Πρόταγμά μας η προστασία των μικρομεσαίων αγροτών

Σ. Αραχωβίτης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Λακωνίας, επικεφαλής ΕΠΕΚΕ Αγροτικής Ανάπτυξης

Η φιλοσοφία του νέου φορολογικού και ασφαλιστικού είναι μεροληπτικά ταξική υπέρ των μικρών και μεσαίων αγροτών. Κι αυτό είναι κάτι που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πράττει με πλήρη επίγνωση του ρόλου και των συνθηκών μέσα στις οποίες κλήθηκε να κυβερνήσει τη χώρα.

Τις ημέρες αυτές έρχεται ξανά στην επικαιρότητα το θέμα του νέου φορολογικού και του ασφαλιστικού των αγροτών. Έρχεται στην επικαιρότητα για δυο λόγους: Πρώτον, είναι η εποχή των αγροτικών κινητοποιήσεων, οπότε παραδοσιακά, αν και δυστυχώς με επετειακό χαρακτήρα, ανοίγει ο δημόσιος διάλογος γύρω από το αγροτικό ζήτημα. Δεύτερον, από την αρχή του τρέχοντος έτους ξεκινά η εφαρμογή του Νόμου 4387/2016 που αφορά το νέο ασφαλιστικό πλαίσιο και ταυτόχρονα τροποποιεί το φορολογικό καθεστώς των αγροτών.

Αυτό που διαπιστώνουμε ωστόσο, από την καθημερινή επαφή με τους αγρότες, είναι ότι στον αγροτικό κόσμο υπάρχει κακή πληροφόρηση, που προβάλλεται είτε σαν έλλειμμα πληροφόρησης είτε σαν προϊόν παραπληροφόρησης. Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία να δούμε συνοπτικά τι παρέλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να ερμηνεύσουμε καθαρά τι κατόρθωσε να κάνει στο ασφυκτικό πλαίσιο των δημοσιονομικών περιορισμών μέσα στους οποίους είναι υποχρεωμένη να λειτουργεί:

Στο φορολογικό, σύμφωνα με τον Νόμο 4172 του 2013, προβλεπόταν φορολόγηση με συντελεστή 13% από το πρώτο ευρώ για το σύνολο των εισοδημάτων του αγρότη περιλαμβανομένου του συνόλου των επιδοτήσεων και των αποζημιώσεων.

Από το κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων, το περίφημο PSI, ο ΟΓΑ υπέστη ζημιά της τάξης των 550 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα ο Οργανισμός είχε εξαιρεθεί από τη ρύθμιση του Νόμου 3863 του 2010, γεγονός που σήμαινε ότι οι αγρότες δεν θα λάμβαναν βασική σύνταξη αφού αυτή θα έβαινε μειούμενη σταδιακά έως το 2026, οπότε θα καταργούνταν τελείως. 

Ωστόσο, με τροπολογία - τομή που ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες στη Βουλή, λύνεται το πρόβλημα χιλιάδων ασφαλισμένων του ΟΓΑ, που κινδύνευαν να περάσουν τα γηρατειά τους χωρίς σύνταξη, χωρίς να ευθύνονται, τις περισσότερες φορές, οι ίδιοι.

Σήμερα ο αγρότης έχει τριών ειδών αφορολόγητα εισοδήματα (για τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν μέσα στο 2016).

Από τον υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος εξαιρούνται και δεν προσμετρούνται όλες οι επιδοτήσεις του Πυλώνα ΙΙ της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Εξισωτική, η επιδότηση Βιολογικής Γεωργίας και Κτηνοτροφίας, η Νιτρορύπανση, το πριμ των Νέων Αγροτών και μια σειρά άλλων επιδοτήσεων.

Διατηρείται το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ στις επιδοτήσεις του Πρασινίσματος και των Συνδεδεμένων ενισχύσεων, το οποίο η σημερινή κυβέρνηση εισήγαγε με τον Νόμο 4328 του 2015.

Από τον φόρο που προκύπτει από τον προσδιορισμό του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος, αφού από τα έσοδα αφαιρεθούν όλες οι δαπάνες, θεσμοθετήσαμε έκπτωση φόρου μέχρι 2.100 ευρώ. Αυτή η έκπτωση φόρου αντιστοιχεί σε αφορολόγητο εισόδημα μέχρι 9.550 ευρώ.

Το εισόδημα που μπορεί να προκύπτει με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης έχει και αυτό την έκπτωση φόρου που προαναφέρθηκε στο σημείο 3, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να καλυφθούν από τις επιδοτήσεις των σημείων 1 και 2 που δεν προσμετρούνται στο εισόδημα.

Η φορολόγηση γίνεται με κλιμακωτό συντελεστή ο οποίος ξεκινάει από το 22% για τα φορολογητέα εισοδήματα έως 20.000 ευρώ.

Σχετικά με το ασφαλιστικό, σύμφωνα με τον Νόμο 4387 του 2016, οι αγρότες και οι μικροί επαγγελματίες των οικισμών κάτω από 2.000 κατοίκους ασφαλίζονται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) σύμφωνα με το άρθρο 40. Το άρθρο αυτό προβλέπει:

* Υπολογισμό του ασφαλίστρου με βάση το πραγματικό φορολογητέο εισόδημα του αγρότη και όχι με βάση την ηλικιακή του ωρίμανση!

* Πενταετή προσαρμογή στο σύστημα με πλήρη εφαρμογή το 2022.

* Βάση υπολογισμού για το κατώτατο ασφάλιστρο το 70% του βασικού μισθού του ανειδίκευτου εργάτη έναντι του 100% που ισχύει για όλους τους άλλους ασφαλισμένους (410 ευρώ τον μήνα έναντι των 586 ευρώ).

* Δυνατότητα κατανομής του πραγματικού φορολογητέου εισοδήματος στα μέλη της οικογένειας, προκειμένου να υπολογίζεται χαμηλότερο ασφάλιστρο σε όλα τα μέλη και να αναγνωρίζεται έτσι η συνεισφορά της οικογένειας στην αγροτική δραστηριότητα.

Ο υπολογισμός του ασφαλίστρου γίνεται επί του πραγματικού φορολογητέου εισοδήματος και όχι επί του τεκμαρτού, εάν αυτό είναι μεγαλύτερο.

Θεσπίστηκε και για τον αγρότη η Εθνική Σύνταξη, η οποία αποτελεί τη βάση κι όχι την ελάχιστη σύνταξη, πάνω στην οποία προστίθεται το ανταποδοτικό κομμάτι της σύνταξης. Έτσι, με τα σημερινά δεδομένα, η ελάχιστη σύνταξη προσδιορίζεται στα 504 ευρώ με 20 χρόνια ασφαλιστικού βίου (384 ευρώ Εθνική Σύνταξη + 120 ευρώ ανταποδοτική με 20 χρόνια με την ελάχιστη εισφορά).

Η φιλοσοφία του νέου φορολογικού και ασφαλιστικού είναι μεροληπτικά ταξική υπέρ των μικρών και μεσαίων αγροτών. Κι αυτό είναι κάτι που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πράττει με πλήρη επίγνωση του ρόλου και των συνθηκών μέσα στις οποίες κλήθηκε να κυβερνήσει τη χώρα.

Παρ’ όλο που θα επιθυμούσαμε όλοι οι πολίτες να πληρώνουν λιγότερους φόρους και να απολαμβάνουν τις δημόσιες υπηρεσίες και αγαθά δωρεάν, ωστόσο, στο δύσκολο δημοσιονομικό πλαίσιο στο οποίο οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. ενέπλεξαν τη χώρα, προσπαθούμε να προστατεύσουμε τους συμπολίτες μας που παρουσιάζουν πολύ χαμηλά εισοδήματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Καριέρες μετά το Άουσβιτς

Γιάννης Ευστρατίου  γιατρός, διευθυντής ΕΣΥ στη Θεσσαλονίκη

“Κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, η υπηρεσία μού άφηνε λιγοστό χρόνο για ορνιθολογικές παρατηρήσεις. Αντιθέτως την τελευταία εβδομάδα του Μαΐου, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο μπόρεσα να αφιερώσω πολύ χρόνο ώστε να δύναμαι να σχηματίσω αρκετά πλήρη εικόνα των ορνιθολογικών συνθηκών που επικρατούν σε αυτές τις ενδιαφέρουσες και ακόμα τελείως ανεξερεύνητες νέες γερμανικές ανατολικές περιοχές" (σημ.: εννοεί την Πολωνία).

Ο ορνιθολόγος: Το 1942 ένας πτυχιούχος ζωολογίας δημοσίευσε άρθρο 40 σελίδων σε επιστημονικό περιοδικό με τίτλο “Παρατηρήσεις περί του κόσμου των πτηνών του Άουσβιτς (ανατολική - Άνω Σιλεσία)”. Στην εισαγωγή, ο συγγραφέας Γκίντερ Νίτχαμερ (Guenther Niethammer), που υπηρετούσε τη θητεία του στα ένοπλα SS, εκφράζει τις ευχαριστίες του στον διοικητή του στρατοπέδου συγκέντρωσης Χες (Hoess) για τη μεγάλη κατανόηση που έδειξε.

“Κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, η υπηρεσία μού άφηνε λιγοστό χρόνο για ορνιθολογικές παρατηρήσεις. Αντιθέτως την τελευταία εβδομάδα του Μαΐου, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο μπόρεσα να αφιερώσω πολύ χρόνο ώστε να δύναμαι να σχηματίσω αρκετά πλήρη εικόνα των ορνιθολογικών συνθηκών που επικρατούν σε αυτές τις ενδιαφέρουσες και ακόμα τελείως ανεξερεύνητες νέες γερμανικές ανατολικές περιοχές" (σημ.: εννοεί την Πολωνία).

Μετά τον πόλεμο, ο Νίτχαμερ έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και το 1967 πρόεδρος της δυτικογερμανικής ορνιθολογικής εταιρείας. Στα who is who και στην πολύτομη (δυτικό)γερμανική βιογραφική εγκυκλοπαίδεια αποσιωπάται η δράση του κατά τον πόλεμο.

Ο δημοσιογράφος: Η εταιρεία της νοτιοανατολικής Ευρώπης (Suedosteuropa - Gesellschaft) είναι ένα ινστιτούτο μελετών της βαλκανικής χερσονήσου που ιδρύθηκε το 1952 στο Μόναχο και χρηματοδοτείται από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών. Ένας δημοσιογράφος και πολιτικός (βουλευτής του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος την περίοδο 1949-1964), ο Ρούντολφ Φόγκελ (Rudolf Vogel), διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος της εταιρείας. Μετά τον θάνατό του απονέμετο κάθε χρόνο μετάλλιο που έφερε το όνομά του σε δημοσιογράφο γερμανόφωνου εντύπου με εξειδίκευση στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης. Το 2013 ήταν η σειρά του ανταποκριτή της ελβετικής Neue Zuercher Zeitung να βραβευθεί. Εκείνος αρνήθηκε, επικαλούμενος το ναζιστικό παρελθόν του Φόγκελ.

Πράγματι ο Φόγκελ υπήρξε υπάλληλος του υπουργείου Προπαγάνδας και Λαϊκής Διαφώτισης του Γκέμπελς και έδρασε στην κατεχόμενη από τους ναζί Θεσσαλονίκη. Έγραφε αντισημιτικά άρθρα, αποσπάσματα των οποίων εμφανίστηκαν στο περιοδικό “Der Spiegel” το 1954. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, βοήθησε στη διαφυγή του διαβόητου Αλόις Μπρούνερ. Μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε, ο πρόεδρος της εταιρείας, σοσιαλδημοκράτης βουλευτής Έρλερ, μεθόδευσε την κριτική επεξεργασία της ιστορίας της εταιρείας.

Ο ανατόμος: Ο Χέρμαν Στίβε (Hermann Stieve) θεωρείτο ένας από τους κορυφαίους Γερμανούς ανατόμους με εξειδίκευση στο γυναικείο γεννητικό σύστημα. Εθνικιστικών φρονημάτων, υποστήριξε το πραξικόπημα του Καπ (1919-20), που είχε στόχο την ανατροπή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Το 1933 εξελέγη πρύτανης του Πανεπιστημίου Χάλης - Βιτεμβέργης, τρεις μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους ναζιστές. Έπειτα από έξι μήνες παραιτήθηκε λόγω προστριβών με τους ναζιστές φοιτητές. Ο Στίβε δεν ήταν μέλος του ναζιστικού κόμματος, ούτε ασπάστηκε ψευδοεπιστημονικές θεωρίες. Από το 1935 μέχρι τον θάνατό του το 1952 διηύθυνε το Ανατομείο του Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Αν και κατοικούσε στον δυτικό τομέα της πόλης, εργαζόταν στον ανατολικό. Εγκωμιαστική ήταν η νεκρολογία στο επίσημο όργανο της ΛΔΓ (Neues Deutschland). H κριτική ήλθε μετά θάνατον.

Ο Στίβε ήταν ένας από τους πολλούς ανατόμους και παθολογοανατόμους που χρησιμοποίησαν για ερευνητικούς σκοπούς πτώματα εκτελεσμένων. Ο ίδιος υποστήριζε πως οι εκτελεσμένες ήταν εγκληματίες του ποινικού δικαίου και ό,τι έκανε ήταν προς όφελος της ανθρωπότητας. Ωστόσο τα αρχεία και οι δημοσιεύσεις του δείχνουν πως είχε έρθει σε συνεννόηση με τις αρχές δύο στρατοπέδων συγκέντρωσης και ζητούσε από τις κρατούμενες να τηρούν μηνιαίο ημερολόγιο του κύκλου τους για να έχει ακριβείς πληροφορίες όταν θα μελετούσε τις ωοθήκες τους μετά την εκτέλεση. Οι γυναίκες αυτές ανήκαν συχνά σε αντιστασιακές οργανώσεις ή ήταν μάρτυρες του Ιεχωβά. Σε άρθρο του το 1946 αναφέρεται μια κρατούμενη που είχε αμηνόρροια επί έντεκα μήνες λόγω νευρικής υπερέντασης και αιμορράγησε όταν υπέστη σοκ από μια είδηση (η επικείμενη εκτέλεση).

Το στίγμα του Κάιν: Εβδομήντα δύο χρόνια ή τέσσερις γενιές μετά τη λήξη του πολέμου, τα εγκλήματα των ναζιστών εξακολουθούν να στοιχειώνουν τη Γερμανία. Με την ανέγερση μνημείων, την αναστήλωση και τη μετατροπή τόπων μαρτυρίου σε μουσεία, προσπαθούν να ξορκίσουν το κακό. Η επεξεργασία του παρελθόντος έχει καθυστερήσει ασυγχώρητα. Μόλις τη δεκαετία του 1990 οι ιατρικές επιστημονικές εταιρείες άρχισαν να ασκούν αυτοκριτική και να ζητούν συγγνώμη από τους λίγους τότε επιζώντες ανθρώπους - πειραματόζωα, γυναίκες που υποβλήθηκαν σε στείρωση κ.ά. Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύθηκαν μελέτες ανεξάρτητων ιστορικών που κατέρριψαν διάφορους μύθους για τα ναζιστικά υπουργεία Εξωτερικών και Δικαιοσύνης. Αναμένεται η μελέτη για τη δυτικογερμανική ΚΥΠ (BND), που θα καταδείξει τη στελέχωσή της από παλιούς ναζιστές. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη δράση νεοναζιστών και την αυξάνουσα επιρροή της νεοακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), έχουν αποτέλεσμα τη διάδοση απλουστευτικών θεωριών για τον γερμανικό λαό (όλοι είναι ναζί, τό ’χουν στο DNA τους).

 

Σβήνουν ένα-ένα τα όνειρα της Ενωμένης Δεξιάς

Κλέαρχος Τσαουσίδης

Ακούω και ξανακούω, και όχι μόνον από τον φωνογράφο της Ένωσης Κεντρώων, αλλά από πολίτες που όντως ανησυχούν, ότι απαιτείται μια εθνική συνεννόηση. Ως άποψη είναι σεβαστή, αλλά πιο σεβαστή είναι η θέση ότι σε μια ταξική κοινωνία, όπου το 3% κατέχει όσα το υπόλοιπο 97%, η συνεννόηση με τους υπαλλήλους του 3% είναι αδύνατη. Για την ακρίβεια, μιλάμε για μια χαράδρα αγεφύρωτη, για μια πλήρη διάσταση απόψεων και λογικής, αν υπάρχει λογική στην απληστία.

Ο πιο μειλίχιος εκ των αντιπροέδρων της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Χατζιδάκης, το βράδυ της Δευτέρας, προσπαθούσε να πείσει το κοινό του ότι η απόφαση του ESM για τη μείωση του ελληνικού χρέους είναι αποτυχία, επιμένοντας ότι οι προτάσεις τους (δηλαδή Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) προς τους δανειστές, το 2014, θα κόστιζαν τα μισά στην ελληνική οικονομία απ’ ό,τι τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ.

Από τη μια το 21% της μείωσης του ελληνικού χρέους (310 δισ. περίπου), και από την άλλη, αν δεχτούμε την αριθμητική του κ. Χατζιδάκη, μια διαφορά 3 δισ. ευρώ. Όταν ο υπουργός, Γιώργος Σταθάκης, του υπενθύμισε το περιεχόμενο του mail Χαρδούβελλη και τις υποσχέσεις για εξαφάνιση των επικουρικών ταμείων, ο κ. Χατζιδάκης διευκρίνισε ότι δεν εννοούσε τις προτάσεις/δεσμεύσεις του κ. Χαρδούβελλη (που ήταν τόσο σίγουρος για την επιτυχία των χειρισμών του ώστε έστελνε τα λεφτά του έξω). «Άλλα» εννοούσε...

Όμως με τέτοια επιχειρήματα και το 2020, με άλλο αρχηγό πια, θα ζητούν πάλι εκλογές!

 Στον Καιάδα οι συνταξιούχοι

Τον κ. Χατζηδάκη και τη Ν.Δ., τους ενδιαφέρουν τα νούμερα της δικής τους οικονομίας, ασχέτως με την κατανομή.

- Τη Ν.Δ. την ενδιαφέρει η αύξηση της κερδοφορίας των χορηγών της.

- Τη Ν.Δ. την ενδιαφέρει να χρηματοδοτούνται αφειδώς από τις τράπεζες τα ΜΜΕ (είναι και ο «Κήρυκας» Χανίων βλέπετε) και η ίδια να πάρει «με αέρα» άλλα 200 εκατομμύρια κοντά σ’ αυτά που ήδη χρωστάει.

- Τη Ν.Δ. την ενδιαφέρει να κερδίζει ανέλεγκτα το κεφάλαιο, ακόμη και σε περιόδους κρίσης, κι ας τσαλαπατιούνται τα εργασιακά δικαιώματα, ας οργιάζει η «μαύρη» εργασία, ας καλούνται να ζήσουν οι συνταξιούχοι με 300 ή 180 ευρώ μηνιαίως, αφού «και στη Βουλγαρία τόσα παίρνουν».

Η ελληνική δεξιά -με όλες τις συνιστώσες της, Βαγγέλη Βενιζέλο, Ποτάμι, Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ένωση Κεντρώων- ποντάρισε σε δυο ταμπλό: την αποτυχία της προσπάθειας απομείωσης του ελληνικού χρέους (χωρίς να φαλιρίσουν τα ασφαλιστικά ταμεία) και το ναυάγιο της δεύτερης αξιολόγησης. Στο πρώτο έχασαν. Τι θα πουν όταν θα χάσουν και στο δεύτερο; Θα πουν: «Καταστρέφεται η χώρα». Όπου χώρα είναι η Ν.Δ., οι συνιστώσες της, οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες που ένας ένας περνάνε την πόρτα του ανακριτή και αποφυλακίζονται με ανήκεστο βλάβη. Στα δυο χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν όσα δεν είχαν γίνει σε 40!

Όμως οι άνθρωποι καίγονται να επιστρέψουν το γρηγορότερο στην εξουσία, όχι μόνο για το πλιάτσικο του δημόσιου χρήματος ή την αποκατάσταση της διαπλοκής. Είναι και η «θεσμική» θωράκιση των πρωταγωνιστών των σκανδάλων που διαρκώς αναδεικνύονται. Για τους πολιτικούς οι οποίοι εμπλέκονται, αρκεί η διάλυση της Βουλής, σύμφωνα με τον... υποδειγματικό νόμο περί ευθύνης υπουργών. Γι’ αυτό λύσσαξαν να ζητούν εκλογές.

Ο πρώην υπουργός της Ν.Δ., Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, που μόνο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι, αναφερόμενος στη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 και την επίμαχη τροποποίηση, έγραφε το 2006: «Το πλέον όμως σκανδαλώδες είναι το προτελευταίο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 86Σ (...). Με τη διάταξη αυτή η ατιμωρησία καθίσταται σχεδόν βεβαία (...)».

 Το προτελευταίο τους χαρτί

Η Ενωμένη Δεξιά εκμεταλλεύεται τις δυσκολίες του ελληνικού λαού και τη μονότονη και μονόπλευρη ενημέρωσή του από τους διατεταγμένους κονδυλοφόρους / ματσουκοφόρους. Ωστόσο, οι διεργασίες μέσα στην ελληνική κοινωνία και η αναδιάταξη δυνάμεων που παρατηρείται, καταδεικνύουν έναν ακόμη λόγο για τον οποίο επείγονται να αναλάβουν εκ νέου. Η στάση της Δεξιάς στο θέμα της έκτακτης επιδότησης των χαμηλοσυνταξιούχων και η ατυχής όπως αποδεικνύεται απόπειρα να χρεωθεί εξ αυτού η κυβέρνηση μια αποτυχία στα μέτωπα με τους δανειστές, διέλυσε αρκετές αυταπάτες παλαιών ψηφοφόρων της.

Η παραμονή της σημερινής κυβέρνησης στην εξουσία και μετά από το 2019 θα διαλύσει και άλλους μύθους που έχουν καταπιεί αμάσητους κάποιοι αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες και μικρομεσαίοι. Ακόμη κι αν η Ενωμένη Δεξιά καταφύγει στο ενιαίο μέτωπο, τον Εθνικό Συναγερμό που ονειρεύονται Πάγκαλοι, Σαμαράδες και Βενιζέλοι, θα βρει απέναντί της τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που δεν αποτελείται από χρυσόψαρα, αυτών που ιδρώνουν για να τα βγάλουν πέρα, χωρίς θαλασσοδάνεια.

Όσο για τα θλιβερά δεκανίκια, ας καταλάβουν ότι οι τραμπουκισμοί χωρίς επιχειρήματα άλλους δικαιώνουν, όχι αυτά.

Σκούζουν τα ορφανά της διαπλοκής...

Δημ. Χρήστου

 

Το τρίγωνο της διαπλοκής, Κόμματα, ΜΜΕ και Τράπεζες, άρπαξε παράνομα θαλασσοδάνεια και, αντί οι κατηγορούμενοι να ζητήσουν συγγνώμη, απαιτούν και τα ρέστα!

Τα δάνεια των ΜΜΕ και ιδιαίτερα του ΔΟΛ, που έφτασε στο σημείο του πνιγμού, δεσπόζουν στην επικαιρότητα. Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ και συνοδοιπόροι, αυτοί που συνεργάστηκαν και έφεραν το ΔΝΤ με τα... σωτήρια προγράμματά του, βρήκαν αμέριστη δημοσιογραφική υποστήριξη από τα μέσα του Ομίλου και ιδιαιτέρως από το Mega, στο οποίο ο Ψυχάρης είχε την ευθύνη του δημοσιογραφικού τομέα, τώρα σκούζουν.

Και σκούζουν διότι φοβούνται -λέει- την ανατροπή του πλουραλισμού (!) από τα μέσα του ΔΟΛ. Του ΔΟΛ που με με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, όπως λέει και ο Κυριάκος, είναι νεκρός. Φοβούνται ότι ο Μουλόπουλος, που διετέλεσε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος του Δ.Σ. της “Αυγής”, θα κάνει τα χρεοκοπημένα μέσα, από φερέφωνα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, φερέφωνα του ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ όμως τα πράγματα με τη σειρά τους. Πρώτος τομέας σκανδαλώδους δανεισμού, αυτός των κομμάτων. Το συνολικό χρέος της Ν.Δ. προς τις τράπεζες ξεπερνάει τα 315 εκατ. ευρώ. Από αυτά, τα 289 τα έχει δανειστεί από την ΑΤΕ, την οποία χρεοκόπησαν για να βουτήξει μετά η Πειραιώς το καλό κομμάτι αφήνοντας το κακό στους φορολογούμενους! Για να λάβει αυτά τα δάνεια η Ν.Δ., με δόλο χρησιμοποίησε τις ίδιες εγγυήσεις σε διαφορετικές τράπεζες. Τα δάνεια αυτά δεν εξυπηρετούνται από το κόμμα της αριστείας. Ο δανεισμός του ΠΑΣΟΚ ήταν 52 εκατ. το 2004 και ο κ. Γιώργος τον έφτασε, μέσα σε πέντε χρόνια, στα 129 εκατ., δηλαδή τον αύξησε κατά 149%! Σήμερα ξεπερνάει τα 150 εκατ. ευρώ.

ΟΠΩΣ καταλάβατε, η Αγροτική (ΑΤΕ) ήταν το κομματικό ταμείο τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν.Δ. Εκεί διορίζονταν από τα κόμματα εξουσίας έμπιστοι διοικητές όπως ο ταμίας του ΠΑΣΟΚ Π. Λάμπρου και ο κουμπάρος του Καραμανλή Δ. Μηλιάκος. Όπως επίσης καταλαβαίνετε, το πόρισμα για τον εξωφρενικό δανεισμό του ΠΑΣΟΚ από τον Γιώργο το πήρε το ποτάμι, παρότι η κ. Φώφη μας διαβεβαίωσε ότι το έστειλε στον εισαγγελέα. Αλλά, αφού ο κ. εισαγγελέας αργεί να απαντήσει, ο Γιώργος, καθαρός και ωραίος, επέστρεψε στο μαγαζί. Κυριάκος και Φώφη, θρασύτατα υποκριτές, μας δουλεύουν κανονικά.

ΠΑΜΕ τώρα στα ΜΜΕ. Ο συνολικός δανεισμός τους ξεπερνάει τα 808 εκατομμύρια! Ουάου, που θα έλεγε και ο Γιάνης. Κατά σειρά δανεισμού σε εκατομμύρια: ΔΟΛ 198, Αντένα 169, Πήγασος 158, ΣΚΑΪ - “Καθημερινή” 105, Mega 71, Star 57. Μάλιστα για το Star, σύμφωνα με το εισηγητικό πόρισμα της Εξεταστικής, εγείρονται ζητήματα νομιμότητας στην πιστοδοτική πολιτική των τραπεζών να χορηγούν δάνεια 56 εκατ. ευρώ μέσα σε περίοδο κρίσης (1η Απριλίου 2015) βασιζόμενες αποκλειστικά στη φήμη της οικογένειας Βαρδινογιάννη, που βρίσκεται πίσω από τις πολλαπλές off shore, στο όνομα των οποίων χορηγείται ένα ή το άλλο δάνειο.

ΑΥΤΟ ήταν το μεγάλο πάρτι του τριγώνου της διαπλοκής. Κόμματα που άρπαζαν άφθονο χρήμα για να κατακτούν την εξουσία, ΜΜΕ που ζητούσαν μερίδιο για να κρύβουν και να στηρίζουν την εξουσία και τραπεζίτες που πριν αποχωρήσουν δέχτηκαν με το αζημίωτο να κανιβαλίσουν τα μαγαζιά τους. Αυτό ήταν το αποκορύφωμα της κρίσης, και ένα σαφές δείγμα για το πώς φτάσαμε στη χρεοκοπία της χώρας και ποιοι ευθύνονται γι' αυτό. Αυτή η μεγάλη κρίση που μας οδήγησε σε περιπέτειες, ανάγκασε τον ελληνικό λαό να αναζητήσει άλλη πολιτική λύση για την εξουσία και επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.

ΕΥΛΟΓΩΣ θα αναρωτηθείτε: Και τώρα; Κανονικά σε μια σοβαρή χώρα τόσο η Ν.Δ. όσο και το ΠΑΣΟΚ, δεν θα είχαν δικαίωμα να χρησιμοποιούν τους τίτλους τους, οι οποίοι θα έπρεπε να είχαν κατασχεθεί και θα μπορούσαν να αποδοθούν, μόνον με τη ρύθμιση για την εξόφληση των δανείων. Και αν οι θεσμοί της Πολιτείας δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν τους κανόνες, θα έπρεπε οι Πολίτες να μην δέχονται να ψηφίσουν αυτά τα κόμματα αν δεν ρυθμίσουν και εξοφλήσουν τα χρέη τους. Αλλά, επειδή στην Ελλάδα ζούμε όλοι, ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε σοβαρό κράτος με απαιτητικούς Πολίτες.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΥΜΕ με τα ΜΜΕ. Τα δυσθεώρητα χρέη δεν μπορούν να αποπληρωθούν. Οι κανόνες τις αγοράς υπαγορεύουν τη λύση της κατάσχεσης σε όσους δεν ρυθμίσουν και δεν εξοφλούν τα χρέη τους. Έτσι γίνεται στον καπιταλισμό, λέει και ο Κυριάκος. Μπορούν να επιβιώσουν τα ΜΜΕ ακόμα και με γενναία ρύθμιση των χρεών τους; Όπως είναι σήμερα, δεν μπορούν. Το χαρτί έχει ξεπεραστεί και οι πολίτες μπορούν να ενημερωθούν on time από τα πολυμέσα και τις ειδήσεις που μπορούν να επιλέγουν με τα υπερσύγχρονα τηλέφωνά τους.

Δεν είναι μακριά η εποχή -σε άλλες χώρες έχει φτάσει- που οι εφημερίδες θα διαβάζονται από το tablet, το κινητό και το laptop. Για να φτάσεις όμως εκεί χρειάζεται σοβαρή και σκληρή δουλειά, μεράκι, φαντασία και κυρίως ανεξαρτησία με δημοσιογραφική δεοντολογία. Χρειάζονται δημοσιογραφικές αποκαλυπτικές έρευνες και σεβασμός στον αναγνώστη. Και τι γίνεται μέχρι να φτάσουμε εκεί;

ΜΕΓΑΛΟ θέμα για συζήτηση των ανθρώπων που εργάζονται στον Τύπο με την κυβέρνηση. Οι ελαφρύνσεις στο κόστος έκδοσης των εφημερίδων θα πιάσουν τόπο και θα δώσουν χρόνο για την προετοιμασία τους στο επόμενο στάδιο. Διαφορετικά απλώς θα μεταθέσουν το τέλος τους.

Δεν κλείνει η ΑΥΓΗ κ. Βορίδη!!!

Kst

 

Μια οφειλόμενη απάντηση στα όσα υποστήριξε στην επιτροπή της Βουλής ο βουλευτής της Ν.Δ Μ.Βορίδης

Στις συνήθεις προπαγανδιστικές κορώνες κατά της ΑΥΓΗΣ επεδόθη ο κ. Βορίδης χθες στη συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να “εξισώσει” την πορεία μας με όσους μεγαλοκαναλάρχες, μεγαλοαφεντικά των ΜΜΕ πήραν θαλασσοδάνεια και έκαναν συνήθως το άσπρο-μαύρο!

Στην Εξεταστική Επιτροπή ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΑΥΓΗΣ Δημήτρης Στούμπος κατέθεσε (πριν από πέντε ολόκληρους μήνες!) ότι η εταιρεία μας έχει κάνει τα τελευταία χρόνια αλλεπάλληλες Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου για να επιβιώσει και να συνεχίσει τη λειτουργία της. Πρόσθετα, είχε αναφέρει ότι εντός του φθινοπώρου του 2016 επρόκειτο να προκηρύξει και νέα Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου για να συνεχίσει την πρσοπάθειά της και να αντιμετωπίσει χρέος και ελλείμματα.

Πληροφορούμε τον κ. Βορίδη (όταν δεν ξέρει, να μην επιδίδεται σε “κατασκευές” για να τροφοδοτήσει λίβελους από πρόθυμους άσχετους σε ΜΜΕ) ότι η Γενική Συνέλευση της εταιρείας μας πράγματι στις 20 Δεκεμβρίου 2016 προκήρυξε τη νέα Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου ύψους 1.480.000 Ευρώ, φυσικά ενημερώνοντας το Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ). Συνεπώς, ο κ. Βορίδης να μην “αγωνιά” για την νομιμότητά μας ούτε για τη διαφάνειά μας!!!

Η ΑΥΓΗ στη διαχρονική πορεία της στηρίχθηκε σε αγώνες, σε φιλότιμο, στην υποστήριξη δεκάδων χιλιάδων αναγνωστών, φίλων, συντρόφων, υποστηρικτών, μικρομετόχων και των εργαζομένων της και δεν θα την “κλείσει” κανένα “τσεκούρι” προπαγάνδας και τυφλής κομματαρχικής εμπάθειας. Ψάξτε αλλού κ. Βορίδη, αν μπορείτε!!!

Η Αυγή

Ηγεσία ΠΟΕΔΗΝ...Ή όταν η διάκριση μεταξύ ψέματος και φαντασίωσης είναι αδύνατη

Παναγιώτης Καλαράς, καρδιολόγος και μέλος του Δ.Σ. του Ευαγγελισμού

Ξιφούλκησε πάλι η βιομηχανία ανακοινώσεων που λέγεται ΠΟΕΔΗΝ. Αυτή τη φορά με στόχο τη διοικήτρια του Ευαγγελισμού και το ίδιο το νοσοκομείο το οποίο, αν κρίνουμε από όσα λέει στην ανακοίνωσή της, έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που κάποιο στέλεχός της το επισκέφτηκε.

Παίρνοντας τα πράγματα με τη σειρά που τα βάζει η ανακοίνωση και ξεπερνώντας την αρχική επισήμανση για την προηγούμενη θητεία της κ. Μητσάκη ως υποδιοικήτριας της Πολυκλινικής επί κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου. Και την προσπερνάω για έναν και μόνο λόγο. Γιατί η θέση αυτή αντανακλά με τον πιο γλαφυρό τρόπο τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται η διοίκηση της ΠΟΕΔΗΝ τη δημόσια διοίκηση. Μοναδικό κριτήριο διορισμού, για τα στελέχη της ΠΟΕΔΗΝ, είναι οι πολιτικές θέσεις και τοποθετήσεις. Θα τους πάρει καιρό αλλά θα καταλάβουν ότι αυτή η αντίληψη αποτελεί πλέον παρελθόν.

Μετά από αυτή την αρχική τους τοποθέτηση αρχίζουν μια σειρά από ψεματάκια. Ψεματάκια αναγκαία για να στηριχτούν οι καταγγελίες της ΠΟΕΔΗΝ. Λένε λοιπόν για:

* Τις ελλείψεις προσωπικού στο νοσοκομείο, όταν ξέρουν ότι τα κενά που όντως υπήρχαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις καλύπτονται καθημερινά. Μόνο τους τελευταίους μήνες έχουν διοριστεί 52 εργαζόμενοι σε θέσεις μόνιμου προσωπικού και άλλοι 52 σε θέσεις επικουρικού και ΚΕΕΛΠΝΟ.

* Τα δήθεν κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ. Όμως ένα τηλεφώνημα θα τους πληροφορούσε ότι στον Ευαγγελισμό δεν υπάρχει ούτε ένα κλειστό κρεβάτι ΜΕΘ. Αντίθετα, με την ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης των νέων χειρουργείων θα ανοίξουν άλλες 18 κλίνες καρδιοχειρουργικής και νευροχειρουργικής μονάδας. Και για αυτές τις κλίνες δημιουργούνται από τώρα προϋποθέσεις άμεσης λειτουργίας τους αμέσως μόλις μας αποδοθούν από τον κατασκευαστή.

Το ίδιο ισχύει και για όλα όσα «καταγγέλλει» η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ. Τα ράντζα έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο και μόνο για την επομένη της γενικής εφημερίας. Δεν έχει κλείσει ούτε μία χειρουργική αίθουσα. Όσο για τις συνθήκες των εφημεριών ας διαβάσουν τη δήλωση του κ. Μητσοτάκη κατά την επίσκεψή του στο νοσοκομείο μας κατά τη διάρκεια δύσκολης εφημερίας. Εκτός αν και αυτόν τον θεωρούν υποστηρικτή της κυβερνητικής πολιτικής της υγείας.

Τέλος, η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ επικαλείται και τα δίκαια των εργαζομένων τα οποία υπερασπίζεται με συνέπεια. Μόνο που δεν την απασχολεί καθόλου η γνώμη τους για τις κινητοποιήσεις της ούτε η συμμετοχή τους σε αυτές. Χαρακτηριστικό ότι στην τελευταία «μεγαλειώδη» κινητοποίηση συμμετείχαν μόνο είκοσι επτά (27) εργαζόμενοι από την πρωινή βάρδια των περίπου 2.000 εργαζομένων του νοσοκομείου μας. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Τους αρκεί να εξασφαλίζουν μερικά λεπτά στα δελτία ειδήσεων.

Ο Βασίλης Μουλόπουλος στο τιμόνι του ΔΟΛ

 Α.Γ.Ν.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Β. Μουλόπουλος πριν αναλάβει ζήτησε εγγυήσεις

Στο παραπέντε, λίγο πριν κηρυχθεί σε κατάσταση πτώχευσης από τις τράπεζες, ο ΔΟΛ προχώρησε σε αλλαγή στελεχικού δυναμικού, εντάσσοντας στο δυναμικό του τον Βασίλη Μουλόπουλο. Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του ΔΟΛ, ο Βασίλης Μουλόπουλος αποδέχτηκε πρόταση της διοίκησης «να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του ΔΟΛ». Ο Βασίλης Μουλόπουλος είχε διατελέσει επί πολλά χρόνια διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα “Το Βήμα”, στη συνέχεια εξελέγη πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), ενώ είχε εκλεγεί και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι πρότινος ήταν πρόεδρος του Δ.Σ. της “Αυγής”.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Β. Μουλόπουλος πριν αναλάβει ζήτησε εγγυήσεις. Η μία ήταν η διασφάλιση των θέσεων εργασίας και η δεύτερη η συνέχιση της κυκλοφορίας των εφημερίδων και της λειτουργίας των άλλων δομών του ΔΟΛ. Η δήλωσή του είναι η εξής: «Η τριαντάχρονη θητεία μου στον ΔΟΛ και η φιλία μου με τους συναδέλφους με ώθησαν να αναμειχθώ στην προσπάθεια διάσωσης του οργανισμού και των ιστορικών του εφημερίδων».

Σχολιάζοντας, η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγκου ανέφερε: «Είναι προσωπική επιλογή του Β. Μουλόπουλου και είναι απολύτως σεβαστή».

Η είδηση έφερε χθες πλήθος αντιδράσεων από στελέχη της αντιπολίτευσης, με κοινό παρανομαστή ότι «Ο ΔΟΛ ελέγχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ». Αντιδράσεις που παριστάνουν πως ξεχνούν ότι, π.χ., ο κεντρικός σχολιαστής του ΣΚΑΪ Π. Καψής ήταν όχι μόνο υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, αλλά είχε διατελέσει και υπουργός Τύπου επί κυβέρνησης Παπαδήμου. Παριστάνουν πως ξεχνούν επίσης ότι, π.χ., ο σημερινός διευθυντής ειδήσεων του ΑΝΤ1 Γ. Μιχελάκης υπήρξε βουλευτής Επικρατείας επί κυβέρνησης Σαμαρά, οπότε και διετέλεσε διαδοχικά εκπρόσωπος Τύπου και στη συνέχεια υπουργός Εσωτερικών. 

Γι’ αυτές τις θέσεις ευθύνης δεν ακούστηκε κουβέντα.

Παρά ταύτα, ο Ευ. Βενιζέλος δεν δίστασε να γράψει στο Facebook: «Μαθαίνουν τώρα όλοι τι σημαίνει πραγματικά διαπλοκή» και να συμπεράνει ότι υπάρχει πρόβλημα Δημοκρατίας, πολυφωνίας και διαφάνειας, καθώς διαπιστώνει «Την παράδοση των ιστορικών εφημερίδων του δημοκρατικού προοδευτικού χώρου στα χέρια της ωμής εξουσίας της αδίστακτης εθνικολαϊκιστικής Αριστεράς»! Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Στ. Θεοδωράκης από το Τwitter: «Στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ πέρασε ο ΔΟΛ: “Νέα”, “Βήμα” και ραδιόφωνο» και το τραβάει ακόμα περισσότερο: «Επόμενος στόχος το Mega».

Η ανακοίνωση του ΔΟΛ αναφέρει:

«Η διοίκηση του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη Α.Ε. εζήτησε χθες (σ.σ.: προχθές) από τον κ. Βασίλη Μουλόπουλο, ο οποίος διετέλεσε επί δύο δεκαετίες διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας ‘Το Βήμα’ (απ’ όπου αποχώρησε όταν εξελέγη βουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς), πρώην πρόεδρο της ΠΟΕΣΥ, να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του ΔΟΛ.

Ο κ. Μουλόπουλος αποδέχτηκε προθύμως την πρόταση».

Ο Δ.Τζανακόπουλος εξηγεί στο Β.Κικίλια με απλά λόγια το πόθεν έσχες της υπεραπόδοσης των εσόδων και τα ψέματα για τον “κόφτη”

 Kst

Απάντηση στο Βασίλη Κικίλια έδωσε ο Δημήτρης Τζανακόπουλος για τα όσα είπε σχολιάζοντας τα λεγόμενα του κυβερνητικού εκπροσώπου κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.

«Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, για μια ακόμη φορά, σήμερα, βάφτισε:

• Τον “κόφτη” μισθών και συντάξεων, μετά το τέλος του προγράμματος, “μηχανισμό αυξημένων εγγυήσεων”
• Τη φοροεπιδρομή, “διεύρυνση φορολογικής ύλης”
• Τα νέα μέτρα μετά το 2018, “δημοσιονομικό μονοπάτι”» ανέφερε αρχικά ο κ. Κικίλιας και πρόσθεσε:

«Όπως παλαιότερα είχαν βαφτίσει την αποτυχία της Κυβέρνησης -“υπερήφανη διαπραγμάτευση”, το εφάπαξ επίδομα – “13η σύνταξη”, τη μείωση των συντάξεων – “αναπροσαρμογή”». Και κατέληξε με την παρότρυνση προς την κυβέρνηση: Ας μην υποτιμούν άλλο τη νοημοσύνη των πολιτών, που υποφέρουν από την ανικανότητα και την ιδεοληψία τους. Ας το καταλάβουν πριν να είναι αργά. Η ανασυγκρότηση της χώρας μπορεί να έρθει μόνο με πολιτική αλλαγή».

Άμεση ήταν η απάντηση του Δημήτρη Τζανακόπουλου, ο οποίος τονίζει πως ο εκπρόσωπος της ΝΔ εκτίθεται «είτε από ασύγγνωστη άγνοια είτε στην προσπάθειά του να καταστροφολογήσει». 

Αναλυτικά το σχόλιο του Υπουργού Επικρατείας και Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Δημήτρη Τζανακόπουλου:

“Ο κ. Κικίλιας είτε από ασύγγνωστη άγνοια είτε στην προσπάθειά του να καταστροφολογήσει εκτίθεται. Του εξηγούμε λοιπόν πιο αναλυτικά:

1.Σε ότι αφορά την διεύρυνση της φορολογικής ύλης του διευκρινίζουμε ότι η υπεραπόδοση των εσόδων σε σχέση με τους αρχικούς υπολογισμούς των θεσμών προήλθε από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς και την ταχύτερη από το αναμενόμενο ανάκαμψη της οικονομίας. Αυτός είναι και ο δρόμος ώστε προοπτικά να μειωθούν οι φόροι και όχι φυσικά ο δρόμος που γνωρίζει καλά η Νέα Δημοκρατία. Η εκμετάλλευση δηλαδή του κρατικού μηχανισμού για την εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων και οι χάρες στους κομματικούς φίλους.

2. Η ΝΔ διαρκώς ψευδόμενη επιμένει στην κριτική περί υπερφορολόγησης. Ο κ. Κικίλιας οφείλει όμως να θυμάται, ότι ο στόχος πρωτογενούς πλεονάσματος που είχε συμφωνήσει η καταστροφική κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου για το 2016 και το 2017 ήταν 4,5% του ΑΕΠ. Οι στόχοι της τρέχουσας συμφωνίας είναι 0,5% και 1,75% αντίστοιχα. Επομένως αν δεν είχε μεσολαβήσει η πολιτική αλλαγή και η διαπραγμάτευση του 2015 13 δισ. ευρώ περισσότερα θα έπρεπε να αφαιρεθούν από τους Έλληνες φορολογούμενους σε μια διετία.

3. Αντί να τρομοκρατεί τους πολίτες για δήθεν ενεργοποίηση του δημοσιονομικού κόφτη, όπως έκανε από το Μάιο για να διαψευσθεί παταγωδώς από την πραγματικότητα, θα όφειλε να ακολουθήσει κοινωνικά υπεύθυνη στάση και να πάρει επιτέλους ξεκάθαρη θέση για τις παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ: Καταδικάζει ή όχι η Νέα Δημοκρατία τις απαιτήσεις για μέτρα 4,5 δισ. ευρώ για το 2019; Ή μήπως στην αγωνία της να δώσει διαπιστευτήρια υποταγής υπόσχεται τόσα και άλλα τόσα σε όσους νομίζει ότι θα εξυπηρετήσουν το καταστροφικό και αδύνατο σχέδιο της;

4. Επίσης, τον συμβουλεύουμε να είναι πιο φειδωλός όταν μιλά για την εφάπαξ 13η σύνταξη, την οποία αρνήθηκε η ΝΔ – ανεπιτυχώς – σε 1,6 εκατομμύρια χαμηλοσυνταξιούχους επειδή το απαίτησαν κάποιοι από τους δανειστές. Υπενθυμίζει το μεγάλο της ατόπημα. Εκτός εάν ο κ. Μητσοτάκης είναι έτοιμος να παραδεχθεί το λάθος του. Η αυτοκριτική εξάλλου δείχνει γενναιότητα.

5.Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις συντάξεις γενικότερα, αφού ο κος Μητσοτάκης υπερηφανεύεται ακόμη για τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, για την οποία είχε δεσμευτεί η ΝΔ αλλά και το ΠΑΣΟΚ και η οποία θα οδηγούσε αν εφαρμοζόταν σε μηδενισμό των επικουρικών συντάξεων.

6. Η κυβέρνηση έχει διαμηνύσει σε όλους τους τόνους πως δεν πρόκειται να αποδεχθεί νομοθέτηση νέων μέτρων μετά το 2018.

Ο κος Κικίλιας και η ΝΔ βεβαίως δεν ανησυχούν γι αυτό.

Ανησυχούν μήπως κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση χωρίς νομοθέτηση νέων μέτρων και για ακόμη μια φορά διαψευσθούν οι ελπίδες τους για παλινόρθωση.

Θα φροντίσουμε όμως εμείς γι αυτό!”

Με τη Γερμανία ή την Ελλάδα και την Ε.Ε;

 Δημ. Χρήστου

Αν η γερμανική ηγεσία, παρά τις όποιες διαφωνίες του κυβερνητικού της εταίρου, οδηγήσει την αξιολόγηση σε ναυάγιο, το σήμα θα είναι σαφές προς όλους: Η Ευρώπη που ξέραμε δεν θα υπάρχει

Δηλώσεις συγκρατημένης αισιοδοξίας είχαμε από όσους μίλησαν για την πορεία των διαπραγματεύσεων στο Eurogroup για τη δεύτερη κρίσιμη αξιολόγηση. “Κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση με στόχο την ολοκλήρωση της αξιολόγησης”, δήλωσε ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί μετά τη συνάντηση που είχε στις Βρυξέλλες με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και προσέθεσε ότι ελάχιστα απομένουν να γίνουν από αυτά που έχουν συμφωνηθεί. Εμφανίστηκε μάλιστα πεπεισμένος ότι οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να ολοκληρωθούν εγκαίρως.

Οι χώρες της Ευρωζώνης θα προχωρήσουν το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης ακόμα και χωρίς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αν και η συμμετοχή του θα ήταν προτιμότερη, τόνισε από την πλευρά του ο υπουργός Οικονομικών του Βελγίου Γιόχαν Βαν Όβερτβελντ. Ξέρει κάτι;

ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ οι δηλώσεις αυτές το κλίμα για -επικείμενη- συμφωνία με την Ελλάδα; Με τον Σόιμπλε κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος. Και ο Γερμανός υπουργός έχει στήσει μια παγίδα. Δεν δέχεται τις προτάσεις του ΔΝΤ για απομείωση του ελληνικού χρέους, αλλά ούτε την αποχώρηση του Ταμείου. Εμφανίστηκε μάλιστα για να διευκρινίσει, ως απόλυτος άρχων, ότι αν φύγει το ΔΝΤ δεν υπάρχει συμφωνία!

Σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και σαφές στις διατυπώσεις του άρθρο, η Stephanie Flanders, ανώτατη στρατηγική αναλύτρια για την Ευρώπη στην JPMorgan Asset Management, σημειώνει: “Τι έχουμε μάθει από όταν άλλαξε ο αιώνας; Έχουμε μάθει ότι για τις οικονομίες με μεγάλα βάρη χρέους το να επιτύχουν μια εύλογη αναλογία ονομαστικής ανάπτυξης είναι θεμελιώδες προκειμένου να ξεπεραστούν οι οικονομικές κρίσεις. Έχουμε μάθει επίσης ότι είναι πολύ δύσκολο να το καταφέρουν αυτό όταν οι οικονομίες βρίσκονται σε ύφεση και βασίζονται αποκλειστικά στη νομισματική πολιτική για στήριξη”. Άρα;

ΑΡΑ η γερμανική πλευρά πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της. Αν ο Σόιμπλε, αδιαφορώντας για τις απόψεις της γαλλικής κυβέρνησης αλλά και του κυβερνητικού εταίρου του SPD, τινάξει στον αέρα τη συμφωνία για να κάνει προεκλογικό λάβαρο την εκδίωξη τς Ελλάδας από την Ευρωζώνη, διότι στην ουσία περί αυτού πρόκειται, στρώνει το χαλί στις πολιτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν ανοιχτά τη διάλυσή της Ένωσης.

Ταυτόχρονα έτσι αποκαλύπτει πως στο μυαλό του υπάρχει το σχέδιο της μεγάλης Γερμανίας με επιλεγμένους δορυφόρους. Και επειδή αυτό δεν είναι πλέον μακρινό σενάριο, σε πρόσφατες δηλώσεις του ο πρόεδρος του SPD και υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ πήρε θέση απέναντι λέγοντας ότι: «Η Γερμανία ωφελήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη χώρα από την ευρωπαϊκή κοινότητα, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Εάν επιτρέψουμε τη διάλυση της Ε.Ε. τα παιδιά και τα εγγόνια μας θα μας καταραστούν».

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, σε ομιλία του στο Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο, εξήγησε ότι αιτία των καθυστερήσεων σε ό,τι αφορά την έγκαιρη αξιολόγηση δεν είναι η ελληνική πλευρά. «Δεν είναι κρυφό ότι, στην παρούσα συγκυρία, βασική αιτία των καθυστερήσεων είναι αποκλίνουσες απόψεις μεταξύ των θεσμών. Κυρίως ανάμεσα στο ΔΝΤ και ορισμένα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης. Αλλά και στο εσωτερικό των εν λόγω κρατών διατυπώνονται αποκλίνουσες απόψεις. Άρα δεν πρόκειται για προβλήματα που δημιουργεί η δική μας στάση».

Με λίγα λόγια, αν η γερμανική ηγεσία, παρά τις όποιες διαφωνίες του κυβερνητικού της εταίρου, οδηγήσει τα πράγματα σε ναυάγιο ή με τις συνεχείς καθυστερήσεις της προκαλέσει ασφυξία στην ελληνική οικονομία, το σήμα θα είναι σαφές προς όλους: Με τη Γερμανία ή με την Ε.Ε.;

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ πλευρά ξέρει πλέον πολύ καλά πως, σε περίπτωση συνεχών καθυστερήσεων, χάνεται το πολύτιμο εργαλείο της ποσοτικής χαλάρωσης που μπορεί και θέλει να δώσει ο διοικητής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι. Αν χαθεί, πέρα από την απώλεια ρευστότητας του εγχώριου πιστωτικού συστήματος, θα έχει χαθεί -ή δεν θα έχει εξασφαλιστεί- και η εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών και των ενδιαφερόμενων επενδυτών. Αν συνυπολογίσουμε ότι τα φορολογικά βάρη, για να αντιμετωπιστούν, απαιτούν σοβαρή ανάπτυξη και μάλιστα εντός του 2017, κάθε άλλο σενάριο πέρα από την έγκαιρη αξιολόγηση θα είναι καταστροφικό.

ΣΤΟ σημείο αυτό είναι υποχρεωμένοι να πάρουν θέση όλοι. Μιλάμε για την υπόσταση και τη βιωσιμότητα της χώρας μας συνολικά. Αν δεν φταίει η ακαμψία του Σόιμπλε, η Ν.Δ. και όσοι είναι πίσω της σαν γρι - γρι ας μιλήσουν. Ας δηλώσουν, εάν αυτό πιστεύουν, ότι η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να δεχθεί τις όποιες προτάσεις του Γερμανού υπουργού. Διαφορετικά πρέπει να στηρίξουν την κυβέρνηση της χώρας, αφού ο σκοπός είναι το εθνικό συμφέρον.

Για να το πεις όμως αυτό, πρέπει να έχεις ικανότητα αντίληψης και εθνικής συνείδησης για τους κινδύνους που μας απειλούν. Διότι, αν χαθεί και αυτή η ευκαιρία, πριν μάλιστα ο νέος Αμερικανός πρόεδρος κινήσει τα πρώτα πιόνια στη διεθνή σκακιέρα, οι συνέπειες μπορεί να είναι ολέθριες και δύσκολα επανορθώσιμες, αγαπητέ κ. Μητσοτάκη.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Μια πιθανή διάλυση της Ε.Ε. και του κοινού νομίσματος θα πλήξει περισσότερο τις αδύναμες και απροετοίμαστες οικονομίες και κυρίως εκείνες που έχουν προβληματική παραγωγική βάση, εξαρτώνται υπερβολικά από τις εισαγωγές και δεν έχουν ισχυρές διασυνδέσεις με τα συστήματα διαχείρισης και προώθησης προϊόντων και υπηρεσιών στις διεθνείς αγορές. Κάντε λοιπόν τους υπολογισμούς σας.

Ανακοίνωση Υπ. Εργασίας για εκκρεμείς συντάξεις και εφάπαξ

 Kst

Σχετικά με τις εκκρεμείς αιτήσεις για συντάξεις, εφάπαξ και μερίσματα

Στις 31 Δεκεμβρίου 2014 οι εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης ανέρχονταν σε 160.551.

Δύο χρόνια μετά, την 1η Ιανουαρίου 2017 οι εκκρεμείς αιτήσεις είχαν μειωθεί στις 95.000 κατά προσέγγιση.

Από αυτό το μήνα, ξεκίνησε η χρηματοδότηση του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΕΦΚΑ) με περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ ανά μήνα με σκοπό να εξοφληθεί το σύνολο αυτών, μέχρι το τέλος Οκτωβρίου του 2017.

Σε ότι αφορά τα εφάπαξ, υπενθυμίζεται ότι δεν υπήρξε καμία απονομή για αιτήσεις που είχαν κατατεθεί από 31-8-2013 έως 31-6-2016.

Από την 1η Ιουλίου 2016 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2016 εκδόθηκαν 14.374 εφάπαξ.

Έως τον Ιούνιο 2017 θα έχει πληρωθεί το σύνολο των εφάπαξ βοηθημάτων, που υπολογίζονται σε 24.500 κατά προσέγγιση.

Παράλληλα, τον Δεκέμβριο του 2016 το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων (ΜΤΠΥ) χρηματοδοτήθηκε με 85 εκατομμύρια ευρώ και εξόφλησε 23.850 μερίσματα.

Επομένως, τα στοιχεία φανερώνουν μία ουσιαστική επιτάχυνση στο ρυθμό εκκαθάρισης των εκκρεμών παροχών. Το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης δουλεύει εντατικά ώστε μέχρι το τέλος του έτους να έχει επιλυθεί οριστικά το διαχρονικό πρόβλημα των καθυστερήσεων προς τους συνταξιούχους

Για τις συντάξεις (σημεία από τη συνέντευξη του Τ. Πετρόπουλου)

– Δεν έχει τεθεί ζήτημα κατάργησης της προσωπικής διαφοράς στις παλαιές συντάξεις.

– Δεν θα χρειαστεί να υπάρξει τέτοιο ενδεχόμενο, διότι έχουμε συμφωνήσει από τη διαπραγμάτευση που προηγήθηκε για το ύψος των συντάξεων ότι αυτό θα είναι και ότι βγαίνει ο λογαριασμός.

Το τέλος της έντυπης πληροφόρησης και η διάρκεια του Λόγου

 Κώστας Βούλγαρης

Η κρίση των περισσοτέρων εφημερίδων, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε όλο τον δυτικό και δυτικότροπο κόσμο, δεν είναι απλώς αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, ούτε επακόλουθο της αλλαγής του τρόπου ζωής και των ρυθμών της καθημερινότητας.

Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν ενημερώνεται πλέον από τις εφημερίδες, ούτε για τις καθημερινές του ανάγκες, όπως είναι οι κινηματογράφοι, τα θέατρα ή τα εφημερεύοντα νοσοκομεία, ούτε βέβαια για τις πολιτικές και άλλες ειδήσεις, αφού, με την ταχύτητα διάχυσης της πληροφορίας, μέχρι να τυπωθούν οι εφημερίδες, να αποσταλούν και να φθάσουν στα χέρια του αναγνώστη, αυτός γνωρίζει ήδη τις ειδήσεις από το ίντερνετ, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο.

 Και μάλιστα η είδηση αποτελείται πια από τρία στοιχεία, ήτοι λόγο, βίντεο, ήχο (στοιχεία που αδυνατεί να τα ενσωματώσει και τα τρία μαζί η έντυπη εφημερίδα), ενώ ο δέκτης μπορεί να «μετάσχει» σε αυτό τον ορυμαγδό πληροφορίας με ένα Like ή ένα σχόλιο, διευρύνοντας επ’ άπειρον το ίδιο το πεδίο.

Η είδηση, λοιπόν, δηλαδή το τι συνέβη, είναι γνωστό σε όλους μας, και μάλιστα έχει την έννοια του τι συμβαίνει, τώρα, αυτή τη στιγμή, αφού κανείς δεν περιμένει την έκδοση των εφημερίδων την επόμενη μέρα για να το μάθει. Ακόμα κι όταν οι ημερήσιες εφημερίδες έχουν μια αποκλειστική είδηση, αυτή πρωί πρωί θα έχει αναπαραχθεί από το ίντερνετ, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, ενώ αν πρόκειται για κυριακάτικη έκδοση, η αποκλειστική είδηση θα έχει αναπαραχθεί ήδη από το Σάββατο το βράδυ.

Φυσικά, οι διαφορές στην παρουσίαση μιας είδησης είναι σημαντικές, και φωτίζουν αλλιώς το κάθε γεγονός, όμως ο ηλεκτρονικός αναγνώστης λύνει, ή μπορεί να λύσει, ή έστω νομίζει ότι μπορεί να λύσει, και το πρόβλημα της «αντικειμενικότητας», προσφεύγοντας σε περισσότερες της μίας πηγές ηλεκτρονικής πληροφόρησης.

Ποιος είναι, λοιπόν, μέσα σε αυτή τη συνθήκη, ο ρόλος των εφημερίδων; Όπως ισχυρίζονται οι δημοσιογράφοι, όταν γράφουν για τον αναντικατάστατο ρόλο των εφημερίδων, μόνο αυτές προσφέρουν την έγκυρη ενημέρωση. Αν όμως ρίξουμε μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, όπως κρέμονται στα περίπτερα, θα δούμε μια εικόνα ανάλογη εκείνης που μας δίνει η πανσπερμία των ειδησεογραφικών σάιτ στο ίντερνετ.

Κατά τη γνώμη μου, οι έντυπες εφημερίδες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα άλλα Μέσα στο πεδίο της πληροφόρησης. Δεν κομίζω βέβαια γλαύκα, όμως το ερώτημα παραμένει: γιατί αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι εφημερίδες; Μια πρώτη απάντηση είναι πως κινούνται μέσα στην αδράνεια της μακράς διάρκειας, που τους παρέχει η πολύχρονη ιστορία της έντυπης είδησης.

Αλλά η φθίνουσα πορεία συνολικά των έντυπων Μέσων συνεχίζεται, αγγίζοντας πια τα όρια επιβίωσης, έστω και αν επιχειρήθηκε, και ακόμα επιχειρείται η «αξιοποίησή» τους, δηλαδή η υποβάθμισή τους, ως δικτύων διανομής διαφόρων προϊόντων, όπως βιβλίων και CD, ή και εμπορικών κουπονιών.

Ο δεύτερος λόγος που αναπαράγει αυτή την αδράνεια είναι πως οι εφημερίδες, από τους ιδιοκτήτες τους μέχρι τον τελευταίο μαθητευόμενο συντάκτη, σκέφτονται «δημοσιογραφικά». Δεν μπορούν να φανταστούν άλλο χαρακτήρα και άλλο ρόλο των εφημερίδων. Για την ακρίβεια, μέσα στην υπάρχουσα συνθήκη του δημοσιογραφικού λόγου, δεν επιτρέπεται να φανταστούν άλλο χαρακτήρα των εφημερίδων, με αποτέλεσμα κι ένα μεγάλο μέρος των νεαρότερων συντακτών, που διαθέτουν και γνώσεις και ταλέντα, να ακυρώνονται, ακυρώνοντας έτσι την πολιτισμική δυνατότητα αναβάθμισης του δημοσιογραφικού λόγου.

Και όμως, όλα αυτά δεν είναι αυτονόητα. Σχεδόν μέχρι τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, ο χαρακτήρας των εφημερίδων ήταν λιγότερο ειδησεογραφικός και περισσότερο ευρύτερα μορφωτικός, πάντα με τα κοινωνικά δεδομένα της εποχής εκείνης. Ακόμα και η σύνταξη της είδησης σε γραπτό κείμενο, η γλώσσα της, η εποπτεία επί των συμβάντων που προϋπέθετε, ενείχε μια πολιτισμική υπεροχή του γράφοντος σε σχέση με τον «μέσο» αναγνώστη, και μια επί ίσοις όροις απεύθυνση προς τον μορφωμένο αναγνώστη.

 Η ίδια η κοινωνική κατηγορία αυτών που έγραφαν στις εφημερίδες ανήκε στην πνευματική ελίτ, και ως τέτοια απευθυνόταν στο αναγνωστικό κοινό, το οποίο με τη σειρά του αποτελούνταν, στη μεγάλη του πλειοψηφία, από αποφοίτους μέσης ή ανώτατης εκπαίδευσης, καθώς και από αυτομορφωμένους αριστερούς.

Σήμερα, παρά τις λαμπρές εξαιρέσεις, ο δημοσιογραφικός λόγος υπολείπεται πολιτισμικά από το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνονται οι εφημερίδες. Για να είναι κανείς καλός δημοσιογράφος, αρκεί να μπορεί να γράφει γρήγορα και πολλά, να γνωρίζει τις πηγές γρήγορης πληροφόρησης (πηγές της εξουσίας) και να μην έχει αναστολές. Το τι ακριβώς γράφει, και πώς το γράφει, δεν ενδιαφέρει τις εφημερίδες.

***

Ο μόνος ρόλος που μπορεί να έχουν οι έντυπες εφημερίδες σήμερα, δεν είναι η καθυστερημένη, ήτοι μπαγιάτικη πληροφόρηση, δηλαδή το τι συνέβη, αλλά το γιατί συνέβη, τι συνεπάγεται, σε ποιο ευρύτερο πλαίσιο συμβαίνει. Ήτοι, κείμενα άποψης και ανάλυσης, που ο αναγνώστης δεν θα τα βρει κάπου αλλού.

Αλλά όχι μόνο αυτό. Αν σκεφτούμε το μορφωτικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργούσαν κάποτε οι εφημερίδες, θα εντοπίσουμε και το εν δυνάμει σημερινό αναγνωστικό κοινό τους. Γιατί δεν είναι νομοτέλεια ότι εφημερίδες πια διαβάζουν μόνο οι μεγαλύτερης ηλικίας «εθισμένοι», ενώ οι νεώτερες γενιές δεν διαβάζουν εφημερίδες αλλά αρκούνται στα άλλα Μέσα. Ναι, αυτή είναι η εικόνα, όμως δεν φταίνε οι νέοι, αλλά οι ίδιες οι εφημερίδες. Πάρα πολλοί νέοι διαβάζουν εν γένει, και μάλιστα διαβάζουν πολύ, όμως δεν διαβάζουν εφημερίδες, δηλαδή αυτές τις εφημερίδες.

Όμως, τι ακριβώς είναι αυτοί οι νέοι; Ποια είναι αυτή η κοινωνική κατηγορία των εν δυνάμει νέων αναγνωστών που σήμερα δεν αγοράζουν εφημερίδα; Είναι εκείνη η αθέατη κοινωνική κατηγορία που αποτελείται από τους κάτω των 45 ετών διδάκτορες και υποψήφιους διδάκτορες, σε όλα τα επιστημονικά πεδία, που στη χώρα μας πλησιάζουν τις 50.000, είναι οι πενταπλάσιοι κάτοχοι μεταπτυχιακού, είναι πολλοί εγγράμματοι άνθρωποι διαφόρων κοινωνικών κατηγοριών. Όλοι αυτοί δεν αγοράζουν έντυπες εφημερίδες, όσο αυτές περιέχουν ειδήσεις που ήδη γνωρίζουν και πολιτισμικά υπολείπονται από αυτούς τους εν δυνάμει αναγνώστες.

Επίσης, με την αλματώδη ανάπτυξη της γνώσης και των επιστημονικών πεδίων, αυτή η πολυπληθής κοινωνική κατηγορία αναγνωστών θα ήθελε να διαβάζει όχι μόνο απόψεις και αναλύσεις επί της πολιτικής επικαιρότητας, αλλά και κείμενα που να συνομιλούν, με τον τρόπο του δημόσιου λόγου, με το τρομακτικά μεγάλο γνωσιακό κεφάλαιο που έχουν συσσωρεύσει τα τελευταία χρόνια τα πολυπληθή επιστημονικά πεδία. 

Δεν αναφέρομαι σε εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις, ούτε στην παροιμιωδώς αδέξια «εκλαΐκευσή» τους, αλλά στην κοινωνική λειτουργία αυτού του τεράστιου πολιτισμικού κεφαλαίου, που ήδη υπάρχει και διαχέεται μέσα στις κοινωνικές διεργασίες, αλλά δεν περιλαμβάνεται στην ύλη των εφημερίδων. Αυτός είναι σήμερα ο «μέσος αναγνώστης», δηλαδή ο εν δυνάμει αναγνώστης, στον οποίο πρέπει να απευθυνθούν οι εφημερίδες.

Γιατί οι κοινωνίες δεν υπάρχουν χωρίς Λόγο. Ούτε και οι εφημερίδες. Και αν συνεχίσουν την προδιαγεγραμμένη φθίνουσα πορεία τους, όχι μόνο θα αυτοκαταστραφούν αλλά και θα καταστρέψουν μια συνθήκη δημόσιου λόγου μερικών αιώνων. Βεβαίως η συνθήκη του Λόγου δεν καταργείται, και θα συνεχίσει να αναπτύσσεται, με άλλους τρόπους, αφού οι άνθρωποι συνεχίζουν να σκέπτομαι και να μαθαίνουν, γιατί η συνθήκη του δημόσιου λόγου αφορά την ποιότητα της κοινωνικής ζωής, της κοινωνικής οργάνωσης, της κοινωνικής μας ύπαρξης.

Η πρότασή μου λοιπόν είναι: λιγότερες ειδήσεις, περισσότερες απόψεις και αναλύσεις, περισσότερα θέματα πέραν της πολιτικής επικαιρότητας. Καλογραμμένα κείμενα, αισθητική αναβάθμιση της έντυπης εφημερίδας, πολιτισμικός χαρακτήρας της. Και βέβαια, λιγότερες νεκρές τυπωμένες σελίδες, που ο αναγνώστης τις ξεφυλλίζει αδιάφορα. Ένα ημερήσιο φύλλο, ακόμα και 20 σελίδων, μπορεί να περιέχει 30 θέματα, απ’ τα οποία ο κάθε αναγνώστης θα διαβάσει τα 10, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του.

 Ένα κυριακάτικο φύλλο 50 σελίδων μπορεί να περιέχει 70 θέματα, με τα οποία ο αναγνώστης θα ασχοληθεί όλη την εβδομάδα, διαβάζοντας ο καθένας τα 25. Δεν αναφέρομαι σε κάποιες ιδανικές εφημερίδες του μέλλοντος, αλλά σε μια σημερινή αναγκαιότητα και δυνατότητα.

Στροφή 180 μοιρών του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου

  Σταύρος Ζουμπουλάκης συγγραφέας.

πηγή: Σύγχρονα Θέματα

Στροφή 180 μοιρών: για την εισήγηση του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου στη σύνοδο της Ιεραρχίας (και για όσα την ακολούθησαν)

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν συζητάει, ως γνωστόν, ποτέ τίποτε· συνέρχεται αποκλειστικά και μόνο για να εκλέγει νέους μητροπολίτες στις χηρεύουσες μητροπόλεις. Στη σύνοδο, όμως, της Ιεραρχίας της 4ης Οκτωβρίου 2016 τα πράγματα ήταν διαφορετικά: η Ιεραρχία κλήθηκε να συζητήσει την πολυσέλιδη εισήγηση του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου με θέμα: «Εκκλησιαστικοί προβληματισμοί. Χτες, σήμερα, αύριο». Επιτέλους.

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν συζητάει, ως γνωστόν, ποτέ τίποτε· συνέρχεται αποκλειστικά και μόνο για να εκλέγει νέους μητροπολίτες στις χηρεύουσες μητροπόλεις. Στη σύνοδο, όμως, της Ιεραρχίας της 4ης Οκτωβρίου 2016 τα πράγματα ήταν διαφορετικά: η Ιεραρχία κλήθηκε να συζητήσει την πολυσέλιδη εισήγηση του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου με θέμα: «Εκκλησιαστικοί προβληματισμοί. Χτες, σήμερα, αύριο». Επιτέλους.

Η εισήγηση εξηγεί αρχικά την αποστολή της Εκκλησίας, όπου, μεταξύ πολλών άλλων σωστών, διαβάζουμε και ότι «η Εκκλησία πάνω απ’ όλα είναι ζωή και η ζωή δεν ορίζεται αλλά βιώνεται. Βιώνεται μέσα από τον διάλογο, που ο ίδιος ο Κύριός μας ανοίγει με τον άνθρωπο κάθε εποχής προκειμένου να απαντήσει στα μεγάλα υπαρξιακά του προβλήματα και ερωτήματα». Θαυμάσια. Και ποια είναι αυτά τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα των ανθρώπων της εποχής μας; Για ποιο πράγμα αγωνιούν; Για ένα και μόνο, σύμφωνα με την εισήγηση: για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον –κυρίως αυτό– της εκκλησιαστικής περιουσίας. Ανταποκρινόμενη, λοιπόν, σε αυτή την αγωνία των ανθρώπων, η εισήγηση μιλάει για οκάδες χρυσού και αργύρου, οικόπεδα, στρέμματα, απαλλοτριώσεις, συμβολαιογραφικά έγγραφα, δικαστικές διεκδικήσεις. Η κεντρική ιδέα είναι η εξής: η Εκκλησία έχει προσφέρει πολλά στο ελληνικό έθνος, στο κράτος και την κοινωνία, από την Επανάσταση του 1821 μέχρι σήμερα, ώστε δικαιούται τώρα να συντηρείται οικονομικά από το κράτος. Η αποστολή της Εκκλησίας αποσαφηνίστηκε και η αγωνία των ανθρώπων κατευνάστηκε!

[…]

«Ξεσκεπάζουμε» τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ν.Δ.

 Νίκος Ε. Ηγουμενίδης βουλευτής Ν. Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο μόνος τρόπος να υπερβούμε την αναντιστοιχία αυξημένων κοινωνικών αναγκών και μειωμένων διαθέσιμων πόρων είναι ένα σοβαρό πολιτικό σχέδιο παραγωγικής, κοινωνικής, θεσμικής και διοικητικής ανασυγκρότησης της χώρας. Σε ένα τέτοιο πολιτικό σχεδιασμό εντάσσονται τα μέτρα που η κυβέρνηση νομοθέτησε. Ένα τέτοιο πολιτικό σχέδιο, μόνο η Αριστερά, η πολιτική δύναμη των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, μπορεί να επεξεργαστεί και να προωθήσει στην ελληνική κοινωνία.

Απαντάμε στο αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας

Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας

Η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, ως «πανάκεια» για την προσέλκυση επενδύσεων και την ανάπτυξη προτείνει:
A. Μείωση των φορολογικών συντελεστών
B. μείωση (των δαπανών) του κράτους.
Σχετικά με το «Α», έχει τονιστεί από όλες τις αξιόπιστες επιστημονικές «δεξαμενές σκέψης» ότι από μόνη της η μείωση της φορολογίας είναι περιορισμένης αποτελεσματικότητας χωρίς καμία εγγύηση για την προσέλκυση επενδύσεων. Οι βασικοί παράγοντες που μαζί ή χωρίς τους φορολογικούς συντελεστές «ελέγχουν» οι επενδυτές στην Ελλάδα είναι:

• η ασταθής οικονομική πολιτική (δίνουμε μάχη να τη σταθεροποιήσουμε), 
• η πρόσβαση στη χρηματοδότηση (πρέπει περαιτέρω να ενισχύσουμε), 
• η πολυπλοκότητα της φορολογικής νομοθεσίας (πρέπει να επιμείνουμε στην απλοποίηση της) 
• η κρατική γραφειοκρατία (με την οποία δεν έχουμε ακόμη ξεμπερδέψει). 

Χαρακτηριστικά, οι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρήσεων από 29% (2006, προ κρίσης) μειώθηκαν κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες (2012). Ωστόσο, την ίδια περίοδο οι επενδύσεις μειώθηκαν αισθητά.
Σχετικά με το «Β», στο οποίο βασίζεται η ρητορική της ΝΔ, οφείλουμε να κάνουμε έναν βασικό διαχωρισμό: Άλλο η μείωση του κράτους και άλλο η μείωση των ανορθολογικών δαπανών του κράτους. Η διόγκωση των τελευταίων δαπανών οδηγούσε και στην απαξίωση-δαιμονοποίηση του ρόλου του κράτους.

Η πρόταση της Αριστεράς

Η πολιτική επιλογή της σημερινής Κυβέρνησης είναι σε εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση: βελτίωση όλων των παραπάνω παραγόντων που «τσεκάρουν» οι επενδυτές, αναγκαστικά και προσωρινά αύξηση της φορολογίας, όχι μείωση των συντάξεων και (των δαπανών) του κράτους και φυσικά ναι στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης με κοινωνικά δίκαιο τρόπο ώστε να μειωθούν αισθητά τα φορολογικά βάρη.
Χωρίς ψευδαισθήσεις ή απόκρυψη της αλήθειας, ένα μεγάλο κομμάτι των σημερινών μεσαίων στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθημερινά «δοκιμάζεται».  Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγή σημαντικού αναπτυξιακού βάρους η συγκράτηση, διατήρηση, ενδυνάμωση των δημόσιων δαπανών ως όρος επιβίωσης της ίδιας της κοινωνίας.
Η δίκαιη φορολογική πολιτική και μάλιστα προς περιοχές πλούτου και πηγές εισοδημάτων που σήμερα αποφεύγουν τη φορολόγηση ή νομότυπα απαλλάσσονται από αυτή, απαιτεί πολιτική βούληση, συγκεκριμένες θεσμικές παρεμβάσεις και βέβαια συγκρούσεις, αφού η εγχώρια οικονομική ελίτ και οι άνθρωποι της μόλις τώρα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι, όχι το κράτος, αλλά το κράτος όπως το γνώριζε, αρχίζει να υποχωρεί. Στο επόμενο διάστημα θα δούμε στην ποιοτική λειτουργία του δημόσιου συστήματος, το αποτύπωμα των κυβερνητικών μέτρων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται:

1. Η πρόσφατη ψήφιση των μέτρων για την προώθηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών και την καταπολέμηση της απόκρυψης εσόδων. 
2. Οι ρυθμίσεις για την βραχυπρόθεσμη μίσθωση ακινήτων στο πλαίσιο της οικονομίας του διαμοιρασμού. 
3. Το πρόγραμμα της οικειοθελούς γνωστοποίησης αδήλωτων εισοδημάτων κινούνται σε αυτή τη κατεύθυνση. 
4. Ο νόμος για το «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση της οικονομικής δραστηριότητας κ.ά.», ως μετάβαση σ’ ένα σύγχρονο, απλοποιημένο και λειτουργικό σύστημα που καταργεί τα 2/3 των σημερινών δικαιολογητικών (όρος που βάζουν όχι hedge funds, αλλά σοβαροί επενδυτές). 
5. Οι παρεμβάσεις για την αξιοκρατία στη στελέχωση του δημόσιου τομέα (νόμος Βερναρδάκη)   

Για την ποιοτική αναβάθμιση του κράτους χρειάζονται και κίνητρα. Επιπλέον, είναι σημαντικό το επόμενο διάστημα να στραφούμε στην εξάντληση όλων των δυνατών ισοδύναμων μέτρων για τις ομάδες του πληθυσμού που πλήττονται από τα σημερινά φορολογικά μέτρα. Ενδεικτικά αναφέρω την ενίσχυση του μεταφορικού ισοδύναμου για τους κατοίκους των νησιών (ανεξάρτητα από το αν εξαιρούνται ή όχι από την αύξηση του ΦΠΑ).
Προσωπικά, πιστεύω ότι πρέπει να εξετάσουμε και την υιοθέτηση νομοθεσίας και πίεσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την νομοθετική προστασία των πληροφοριοδοτών δημοσίου συμφέροντος (των λεγόμενων whistleblowers) στη κατεύθυνση της στοιχειώδους φορολογικής δικαιοσύνης στις ευρωπαϊκές χώρες, ώστε μεγάλες εταιρείες να μην φοροδιαφεύγουν σε βάρος άλλων χωρών (σ.σ. θυμίζω ότι η υπόθεση Novartis που αρχίζει να ξεσκεπάζεται και στη χώρα μας βασίστηκε στη προστασία αυτής ακριβώς της κατηγορίας μαρτύρων στις ΗΠΑ).
Επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καμία λίστα δεν μένει στα συρτάρι. Τα βεβαιωθέντα ποσά από τη Λίστα Λαγκάρντ από 23,5 εκ ευρώ το 2014, σήμερα ξεπερνούν τα 235 εκ ευρώ. Χάρη στην επιμονή μας «ξετρυπώθηκε» και ξεκίνησε μέσα στο 2016 ο έλεγχος των υποθέσεων της Λίστας Μπόργιανς. Από τους ελέγχους στα καπνικά βεβαιώθηκαν μέσα στο 2015 ποσά τριπλάσια από το 2014. Η εντατικοποίηση των ελέγχων και το ξεμπλοκάρισμα όλων των υποθέσεων είναι προτεραιότητες από τις οποίες η ίδια η κοινωνία περιμένει χειροπιαστά αποτελέσματα με στόχο να προχωρήσει αποφασιστικά η υπόθεση της καταπολέμησης της φοροαποφυγής-φοροδιαφυγής, δηλαδή η υπόθεση στην οποία έβαλαν τρικλοποδιές όσοι παραδοσιακά έχουν συμφέρον για «λιγότερο κράτος».
Έχει σημασία -για λόγους διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος- να καλυφθούν τα κενά και οι παραλείψεις της νομοθετικής πρόβλεψης του 2010 για την προέλευση των ποσών που εντοπίζονται από τις φορολογικές αρχές.
Για λόγους αποτελεσματικότητας και ταχύτητας απονομής φορολογικής δικαιοσύνης, θα πρέπει να ενισχυθεί το ανθρώπινο δυναμικό που υπηρετεί σήμερα στους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Ποια είναι λοιπόν η απάντηση στην νεοφιλελεύθερη πολιτική απαξίωσης του κράτους που μέχρι σήμερα γνωρίσαμε και στους παραδοσιακούς εκπροσώπους της; Αφενός μεν συνέχιση των εξαντλητικών πιέσεων και μέσων στη σκακιέρα της διαπραγμάτευσης, αφετέρου σταδιακή αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης ώστε οι πολλοί και ευάλωτοι να προστατευθούν και τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα να διαβούν τον Ρουβίκωνα της δημοσιονομικής ασφυξίας που επιβλήθηκε.
Ο μόνος τρόπος να υπερβούμε την αναντιστοιχία αυξημένων κοινωνικών αναγκών και μειωμένων διαθέσιμων πόρων είναι ένα σοβαρό πολιτικό σχέδιο παραγωγικής, κοινωνικής, θεσμικής και διοικητικής ανασυγκρότησης της χώρας. Σε ένα τέτοιο πολιτικό σχεδιασμό εντάσσονται τα μέτρα που η κυβέρνηση νομοθέτησε. Ένα τέτοιο πολιτικό σχέδιο, μόνο η Αριστερά, η πολιτική δύναμη των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, μπορεί να επεξεργαστεί και να προωθήσει στην ελληνική κοινωνία.
Έτσι θα κρατήσουμε την κοινωνία όρθια !
Έτσι θα παραμείνει ζωντανή, με μέλλον η πατρίδα μας !

Ο Αγροτικός Τομέας, εκδήλωση στο ΠΚ Τρίπολης 15/1/2017

Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

                           Βαγγέλης Αποστόλου

          την Κυριακή 15-1-2017 στην Τρίπολη

Η Ανασυγκρότηση της Αγροτικής Παραγωγής και οι Λύσεις των προβλημάτων αποτελούν τους κυρίαρχους στόχους της επίσκεψης, την Κυριακή, κλιμακίου στελεχών της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούμενο από :

Τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και τροφίμων      Βαγγέλη Αποστόλου

Το Μέλος της Π. Γ του ΣΥΡΙΖΑ                                   Σκορίνη Νίκο

Τον Γεν. Γραμματέα του Υπουργείου                           Κασίμη Χαράλαμπο.

Η Ομιλία – Συζήτηση θα πραγματοποιηθεί στο

Πνευματικό Κέντρο Τρίπολης ώρα 12.00

                                             με θέμα

«Ο Αγροτικός Τομέας, Πυλώνας για την ανάπτυξη της χώρας»

Η συμμετοχή στην ομιλία-συζήτηση τόσο των Αγροτών και Κτηνοτρόφων όσο και όλων των πολιτών, θα βοηθήσει στην καλύτερη χάραξη της Κυβερνητικής Πολιτικής στον ευαίσθητο αυτό τομέα της Εθνικής μας Οικονομίας.

Επιστολή προς τον Δήμο Τρίπολης

 Kst

  Είμαι κάτοικος ενός χωριού στους πρόποδες του Μαινάλου. Πολλοί ίσως να μην ξέρουν ούτε το όνομά του. Ο Δήμος Τρίπολης πάντως το γνωρίζει, σαν όνομα, γιατί κατά τα άλλα το έχει ξεχάσει εντελώς.

  Με αφορμή την πρόσφατη κακοκαιρία και απευθυνόμενος προς το Δήμο, θέλω να εκφράσω μερικές απορίες.

  Πως είναι δυνατόν κάθε χειμώνα - και όχι μόνο φέτος – με μια μικρή χιονόπτωση, το χωριό να μένει αποκλεισμένο;

  Πως είναι δυνατόν με κάθε παγετό να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές; ( πρόσφατο παράδειγμα το ατύχημα με το αυτοκίνητο της ΔΕΥΑΤ)

  Φυσικά μιλώ για το χωριό Περθώρι και τον επαρχιακό δρόμο Τρίπολης – Περθωρίου, περιφερειακά του δάσους των Αγ. Θεοδώρων. Επίσης να επισημάνω, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι το χωριό αυτό, απέχει – τι ειρωνεία – 4,5 km από το κέντρο της πόλης και 2 km από την ΔΕΚΕ.

  Τόσο πολύ κοστίζει να σταλεί ένα εκχιονιστικό μηχάνημα και μερικά κιλά αλάτι;

  Επίσης θα ήθελα να απευθυνθώ προσωπικά στον κ. Δήμαρχο, που είμαστε φίλοι και συμμαθητές, και να του επισημάνω ότι στο χωριό αυτό δεν ζουν μόνο μερικοί σκληροτράχηλοι κτηνοτρόφοι, αλλά και πολίτες άλλων κατηγοριών. Πολίτες που είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο Δήμο (Τέλη, φόροι κλπ), πολίτες που έχουν την απαίτηση το ίδιο συνεπής να είναι και ο Δήμος (ουσιαστικά να κάνει το καθήκον του), πολίτες που ζητούν το αυτονόητο, την πρόσβαση στο Νοσοκομείο, στο σχολείο των παιδιών τους, στη δουλειά τους, στην τροφοδοσία τους, τις λίγες δύσκολες μέρες του χειμώνα.

                                                                                    Ευχαριστώ

                                                                            Σίμων Ζαρακοβίτης

 Υ.Γ.

   κ. Αντιδήμαρχε, υπεύθυνε για την Πολιτική Προστασία του Δήμου, δεν έχω εγώ θράσος που σε πήρα τηλέφωνο να σε ρωτήσω πότε θα ανοίξει ο δρόμος, αλλά για να ξέρεις, θρασύς είναι αυτός που προσπαθεί να δικαιολογήσει την ανικανότητα του να κάνει το καθήκον του.