τη δομική φτώχια και την κοινωνική απομόνωση και να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια.

* Ο Αλέξης Χριστοφιδάκης είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής ΑΓΣΣΕ (Συνομοσπονδία Συνταξιούχων) και μέλος της διοίκησης της ΟΣΤΟΕ (Ομοσπονδία Τραπεζικών)

Ύβρις

Λάμπρος Τσουκνίδας

"Η δικτατορία ξεπεράστηκε εύκολα και γρήγορα. Ίσως γιατί υπήρξε ένα μικρό διάλειμμα δίχως μεγάλη σημασία. [...] Ίσως πάλι γιατί, χωρίς αυτήν, ο πολιτικός και κοινωνικός εκσυγχρονισμός της χώρας να είχε απαιτήσει πολύ πιο μακρόχρονες και επίπονες διαδικασίες" έγραψε ανερυθρίαστα στο τελευταίο του πόνημα στη φιλόξενη "Καθημερινή" με τίτλο "Μια παράδοξη κληρονομιά"!

φωτ.: Ο κ. Στάθης  Καλύβας

Δυστυχώς δεν προκαλεί πλέον καμία έκπληξη το γεγονός ότι η ιστορική «Καθημερινή» της Ελένης Βλάχου, ως ναυαρχίδα του ομίλου Αλαφούζου, δεν αρκείται στις επιθέσεις κατά της (κυβέρνησης της) Αριστεράς και στην υποστήριξη των κάθε είδους «κινημάτων κατσαρόλας», αλλά έχει αναλάβει να αποκαταστήσει την... τιμή της χούντας! Φυσικός αυτουργός ο «καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale», πνευματικός γκουρού της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς, Στάθης Καλύβας, ο ίδιος που ενοχοποίησε την Εθνική Αντίσταση νομιμοποιώντας τους ταγματασφαλίτες της Κατοχής.

«Η δικτατορία ξεπεράστηκε εύκολα και γρήγορα. Ίσως γιατί υπήρξε ένα μικρό διάλειμμα δίχως μεγάλη σημασία. [...] Ίσως πάλι γιατί, χωρίς αυτήν, ο πολιτικός και κοινωνικός εκσυγχρονισμός της χώρας να είχε απαιτήσει πολύ πιο μακρόχρονες και επίπονες διαδικασίες» έγραψε ανερυθρίαστα στο τελευταίο του πόνημα στη φιλόξενη «Καθημερινή» με τίτλο «Μια παράδοξη κληρονομιά»!

Η προσβολή της μνήμης των νεκρών της επταετίας και των βασανισθέντων στα κολαστήρια του χούντας είναι το λιγότερο... Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, το άρθρο είναι γεμάτο από ακόμα χειρότερες διατυπώσεις: «Παρά τις αυταρχικές (σ.σ.: πώς του ξέφυγε;) πρακτικές του καθεστώτος, πολλές τέχνες άνθησαν και η νεολαία προσέγγισε μαζικά τα δυτικά πρότυπα διασκέδασης, κατανάλωσης και ζωής. Η κοινωνία του 1974 μικρή σχέση είχε με αυτή του 1964» γράφει! Και αλλού: «Μολονότι προερχόμενοι από τους κόλπους της σκληροπυρηνικής Δεξιάς, οι πραξικοπηματίες συνέβαλαν τελικά στον πλήρη εκδημοκρατισμό της Δεξιάς και διαμέσου αυτής και της χώρας. Δίχως τον Απρίλιο του '67 δεν θα είχε υπάρξει ο Ιούλιος του '74». Το αποκορύφωμα: «Το πραξικόπημα περιγράφεται συχνά ως μια απόπειρα των σκληροπυρηνικών στοιχείων της Δεξιάς να διακόψουν την επίπονη πορεία της μετεμφυλιακής Ελλάδας προς την υιοθέτηση ενός σύγχρονου δημοκρατικού μοντέλου. Υπήρχε όμως εναλλακτική διαδρομή και ποια θα ήταν αυτή; Μια πειστική αντίληψη διαβλέπει στην αδυναμία των πολιτικών ελίτ να λειτουργήσουν συναινετικά στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '60 το βασικό αίτιο της εκτροπής. Στη λογική αυτή, ο ομαλός εκδημοκρατισμός ήταν ανέφικτος την εποχή εκείνη για μια σειρά λόγων και, επομένως, το πραξικόπημα ήταν αναπόφευκτο, αλλά επίσης συνιστούσε εκ των πραγμάτων τον πιο πιθανό δρόμο προς τη δημοκρατία»!

Τα γραπτά του κ. Καλύβα έχουν διαχρονικά έναν κοινό παρανομαστή, πέραν της απέχθειας για την Αριστερά: Την αντίληψη ότι ο εκσυγχρονισμός της κοινωνίας -τον οποίο ταυτίζει με το «δημοκρατικό μοντέλο»- περνά μέσα από τον ακροδεξιό ολοκληρωτισμό. Οι λαλίστατοι της Ν.Δ. θα νιώσουν την ανάγκη να ψελλίσει κάτι για αυτή την ύβρι;

ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

 

  ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ.

Τους τελευταίους μήνες η λειτουργία της Περιφερειακής Διοίκησης και του Περιφερειακού Συμβουλίου κατρακυλά στον κατήφορο της απαξίας και του εκφυλισμού. Σε όλα τα μεγάλα θέματα που απασχολούν το συλλογικό όργανο, φαίνεται ότι ούτε οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας δεν είναι ενημερωμένοι, όπως θα έπρεπε, από τους εισηγητές των θεμάτων ή ένας μεγάλος αριθμός εξ αυτών, σιωπηρά ή δημόσια, διατηρεί σαφείς αποστάσεις από τις επιθυμίες της Περιφερειακής Αρχής. Ιδιαίτερα μετά από ερωτήσεις και   παρεμβάσεις της μειοψηφίας, που φωτίζουν κρυφές πλευρές κάθε θέματος, είναι φανερή η άρνηση πολλών συμβούλων της πλειοψηφίας να συνταχθούν με τις εισηγήσεις της Περιφερειακής Αρχής. Το γεγονός αυτό εκφράζεται τον τελευταίο καιρό κυρίως με αποχή από τις συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου. Αποδεικνύεται με εμφατικό τρόπο, ότι μία μικρή ομάδα συνεργατών δίπλα στον κ. Τατούλη, κυβερνά την Περιφέρεια Πελοποννήσου και οι υπόλοιποι συνάδελφοι της πλειοψηφίας, καλούνται να επικυρώσουν με την ψήφο τους ειλημμένες αποφάσεις.

Συγχρόνως ο αυταρχικός τρόπος λειτουργίας του κ. Τατούλη έχει φθάσει στο αποκορύφωμά της. Όσο κι αν η παράταξή μας εδώ και χρόνια τον καλεί να σεβαστεί την συλλογική λειτουργία του Περιφερειακού Συμβουλίου και τους Περιφερειακούς Συμβούλους συνεχίζει να λειτουργεί αυταρχικά.

Το φαινόμενο της καταγεγραμμένης «αδιαφορίας» των συναδέλφων της πλειοψηφίας είχαμε την ευκαιρία να καυτηριάσουμε και μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Είχαμε επίσης από θεσμικό ενδιαφέρον εγκαλέσει τον κ. Τατούλη για την τρίμηνη καθυστέρηση διορισμού των θεματικών Αντιπεριφερειαρχών. Και αυτή η μικροπολιτική ακροβασία του κ. Τατούλη με τον πρωτόγνωρο τρόπο ορισμού «συντονιστών» ανά Περιφερειακή Ενότητα! έβαλε φρένο τους τελευταίους μήνες στις υποθέσεις που χειρίζεται η διοίκηση.

Στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις του ΠεΣυ, κληθήκαμε να γνωμοδοτήσουμε επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου: «Μελέτη εγκατάστασης νερού της πηγής Αγ. Γεώργιος Κιβερίου (Αναβάλου)». Το ΠεΣυ, σε μια πρωτόγνωρη διαδικασία την 19^η Ιουνίου 2017, με πολλές αντεγκλήσεις, προχώρησε στη γνωμοδότηση της ΜΠΕ για την εγκατάσταση εργοστασίου αφαλάτωσης του νερού της πηγής του Αναβάλου. Η διαδικασία ήταν πρωτόγνωρη, διότι, για ένα θέμα τόσο ζωτικής σημασίας για την Αργολίδα, ψηφίστηκε η ΜΠΕ μονάχα από 14 περιφερειακούς συμβούλους σε σύνολο 51 συμβούλων της Περιφέρειας Πελοποννήσου και 31 συμβούλων της πλειοψηφίας. Ψηφίστηκε για την Αργολίδα, με απόντα τον χωρικό Αντιπεριφερειάρχη και τους πέντε από τους έξι περιφερειακούς συμβούλους της πλειοψηφίας. Πράγμα το οποίο δεν έχει ξαναγίνει σε ανάλογη διαδικασία του συλλογικού οργάνου. Δηλαδή, αποφασίστηκε από μία μικρή πλειοψηφία να διαχειριστούν κάποιοι τα νερά του Αναβάλου (μέσω του εργοστασίου αφαλάτωσης), και οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της πλειοψηφίας της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας, που τους αφορούσε άμεσα το θέμα, απείχαν στο σύνολό τους. Η γνωμοδότηση για την ΜΠΕ, πέρασε με την ψήφο δύο συμβούλων της πλειοψηφίας που εκλέγονται στην Αρκαδία και που τηλεφωνικά κλήθηκαν να προσέλθουν και να ψηφίσουν και στη συνέχεια αποχώρησαν από την συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Το ΠεΣυ δεν ολοκλήρωσε την συζήτηση όλων των θεμάτων, αφού στο σημαντικότερο θέμα που αφορούσε την έγκριση για την υποβολή πρότασης στο Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης για την κατάρτιση του Εθνικού Σκέλους του ΠΔΕ για το έτος 2017, η εισήγηση ήταν ελλιπής, χωρίς ιεράρχηση έργων σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα, χωρίς πολιτικό και αναπτυξιακό προσανατολισμό και δεν υπήρχε η αναγκαία πλειοψηφία των Περιφερειακών Συμβούλων με αποτέλεσμα να αναβληθεί, λόγω της εξεφρασμένης θέσης της μειοψηφίας ότι θα καταψήφιζε την εισήγηση της Περιφερειακής Αρχής.

Ο εκφυλισμός στη λειτουργία του ΠεΣυ δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Ο κ. Τατούλης πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου δεν μπορεί να κυβερνάται από μια μικρή ομάδα συνεργατών του κ. Τατούλη και οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας να είναι «απόντες». Η πολιτική γύμνια του κ. Τατούλη δεν μπορεί να απαξιώσει την λειτουργία του Περιφερειακού Συμβουλίου και να καθηλώσει την Περιφέρεια Πελοποννήσου.

21/6/2017

Για την «Πελοπόννησος Πρώτα»

Ο επικεφαλής

ΝΙΚΟΣ ΠΑΤΣΑΡΙΝΟΣ