Ο Κάρολος, η καραντίνα και η “Μπουλουμπίνα”

 Ο Ανέμελος, σχολιάζει την επικαιρότητα και παίρνει ρεπό μόνο αν κάτσει τριημεράκι για να αποδράσει από την καθημερινότητα των καθηκόντων του.

• Χρόνια πολλά συμπολίτες μου! Ας γιορτάσουμε όλες και όλοι μαζί την επέτειο της Επανάστασης (όχι της ανεξαρτησίας ρε Κούλη), έγκλειστοι στα σπίτια μας. Ας αναφωνήσουμε όλες και όλοι μαζί “ζήτω”, επειδή τα τανκς που έκαναν σήμερα την Βασιλίσσης Σοφίας να τρέμει συθέμελα, είχαν να συνδυαστούν με νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας, από την επταετία. 

Ρε μαλάκες σοβαρά τώρα;;;
Ο τύπος είναι ΠΘ της χώρας κ δεν έχει καταλάβει ότι φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια απ’την ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ κ νομίζει ότι είναι 200ή επέτειος «ανεξαρτησίας»;
Λες κι έχουμε 2030!
Πόσο αγράμματοι Θεέ μου!
Μετά περιμένετε να ξέρουν ιστορία οι νέοι... https://t.co/Fos59Y1E9T

— Ο πρώτος του χωριού (@1stinthevillage) March 25, 2021

• «Chaire oh chaire eleftheria» όπως αναφώνησε σε άψογα βρετανικά ο πρίγκηψ Κάρολος. Προηγήθηκαν βεβαίως άρθρα ενημέρωσης “Τι να μην κάνετε αν συναντήσετε μέλη της βασιλικής οικογένειας”, άρθρα που σε ταξιδεύουν στον μαγικό κόσμο της φαντασίας του Ζαμπούνη, εκεί ακριβώς δηλαδή εκεί που η μαγεία της φύσης συναντά την ψυχολογία της ύλης.

• Εν τω μεταξύ, ούτε η Μιμή Ντενίση δεν είχε “εκτελέσει” έτσι την… “Μπουλουμπίνα”

• Κάπου εδώ να θυμίσουμε και μερικά ιστορικά γεγονότα της εποχής, που ίσως να μην είναι γνωστά:
  Την προεπαναστατική και επαναστατική περίοδο στην Ελλάδα, η Ιερά Συμμαχία στην Ευρώπη είχε απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Δηλαδή, όπως αναφέρεται και στο ιστορικό νομοσχέδιο, για να διαμαρτυρηθεί ένας λαός υπό κατοχή, ο οργανωτής όφειλε να γνωστοποιήσει στον καγκελάριο Μέτερνιχ, «την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό ή ορισμένες κατηγορίες προσώπων ή αριθμό συγκεκριμένων ατόμων να συμμετάσχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Επίσης, ο οργανωτής της επανάστασης είχε και την αστική ευθύνη για τυχόν ζημιές σε δημόσια περιουσία».

• Γνωστό είναι επίσης το διάγγελμα του Σουλτάνου προς τους επαναστατημένους Έλληνες, μετά την άγνωστη στο ευρύ κοινό, μάχη της Νέας Σμύρνης:
  «Οι θλιβερές εικόνες βίας που είδαμε όλοι, απόψε, πρέπει να είναι οι τελευταίες. Και η ζωή ενός συμπολίτη μας, του νεαρού γενίτσαρου, που κινδύνευσε, να μας αφυπνίσει. Αυτές τις στιγμές πρέπει να επικρατήσει απ’ όλους αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία. Και απευθύνομαι ειδικά στους νέους, που είναι προορισμένοι να δημιουργούν και να πληρώνουν φόρους στην αυτοκρατορία.
•  Όχι να καταστρέφουν. Η τυφλή οργή δεν οδηγεί πουθενά. Δυστυχώς, κάποιοι αγνόησαν τις προειδοποιήσεις μας. Και σε όσους επιχειρούν να σπείρουν το μίσος και το διχασμό στην αυτοκρατορία για να καλύψουν το δικό τους αδιέξοδο, όπως έκαναν και στο παρελθόν, απαντώ το εξής: To βράδυ των πραξικοπηματικών εκλογών της 25^ης Μαρτίου τόνισα ότι είμαι εδώ για να εγγυηθώ την ενότητα, την ασφάλεια και την ευημερία όλων των γκιαούρηδων. Αυτό επαναλαμβάνω και τώρα. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να μας διχάσει. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας γυρίσει πίσω».

Μερικές σκέψεις για το εκλογικό σύστημα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

   Χρήστος Βρεττάκος. Δήμαρχος Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι η συζήτηση για το εκλογικό σύστημα δεν μπορεί να γίνεται αποσπασματικά και αποκομμένα από την πραγματικότητα που βιώνουν οι δήμοι και η χώρα.

Όσο το κεντρικό κράτος αντιμετωπίζει τους δήμους με μια ιδιοκτησιακή αντίληψη, στερώντας τους τη δυνατότητα να αποφασίζουν για την επίλυση απλών καθημερινών προβλημάτων χωρίς να απαιτείται πρώτα νομοθετική ρύθμιση (π.χ. επανασύνδεση ρεύματος σ’ έναν άπορο συνδημότη), όσο φορτώνονται στους δήμους συνεχώς νέες αρμοδιότητες χωρίς να τους μεταφέρονται οι αντίστοιχοι πόροι, η συζήτηση για το ποιο εκλογικό σύστημα θα επιλεγεί δεν οδηγεί στο ζητούμενο, που θα έπρεπε να είναι δήμοι όρθιοι και ικανοί που θα μπορέσουν να οδηγήσουν τις τοπικές κοινωνίες σε ένα καλύτερο αύριο.

Για μένα είναι αυτονόητο ότι όταν μιλάς για εκλογικό σύστημα μιλάς στην ουσία για το αν η ψήφος του κάθε πολίτη έχει την ίδια βαρύτητα είτε ψηφίζει ένα μεγάλο αυτοδιοικητικό σχήμα είτε ένα μικρότερο. Είναι θέση αρχής και άποψη ζωής ότι όλες οι ψήφοι πρέπει να μετρούν το ίδιο και την ισοτιμία αυτή μόνο η απλή αναλογική τη διασφαλίζει.

Το επιχείρημα για την κατάργηση της απλής αναλογικής και της καταστρατήγησης των εκλογικών αποτελεσμάτων ήταν η κυβερνησιμότητα. Οτι δήθεν οι δήμοι δεν θα μπορούσαν να κυβερνηθούν. Σε όσους αποδέχονται το επιχείρημα αυτό, έχω να προτείνω έναν πιο εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο. Ας καταργήσουν τις εκλογές. Δεν χρειάζονται αφού θα έρχεται, έπειτα από αυτές, ένα υπουργείο Εσωτερικών που θα επιβάλλει το είδος της κυβερνησιμότητας ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη μου, ο λαός με την ψήφο του θα αποφασίσει αν μια δημοτική παράταξη θα εφαρμόσει το πρόγραμμά της μόνη της ή αν επιθυμεί ο δήμος να διοικηθεί μέσω συνεργασιών ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες παρατάξεις.

Παράλληλα, σύμφωνα με το νέο Ν/Σ, αν μια παράταξη συγκεντρώσει 43% στις εκλογές, εκλέγει δήμαρχο από την πρώτη Κυριακή και μάλιστα του κάνει δώρο το 60% των δημοτικών συμβούλων. Με αυτό τον τρόπο δεν είναι ο λαός μιας πόλης που επιλέγει τον δήμαρχό του τη δεύτερη Κυριακή, αλλά το εκλογικό σύστημα που επιβάλλει δήμαρχο με σχετική πλειοψηφία (ασχέτως αν αυτός και το πρόγραμμά του είναι αρεστό στην πλειοψηφία). Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι το προτεινόμενο εκλογικό σύστημα παραδέχεται ότι η απλή αναλογική είναι το δικαιότερο εκλογικό σύστημα μόνο που ξεκαθαρίζει ότι αυτή η αποδοχή γίνεται μόνο όταν συμφέρει τον νικητή. Δικαιοσύνη à la carte.

Μια ακόμη αντιδημοκρατική επιλογή μέσα από τον εκλογικό νόμο είναι το όριο του 3% για να μπει μια δημοτική παράταξη στο δημοτικό συμβούλιο. Στόχος, ο περιορισμός των φωνών μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και η εξαφάνιση μικρών αυτοδιοικητικών σχημάτων που με τη δύναμη των ιδεών τους υπάρχουν και μπορούν να λειτουργήσουν εποικοδομητικά σε ένα δημοτικό συμβούλιο. Παράλληλα, έχουμε και την ουσιαστική κατάργηση των δημοτικών κοινοτήτων. Ένας θεσμός που θα έπρεπε να ενισχυθεί και όχι να καταργηθεί, καθώς έδινε τη δυνατότητα να συμμετέχουν περισσότεροι πολίτες στη διαμόρφωση της δημοτικής πολιτικής, μεταφέροντας στον δήμο τα προβλήματα των γειτονιών με πιο άμεσο τρόπο.

Το Σ/Ν για τις εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν ήρθε για να λύσει προβλήματα υπαρκτά από την εφαρμογή της απλής αναλογικής, αλλά να ξανασχεδιάσει τον χάρτη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην ίδια παλιά λογική με έναν σφιχτό κομματικό εναγκαλισμό στο όνομα της κυβερνησιμότητας, με «συμπαγείς» διοικήσεις που δεν θα ακούν, δεν θα συζητούν και δεν θα παίρνουν υπόψη τους τις ιδέες και τις προτάσεις των τοπικών κοινωνιών όπως αυτές εκφράζονται και από τις δημοτικές παρατάξεις.

 

Κρύβεται η αλήθεια;

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΛΩΣΣΑΣ

Είναι εποχές που ο καθένας μπορεί ελεύθερος να λέει την άποψη του και στα καφενεία να τσακώνεται για το αν η παρόλα του έχει κάποια αξία. Είναι όμως και εποχές που η παρόλα του καθενός μπορεί να επηρεάσει τη ζωή δεκάδων ή και εκατοντάδων. Ζούμε τις δεύτερες εποχές, αυτές που οι παρόλες κάποιων παίζουν ρόλο στις ζωές πολλών.

Η βιαιότητα με την οποία γκρεμίζεται ένα οικοδόμημα που επιχειρούσαν κάποιοι να χτίσουν με όρους μιντιακής δημοκρατίας, έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Καθημερινά πλέον, μια κάμερα καταρρίπτει το μύθο που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί, για ένα φιλελεύθερο, επιτελικό κράτος, με στόχο την ανάπτυξη και επιδίωξη τις μεταρρυθμίσεις, που επιτέλους θα λύσει μονομιάς όλα τα προβλήματα που οι προηγούμενοι (όλοι!) δημιούργησαν.

Στο πλαίσιο της οικοδόμησης μιας άλλης πραγματικότητας, το λάθος απαγορεύτηκε ως έννοια. Εντάχθηκε στα θανάσιμα αμαρτήματα. Λάθος δεν μπορούσε να γίνει. Όλοι ήταν αλάνθαστοι. Κανεις δεν έπρεπε να χρεωθεί ή να του καταλογιστεί κάποιο λάθος, γιατί απλά λάθη δεν γίνονται. Και αν επισήμαινες κανένα, έπεφταν πάνω σου οι γνωστοί «ναι αλλά για το τάδε δεν λέτε». Και το ένα λάθος έφερνε το άλλο, αλλά κουβέντα δεν έβγαζαν.

Ο μύθος χτίστηκε στην πλάτη πρόθυμων που βρέθηκαν σαν έτοιμοι από καιρό, να λένε ό,τι τους ψιθυρίζουν στο αυτί. Και ναι δυστυχώς αυτοί οι πρόθυμοι ήταν (και είναι) πάντα πολλοί. Ίσως να είναι και οι περισσότεροι. Δηλώνουν δημοσιογράφοι, δημοσιολογούντες, ειδικοί, πολιτικοί επιστήμονες, αναλυτές, εξειδικευμένοι, ρήτορες. Κυρίως όμως δηλώνουν «αντικειμενικοί». Όχι, δεν είναι ισαποστάκηδες, δεν τους ενδιέφερε ποτέ η ίση απόσταση. Αντικειμενικοί δηλώνουν, γιατί ξέρουν καλά ότι στο όνομα της αντικειμενικότητας, μπορείς να πεις το μεγαλύτερο ψέμα.

Βάλθηκαν λοιπόν να μας πείσουν (διαχρονικά) ότι αυτό που βλέπουμε δεν είναι αυτό που πρέπει να βλέπουμε. Πολλοί πείστηκαν και στράβωσαν τα μάτια τους και πλήγωσαν το μυαλό τους για να δουν όχι αυτό που έβλεπαν, αλλά αυτό που τους λένε ότι πρέπει να δουν.

Είναι όμως και οι άλλοι. Αυτοί που δεν τους οδηγεί το συμφέρον. Είναι κάποιοι με μόνο κίνητρο την αλήθεια τους, προσπαθούν να γράφουν και να μιλούν με ειλικρίνεια. Προσπαθούν να μεταφέρουν την άποψη τους. Όχι την «αντικειμενική» τους άποψη. Απόλυτη αντικειμενικότητα στην αποτύπωση των γεγονότων δεν μπορεί να υπάρχει. Μεταφέρουν την ειλικρινή τους άποψη. Την αλήθεια που δημιουργούν οι συνθήκες. Αυτό είναι το ζητούμενο, η αλήθεια χωρίς δεύτερες σκέψεις. Χωρίς να υπαγορεύει κάποιος «αυτό θα πεις». Είναι κάποιοι που θα πουν το ψωμί ψωμί και τον φασίστα φασίστα. Χωρίς να σκεφτούν αν μπορούν να αρπάξουν ένα κομμάτι από το ψωμί και χωρίς να αναρωτηθούν μήπως ο φασίστας είναι «δικός τους».

Είναι κι αυτοί που προσπαθούν να καταγράφουν την αλήθεια τους και συνήθως λοιδορούνται. Ο τρόπος για να τους απαξιώσουν είναι να τους κολλήσουν τη «ρετσινιά» του «οπαδού». Είσαι Νεοδημοκράτης, Συριζαίος, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, δεξιός, αριστερός. Και όσοι το κάνουν, το κάνουν γιατί ξέρουν καλά πώς οι ίδιοι λειτουργούν με βάση το συμφέρον τους, το οπαδιλικι τους, την εξάρτηση τους και όχι την αλήθεια τους. Και ξέρουν ότι το να αποδόσεις σε κάποιον αυτή την κατηγορία είναι η βαρύτερη προσβολή. Μόνο έτσι χάνεις το δίκιο της αλήθειας.

Δεν είναι όμως όλοι ίδιοι. Αν βαριόμαστε να ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι, ας μην οδηγηθούμε σε εύκολους αφορισμούς, δεν βοηθούν. Η λύση δεν είναι να κάνουμε εμπάργκο στην ενημέρωση. Η λύση είναι να αναζητήσουμε τη σωστή ενημέρωση. Υπάρχει και αυτή. Κανείς δεν μπορεί να κρύβει για πάντα την αλήθεια, όσο και αν το νομίσει. Πάντα θα υπάρχει ένα παγκάκι που θα τους χαλάει το αφήγημα. Πάντα θα υπάρχει μια πλατεία που θα συζητούν την πραγματικότητα. Πάντα θα υπάρχει μια κάμερα που θα τους αλλάξει την εικόνα. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα λένε την αλήθεια τους. Όχι υποχρεωτικά την αντικειμενική, αλλά σίγουρα την ακηδεμόνευτη.

ΣΥΡΙΖΑ / Συνεχή επαναλαμβανόμενα ψέματα στις 42 ερωταπαντήσεις του Υπ. Προστασίας του Πολίτη

 

Ο Χρήστος Σπίρτζης, τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, θυμίζει όλα όσα έγιναν για τον εκδημοκρατισμό και την αναβάθμιση της αστυνομίας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:

Πόσα ψέματα κρύβουν οι «42 αλήθειες για την αστυνομική βία», που ανακοίνωσε χθες το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

Τα πολλαπλάσια ψέματα των 42 ερωταπαντήσεων του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, θα αποκαλυφθούν ένα – ένα.

Όμως πέρα από όσα άλλα ανακριβή αναφέρονται, η ανακοίνωση καταλήγει μάλλον βαρύγδουπα στο ότι: «Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε με αδιαφορία την αστυνομία, με τραγελαφικές κινήσεις, χωρίς εξοπλισμό, μέσα αυτοάμυνας, χωρίς έμπνευση και ηθικό. Παρόλο που σήμερα εγκαλεί για αυθαιρεσία και αστυνομική βία δεν έκανε τίποτε στην εκπαίδευση, δεν τόλμησε να ενισχύσει τον Συνήγορο του Πολίτη, να βάλει διακριτικά σε όλους τους αστυνομικούς, να φέρει κάμερες στις επιχειρησιακές μονάδες. Έχει μηδενικής αξίας παρουσία, ανύπαρκτη προστιθέμενη αξία στον εκδημοκρατισμό και την πρόοδο της Αστυνομίας».

Συνιστούμε ψυχραιμία στον κ. Υπουργό και στην Κυβέρνηση.

Περαιτέρω, εντελώς ενδεικτικά, τους ενημερώνουμε πως:

• ​επί ΣΥΡΙΖΑ καταργήθηκε η διαβόητη για τις αυθαιρεσίες της ομάδα ΔΕΛΤΑ,
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ ιδρύθηκε ο Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας στα Σώματα Ασφαλείας και ορίστηκε ο Συνήγορος του Πολίτη ως αρμόδια ανεξάρτητη αρχή (ν. 4443/16),
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ ιδρύθηκε η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας, ενοποιώντας και αναδιαρθρώνοντας τις επιμέρους υπηρεσίες της Αστυνομίας, Πυροσβεστικής και Λιμενικού για τη συντονισμένη καταπολέμηση της διαφθοράς στα σώματα ασφαλείας και το Δημόσιο (ν. 4613/19, π.δ. 65/2019),
• επί ΣΥΡΙΖΑ εκπονήθηκε σχέδιο νόμου για να αναβαθμιστεί η Αστυνομική Ακαδημία σε πανεπιστημιακό επίπεδο, με δημοσιονομική αυτοτέλεια, διοικητική και λειτουργική ανεξαρτησία, μέλη ΔΕΠ, πιστωτικές μονάδες μαθημάτων ECΤS, μνημόνια συνεργασίας-μερικής φοίτησης σε άλλα Α.Ε.Ι. αλλά και επιχειρησιακή πιστοποίηση,
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ καταργήθηκε η υποχρεωτική εσωτερική φοίτηση στις σχολές Αξιωματικών ΕΛ.ΑΣ. μετά τον πρώτο χρόνο, κάτι που επανέφερε ωστόσο η Νέα Δημοκρατία (!)
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ αυξήθηκε ο αριθμός εισακτέων/προσλήψεων μέσω Πανελληνίων στην ΕΛ.ΑΣ. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία, αφού κατάργησε 6.700 οργανικές θέσεις αστυνομικών στην προηγούμενη θητεία της, τώρα προσλαμβάνει χιλιάδες ειδικούς φρουρούς εκτός πανελληνίων/ΑΣΕΠ και χωρίς εκπαίδευση,
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ καθιερώθηκε η εισαγωγή και στην Πυροσβεστική (και στο Λιμενικό) μέσω Πανελληνίων,
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ νομοθετήθηκε για πρώτη φορά (!) Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών και Μονάδα Εσωτερικού Ελέγχου στο ΥΠΡΟΠΟ για τον έλεγχο των οικονομικών των Σωμάτων, βάσει συστάσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου,
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ δρομολογήθηκε μέσω ΕΣΠΑ και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων η ανανέωση του  απαρχαιωμένου στόλου της ΕΛ.ΑΣ. και η προμήθεια των 2.000 οχημάτων και 1.700 αλεξίσφαιρων που παραλαμβάνει τώρα ο κος Χρυσοχοΐδης,
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ εξαντλήθηκαν όλα τα ένδικα μέσα για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος για την ακύρωση ..της «λυπητερής» των 40 εκατομμυρίων Ευρώ συν τόκοι που βρήκαμε να περιμένει πληρωμή για το Πρόγραμμα Ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων C4I των LEIDOS Inc (SAIC)/SIEMENS,
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ αποχαρακτηρίστηκαν και κατέστησαν προσβάσιμοι στους νομιμοποιούμενους 2.500 φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων που τηρούνταν ως ιστορικό αρχείο της Αστυνομίας (ΚΥΑ, ΦΕΚ Β 1538/16),
• ​επί ΣΥΡΙΖΑ ιδρύθηκαν ακόμη και τα Τμήματα Ενδοοικογενειακής Βίας στην Αστυνομία (π.δ. 37/19), με τα οποία η σημερινή Κυβέρνηση προσπαθεί να χτίσει προφίλ ευαισθητοποίησης,
• ​​επί ΣΥΡΙΖΑ ενισχύθηκε το πρόγραμμα εμφανούς αστυνόμευσης ΠΕΡΣΕΑΣ.
• Επί ΣΥΡΙΖΑ ο νόμος έδενε τα χέρια της αυθαιρεσίας, τα χέρια που η Νέα Δημοκρατία έλυσε.
• Επί ΣΥΡΙΖΑ οι πολιτικές εντολές δεν έδειχναν ανοχή στις πρακτικές ακροδεξιών θυλάκων εντός της ΕΛΑΣ
• Επί ΣΥΡΙΖΑ τα κοινωνικά προβλήματα, τα υγειονομικά προβλήματα, η νεολαία δεν αντιμετωπίζονταν με βία και σώματα πραιτοριανών, ρουσφετολογικών εκτός πανελλαδικών εξετάσεων προσλήψεων
• Επί ΣΥΡΙΖΑ οι αστυνομικοί αντιμετωπίσθηκαν ως  εργαζόμενοι με στολή παρά τις δυσκολίες και τα μνημόνια, φέρνοντας εγγύτερα την πλειοψηφία των αστυνομικών που υπηρετούν την δημοκρατία, με τους πολίτες και την ελληνική κοινωνία
• Επί ΣΥΡΙΖΑ οι κρίσεις και η ιεραρχία της ΕΛΑΣ, δεν έγιναν επί τη βάσει κομματικών επιλογών και πολιτικών εκκαθαρίσεων

Ας μας ενημερώσει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έστω για τα δεκάδες περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας από τον Ιούλιο του 2019, για τα περιστατικά που αποκαλύφθηκαν και τους ανελέητους ξυλοδαρμούς πολιτών μετά την πορεία στη Νέα Σμύρνη, για τις ανύπαρκτες Ε.Δ.Ε. που διατάχθηκαν σε βάρος των επίορκων αστυνομικών και πόσοι απ’ τους εμπλεκόμενους τέθηκαν σε διαθεσιμότητα;

Το πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την τρομοκράτηση και χειραγώγηση της ελληνικής κοινωνίας και οι ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στη χώρα μας δεν μπορούν να κρυφτούν από τα συνεχή επαναλαμβανόμενα ψέματα.

Με την ελπίδα το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη,

• να αφήσει την ΕΛΑΣ έξω από τις πολιτικές σκοπιμότητες και το πολιτικό σχέδιο «τρόμου και πάταξης» της κυβέρνησης Μητσοτάκη,
• να αφήσει την ΕΛΑΣ να διατελέσει το έργο της απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα και τη βαρύνουσα εγκληματικότητα
• και με την ευχή να μας ενημερώσει για την σύλληψη εγκληματιών και καταδικασθέντων όπως του ναζιστή Χρήστου Παππά,

σας ευχόμαστε «Καλό τριήμερο» και να αποφεύγετε δημόσιους χώρους που κυκλοφορεί η ομάδα ΔΡΑΣΗ...

Σιγκαπούρη με Ακρόπολη

 Κώστας Δουζίνας

Την ανέμελη και αλαζονική δεκαετία του 2000, σχολιαστές υποστήριζαν ότι με τη διάδοση του καπιταλισμού στην Κίνα σύντομα θα επιβαλλόταν και η πλουραλιστική δημοκρατία, μια και τα δύο συστήματα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Η άποψη περί σύνδεσης είχε υποστηριχτεί αρχικά από κλασικούς μαρξιστές που θεωρούσαν την «αστική δημοκρατία» κέλυφος του καπιταλισμού. Αλλά όπως η ριζοσπαστική δυναμική της δημοκρατίας υποχώρησε, η «οικονομία της αγοράς» και μια ντεκαφεϊνέ δημοκρατία εναλλαγής Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς συνδέθηκαν στενά.

Το σχέδιο κατάργησης του ριζοσπαστισμού της δημοκρατίας πηγαίνει πολύ πίσω. Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Γουόλτερ Λίπμαν υποστήριξε στον Μεσοπόλεμο ότι οι ελίτ πρέπει να «κατασκευάζουν τη συγκατάθεση» των μαζών που δεν έχουν γνώμη. Ο κυρίαρχος λαός είναι ένα «φάντασμα», μια αφαίρεση που βγαίνει από «ψευτο-φιλοσοφίες». Η «μπερδεμένη αγέλη», ένας όρος που επανήλθε στην πανδημία, πρέπει να κυβερνάται από μια «τάξη ειδικών: μια επιτελική ελίτ που παρακάμπτει το πρωταρχικό ελάττωμα της δημοκρατίας, δηλαδή την αναφορά της στον «παντοδύναμο πολίτη».

Στη μεταπολεμική περίοδο, ο φόβος των ελίτ για τη δημοκρατία διατρανώθηκε επίσημα από την Τριμερή Επιτροπή στη δεκαετία του 1970. Σύμφωνα με τον πνευματικό της ηγέτη Σάμιουελ Χάντιγκτον, το βασικό πρόβλημα της δημοκρατίας είναι οι «διανοούμενοι των αξιών», άνθρωποι που καλλιεργούν μια «συγκρουσιακή κουλτούρα» και αντιτίθενται στον πραγματισμό των τεχνοκρατών.

Οι ριζοσπάστες πολιτικοί και διανοούμενοι πιέζουν για μια συνεχή αύξηση και υπερβολική εμβάθυνση της δημοκρατίας, αμφισβητώντας ηγεσίες και εξουσίες. Αλλά οι «αξίες» πρέπει να διαχωριστούν από τις «πολιτικές» των εξπέρ που προτάσσουν τη γνώση και την ειδίκευση απέναντι στην ηθική κρίση και την πολιτική δράση. Οι ριζοσπάστες παραμένουν εγκλωβισμένοι στις μεγάλες χειραφετικές προσδοκίες του «ριζικού διαφωτισμού» και πρέπει να αποκλειστούν από την πολιτική.

Οι αξίες της Σιγκαπούρης
Ο πολιτικός για τον οποίο θα κατασκευαστούν μνημεία μετά εκατό χρόνια, έλεγε ο συντηρητικός φιλόσοφος Πέτερ Σλότερνταϊκ, θα είναι ο ηγέτης της Σιγκαπούρης, Λι Κουάν Γιου (Lee Kuan Yew), που εφάρμοσε τον «καπιταλισμό με ασιατικές αξίες». Ο Κινέζος ηγέτης Ντενγκ Χσιάο Πινγκ έβρισκε τη Σιγκαπούρη πρότυπο που πρέπει να ακολουθήσει η Κίνα. Ο Ντενγκ επέβαλε την άποψή του και δημιούργησε τη σημερινή Κίνα των τεράστιων αντιφάσεων.

Αλλά ποιες είναι οι «ασιατικές αξίες»; Ο αποπνικτικός έλεγχος της συμπεριφοράς του ατόμου από την οικογένεια και την κοινότητα και η επιβολή της εθνικής ασφάλειας επί της ατομικής ελευθερίας. Υπάρχει και η οικονομική πλευρά του μοντέλου. Και εδώ η Σιγκαπούρη πρωτοτύπησε. Ελευθέρωσε πλήρως τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, κατάργησε τη ρύθμιση επαγγελμάτων και επιχειρήσεων και επέτρεψε την ακραία εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού. Στη διάρκεια της εκστρατείας για το Brexit, οι οπαδοί του υποστήριζαν ότι θα βοηθούσε να γίνει το Λονδίνο «Σιγκαπούρη του Τάμεση».

Μόλις προχτές ο πρωθυπουργός της Κίνας ανακοίνωσε ότι θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για να «βελτιωθεί» το εκλογικό σύστημα και να εξασφαλιστεί ότι μόνο «πατριώτες» θα κυβερνούν το Χονγκ Κονγκ. Οι υποψήφιοι βουλευτές θα ελέγχονται από τις αρχές και θα αποκλείονται όσοι δεν θεωρούνται «πιστοί» στη σοσιαλιστική πατρίδα. Ετσι το σύνολο της αντιπολίτευσης που βρέθηκε απέναντι στον νέο νόμο για την κρατική ασφάλεια θα αποκλειστεί. Ο εκλογικός νόμος θα κρατήσει τις «ελαττωματικές» ιδέες έξω από τη Βουλή.

Με την έκρηξη της πανδημίας και τη φαινομενική επιτυχία του κινεζικού μοντέλου απόλυτου περιορισμού της κίνησης και ασφυκτικής παρακολούθησης των πολιτών, οι οπαδοί του αυταρχικού καπιταλισμού στη Δύση πολλαπλασιάστηκαν. Αντί να μπολιαστεί ο ακραίος καπιταλισμός με δημοκρατία, ο ιός του αυταρχικού, ανελεύθερου καπιταλισμού διασκορπίζεται σε όλο τον κόσμο μαζί με τον κορονοϊό. Για τους συντηρητικούς καπιταλιστές, ο κινεζικός συνδυασμός του άκρατου, αρρύθμιστου, άπληστου καπιταλισμού με τον πιο εκτεταμένο έλεγχο της συμπεριφοράς αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.

Η διαφθορά της δημοκρατίας
Γράφαμε στα προηγούμενα ότι το σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη για επιστροφή στην κανονικότητα είναι στην πραγματικότητα η επιβολή καθεστώτος αυταρχικού καπιταλισμού, η δημιουργία μιας «Σιγκαπούρης με Ακρόπολη». Συναντάμε τα χαρακτηριστικά της σε όλο τον κόσμο καθώς η δημοκρατία και οι ελευθερίες υποχωρούν. Αλλά υπάρχουν και οι «ελληνικές αξίες» που δίνουν στο πείραμα την ιδιαιτερότητά του. Συστατικά του είναι η διαφθορά, η καταπάτηση των πολιτικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, η υποτίμηση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών και η οργανωμένη «κατασκευή συναίνεσης». Ας αρχίσουμε με το θεμελιώδες πρόβλημα της διαφθοράς. Υπάρχουν δύο τύποι διαφθοράς στη δημοκρατία: η εμπειρική και η συστημική.

Η εμπειρική είναι γνωστή. Στα φιλελεύθερα πολιτεύματα, η πολιτική ισχυρίζεται ότι αφήνει στην άκρη τα επιμέρους συμφέροντα και υπηρετεί το κοινό καλό. Δημιουργείται μια ιδανική κυβερνητική πολιτική που βάζει τους κανόνες αλλά δεν υποστηρίζει ορισμένα ιδιωτικά συμφέροντα. Ο κ. Μητσοτάκης έχει καταργήσει αυτή την αποστασιοποίηση. Η κρατική εξουσία ασκείται άμεσα από τους καπιταλιστές που τη χρησιμοποιούν αδίστακτα για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους. Φαίνεται με τις άμεσες αναθέσεις δημόσιων έργων, τον διορισμό σε καίριες θέσεις του κράτους πολιτικών φίλων χωρίς τα απαραίτητα προσόντα, τα συνεχή δώρα σε υποστηρικτές και χρηματοδότες του κόμματος, από τα τηλεοπτικά κανάλια μέχρι τα ιδιωτικά κολέγια και κλινικές.

Το κατάλαβαν και οι Ευρωπαίοι ιδεολογικοί συνοδοιπόροι του κ. Μητσοτάκη. Οι Financial Times γράφουν στις 14 Νοεμβρίου ότι η κυβέρνηση απορρίπτει «τα διεθνή πρότυπα για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπιστώνει στις 30 Σεπτεμβρίου προβλήματα με την απονομή δικαιοσύνης, την αντιμετώπιση της διαφθοράς, τη διασφάλιση της πολυφωνίας των ΜΜΕ και τη διαφάνεια της ιδιοκτησίας τους.

Η επιτροπή GRECO του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση της διαφθοράς δήλωνε στις 27 Νοεμβρίου ότι η κυβέρνηση δεν προώθησε τις υποδείξεις της για την αποδυνάμωση του ρόλου των εισαγγελέων σε υποθέσεις διαφθοράς, τα «παραθυράκια» για ήπια μεταχείριση ατόμων που εμπλέκονται σε υποθέσεις δωροδοκίας ή τις απαραίτητες παρεμβάσεις στη νομοθεσία για ξέπλυμα χρήματος. Η πιο εμβληματική δήλωση της «καθημερινής» διαφθοράς με τη στενή αλληλεξάρτηση πολιτικής, καπιταλισμού και ΜΜΕ είναι ότι ο πρώην διευθυντής του συνδικάτου των βιομηχάνων διευθύνει το Γραφείο του Πρωθυπουργού και ο πρώην διευθυντής επικοινωνίας της Νέας Δημοκρατίας προεδρεύει στην ΕΡΤ.

Αλλά υπάρχει και μια δεύτερη συστημική και πολύ πιο επικίνδυνη διαφθορά της κοινοβουλευτικής. Επιβεβαιώνει τις απόψεις του Λίπμαν και του Χάντιγκτον και απομακρύνει τους φόβους τους. Στη σημερινή φιλελεύθερη δημοκρατία επιτρέπεται ένα μόνο σχέδιο για την κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου. Μόνο οι «πατριώτες» που αποδέχονται τις βασικές αξίες και θεσμούς του καπιταλισμού γίνονται αποδεκτοί. Τα κόμματα μπορεί να ανταγωνίζονται. Αλλά δεν επιτρέπεται να υποστηρίζουν τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Αν το κάνουν αποκλείονται από την κατασκευασμένη συναίνεση.

Φανταστείτε ένα κομματικό σύστημα όπου μόνη αντιπολίτευση στον Σαμαρά είναι ο Βενιζέλος, στον Μητσοτάκη ο Λοβέρδος. Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφθορά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας: υπάρχουν κόμματα, υπάρχει ανταγωνισμός, υπάρχει εναλλαγή όσων δίνουν τις άμεσες αναθέσεις. Αλλά δεν υπάρχει πιθανότητα πραγματικής αλλαγής προς ένα σύστημα κοινωνικής δικαιοσύνης. Σ᾽ αυτόν τον ρυθμό, οι σειρήνες-γεφυροποιοί ζητούν από τον ΣΥΡΙΖΑ να υιοθετήσει μια ήπια σοσιαλδημοκρατία, να εγκαταλείψει τον ριζοσπαστισμό. Ετσι θα γίνει δεκτός στο τραπέζι της εξουσίας έστω σαν επαίτης. Αν η Σιγκαπούρη είναι η «κανονικότητα» που μας ετοιμάζουν, η Αριστερά πρέπει να παραμείνει πεισματικά «μη κανονική».

* Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, πρόεδρος του Ιδρύματος «Νίκος Πουλαντζάς»

Δυτικά, εκεί που ζουν οι ψυκτικοί και οι τεχνίτες

 

Ρένα Δούρου

Στα εγκαίνια μιας μακέτας στη Δυτική Αθήνα παραβρέθηκε το Σάββατο ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός μετείχε σε... εκδήλωση για την... υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ του Δήμου Αγίων Αναργύρων - Καματερού και της ΟΣΕ - ΓΑΙΑΟΣΕ για την παραχώρηση του οικοπέδου του παλιού αμαξοστασίου του ΟΣΕ στον Δήμο και τη μετατροπή του σε πάρκο τεχνολογίας, πολιτισμού και αναψυχής.

Η επίσκεψη στην πραγματικότητα ήταν η πρόφαση για να μας πει ο κ. Πρωθυπουργός πόσο πολύ νοιάζεται για τη Δυτική Αθήνα, όπου ειρήσθω, κατεβαίνει βουλευτής, από το 2004, όπως θύμισε ο ίδιος. Ελλείψει απτού έργου λοιπόν στην περιοχή ο κ. Μητσοτάκης επιδόθηκε στην... ειδικότητά του: τη λαθροχειρία έργων. Με άλλα λόγια επιχειρήσε (ξανά) να οικειοποιηθεί ένα έργο που έχει ξεκινήσει από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την Διοίκηση της Δύναμης Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής.

Είπε ο κ. Μητσοτάκης : “Έχω πει πολλές φορές ότι το ενδιαφέρον μου ήταν, είναι πάντα και θα είναι στραμμένο στη Δυτική Αθήνα, αυτό είναι κάτι το οποίο πιστοποιείται και από μία σειρά παρεμβάσεων τις οποίες δρομολογούμε, (...) την πάρα πολύ σημαντική και σημειολογικά, νομίζω, εξαιρετικά αξιόλογη απόφασή μας να μετακινήσουμε τις φυλακές Κορυδαλλού, έτσι ώστε να αποδοθεί ο χώρος αυτός ως χώρος πρασίνου και αναψυχής στην τοπική κοινωνία και μία σειρά από άλλες σημαντικές δράσεις βελτίωσης των υποδομών της Δυτικής Αθήνας”.

Όμως ο πρωθυπουργός διέπραξε διπλό ολίσθημα. Πρώτον. Ο δήμος Κορυδαλλού δεν ανήκει στη Δυτική Αθήνα αλλά στον Πειραιά! Δεύτερον. Η κατεδάφιση της μάντρας των γυναικείων φυλακών επί της λεωφόρου Γρ. Λαμπράκη, στις 25 Ιουλίου 2017, για να γίνουν αυτά τα 10 στρέμματα χώρος πρασίνου και αναψυχής, ήταν έργο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και της Δύναμης Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής. Η δικαίωση ενός πάγιου αιτήματος της τοπικής κοινωνίας, για το οποίο η ΝΔ δεν έπαιξε κανέναν ρόλο.

Ο κ. Μητσοτάκης είναι όμως υπότροπος. Όχι τυχαία. Συστηματικά παρουσίαζει έργα των πολιτικών του αντιπάλων ως... δικά του, θεωρώντας προφανώς ότι οι πολίτες έχουν μνήμη χρυσόψαρου.

Είχε έτσι εξαγγείλει ότι μόλις θα γινόταν πρωθυπουργός θα ίδρυε αυτό που δήθεν έλειπε, δηλαδή υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, που όμως ήδη υπήρχε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τον δε Μάρτιο του 2019 ο τότε επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έσπευδε να εξαγγείλει το έργο Ελευσίνα-Υλίκη που όμως... ήδη υλοποιούσε η Δύναμη Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής!

Και συνέχισε ακάθεκτος. Τον Ιούνιο του 2019 επισκεπτόταν το χώρο των Λιπασμάτων, επιχειρώντας να θολώσει τα νερά, να αποσιωπήσει το γεγονός ότι όλο το προηγούμενο κρίσιμο διάστημα η ΝΔ είχε ταχθεί υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων και της εμπορευματοποίησης του δημόσιου χώρου, κόντρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που μάχονταν για την ανάπλαση της παραλιακής ζώνης. Κινήσεις πάντα επικοινωνιακές για τη δημιουργία εντυπώσεων.

Σε αυτή την κατεύθυνση ήταν άλλωστε και η εκδήλωση του Σάββατου στους Αγίους Αναργύρους όπου ο στόχος δεν είχε να κάνει με θέμα ουσίας. Αλλά όπως πάντα με το φαίνεσθαι. Όμως κατέληξε σε Βατερλώ, με δύο αυτογκόλ. Αποκάλυψε την άγνοιά του σχετικά με τους δήμους που αποτελούν την εκλογική του περιφέρεια και υπενθύμισε στους συμπολίτες του, ότι το μόνο που επιδεικνύει συστηματικά η κυβέρνησή του (και) στη Δυτική Αθήνα, είναι η αδιαφορία της.

ΥΓ : Ίσως πάλι  αυτή η επίσκεψη να επιχειρεί να ξεπλύνει την επική προεκλογική του ατάκα για τους ψυκτικούς που βγάζει το Περιστέρι και τους τεχνικούς ανελκυστήρων. Σαν κάτι ηλικιωμένους που στο μυαλό τους η Γαλλία βγάζει κρασιά, η Ελβετία σοκολάτες, η Γερμανία λουκάνικα κοκ. Έτσι ξέρει, έτσι λειτουργεί, ως βασιλιάς που κάνει και μια φιλανθρωπία στο πόπολο και μπερδεύει και λίγο τις επικράτειές του. Και πάλι καλά να λέμε...

Κυβέρνηση / Ο Πέτσας «αδειάζει» τον Θεοδωρικάκο

Τρέχουν να καλύψουν την ανεπάρκεια του πρώην υπουργού Εσωτερικών για το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα "Αντώνης Τρίτσης"

Με «μελανά» γράμματα θα γραφτεί η θητεία του Τάκη Θεοδωρικάκου στο υπουργείο Εσωτερικών, καθώς οι «ομογάλακτοι» διάδοχοί του τον «αδειάζουν» επιβεβαιώνοντας όλα αυτά για τα οποία τον επέκρινε ο ΣΥΡΙΖΑ και για το πρόγραμμα «ΦιλόΔημος Ι». Αυτή τη φορά το «άδειασμα» συντελέστηκε στην αίθουσα της Βουλής, όπου συζητήθηκε η ερώτηση 37 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με πρώτο ερωτώντα τον Πάνο Σκουρλέτη.

Να σημειωθεί ότι το πρόγραμμα «ΦιλόΔημος Ι» σχεδιάστηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με διασφαλισμένους πόρους από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Με την έλευση, όμως, της κυβέρνησης της Ν.Δ. και υπουργό Εσωτερικών τον Τάκη Θεοδωρικάκο, ο τελευταίος επέλεξε την αιφνίδια κατάργηση του προγράμματος και μετά από επτά μήνες λάνσαρε τον αναβαπτισμένο «ΦιλόΔημο Ι» με την επωνυμία «Αντώνης Τρίτσης». Στο μεσοδιάστημα, όμως, είχε παγώσει όλα τα έργα που είτε είχαν ενταχθεί στο «ΦιλόΔημος Ι» είτε ήταν υπό ένταξη.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας κλήθηκε, λοιπόν, προχθές να απαντήσει στη Βουλή «αδειάζοντας» τον Τάκη Θεοδωρικάκο... «Ποιος είπε ότι το πρόγραμμα ‘ΦιλόΔημος Ι’ έχει εγκαταλειφθεί ή του βάζει κανείς προσκόμματα;», διερωτήθηκε με αμηχανία ο Στ. Πέτσας. «Εκλαμβάνω την πρωτομιλία σας ως μια έμμεση κριτική στα πεπραγμένα του προκατόχου σας, ο οποίος είχε γυρίσει όλη την Ελλάδα και είχε πει ότι τους κοροϊδέψαμε» αποκρίθηκε ο Πάνος Σκουρλέτης. Και συνέχισε λέγοντας ότι ο Τ. Θεοδωρικάκος «είχε σπείρει τον πανικό στους ανθρώπους της Αυτοδιοίκησης ψευδώς, γιατί δεν άντεχε να πει ότι μια σωστή πολιτική πρέπει να έχει συνέχεια!». «Πριν λίγες μέρες ο γενικός γραμματέας του υπουργείου είπε ότι ‘είτε «Αντώνης Τρίτσης» είτε «ΦιλόΔημος» είναι το ίδιο πρόγραμμα’. Αυτό περίπου που απαντήσατε τώρα εσείς» πρόσθεσε ο Π. Σκουρλέτης.

Ο Στ. Πέτσας «άδειασε» τον Τ. Θεοδωρικάκο και στο κρίσιμο σημείο της εξασφάλισης χρηματοδότησης μέσω υπογραφής δανειακής σύμβασης με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕΠ), που ο τελευταίος εδώ και ενάμιση χρόνο σκοπίμως δεν είχε υπογράψει. «Είμαστε σε συζητήσεις με την ΕΤΕΠ, ώστε μέσα στον Μάρτιο να γίνει η υπογραφή της σύμβασης με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, η οποία θα προβλέπει τη δυνατότητα κάλυψης μέχρι και του συνόλου του ποσού» δεσμεύτηκε ο Στ. Πέτσας.

«Αφήσατε έναν χρόνο χωρίς ανανέωση της σύμβασης που είχαμε υπογράψει, με κίνδυνο και με επίπτωση έργα ύψους περίπου 100 εκατομμυρίων αυτή τη στιγμή να είναι ξεκρέμαστα» απάντησε ο Π. Σκουρλέτης υπενθυμίζοντας ότι επί ημερών Θεοδωρικάκου δεν ήταν εξασφαλισμένη η χρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης». «Φάνηκαν οι ερασιτεχνισμοί σας, (...) που ακριβώς έδιναν τη δυνατότητα σε όποιον είχε ‘μπάρμπα στην Κορώνη’, πρόσβαση στον υπουργό, να εξασφαλίζει χρηματοδότηση εις βάρος των άλλων δήμων!» αναφώνησε ο Π. Σκουρλέτης.

Όσο για το πλαφόν χρηματοδότησης των δήμων ανά πρόσκληση μέσω του προγράμματος, το οποίο ο Τ. Θεοδωρικάκος κατήργησε, ο Στ. Πέτσας παραδέχθηκε ότι τελικώς απαιτείται «προκειμένου οι πιο αδύναμοι δήμοι, αυτοί που έχουν τις πιο αδύναμες τεχνικές υπηρεσίες, να ξέρουν ότι μπορούν τουλάχιστον τα έργα προτεραιότητάς τους να τα εντάξουν στο ‘Αντώνης Τρίτσης’». «Αυτό θα γίνει μέσα στις επόμενες ημέρες» δεσμεύτηκε ο Στ. Πέτσας.