Τώρα που είδαμε όλα τα πειράματα

Νίκος Τόσκας  πρώην υπουργός

Με το μαχαίρι στον λαιμό, μας ανάγκασαν να αποπληρώνουμε τα χρέη του Δημοσίου ξεζουμίζοντας τη δημόσια Υγεία, την Παιδεία ακόμη και την άμυνα

Δοκιμάστηκαν όλα τα μέσα, όλες οι μέθοδοι. Κήρυξαν το τέλος της Ιστορίας και των ιδεολογιών. Με μεθόδους ολοκληρωτικού πολέμου επιτέθηκαν στο μυαλό των ανθρώπων για να πείσουν ότι μόνο η οικονομία που οδηγεί στο κέρδος, μέσω του ελεύθερου ανταγωνισμού και της αγοράς, θα ανεβάσει την ευημερία, όπως τα κύματα τη βάρκα, κι αυτό θα είναι προς όφελος όλων. Οι πλούσιοι θα κερδίσουν περισσότερα, οι υπόλοιποι λιγότερα. Αλλά όλοι θα είναι κερδισμένοι.

 Ακόμη και οι φτωχοί του τρίτου κόσμου, των μη αναπτυγμένων χωρών, κάτι θα βγάλουν, αφού πρώτα αποτινάξουν τα δικτατορικά καθεστώτα που οδηγούν στον εθνικισμό και στη διαφθορά. Θα υπάρξει κατανομή της παραγωγής, η αυτάρκεια θα είναι καταδικαστέα και μια κάποια «δημιουργική καταστροφή» ορισμένων χωρών ή τάξεων δεν είναι μεγάλη απώλεια εμπρός στο γενικότερο καλό. Αυτά μας δίδασκαν και εφάρμοσαν την πολιτική των «ατομικών ελευθεριών» και των «ίσων» ευκαιριών.

Όμως, όταν δημιουργείς πρόβλημα και στη συνέχεια του κλείσεις την πόρτα, αυτό θα έρθει από το παράθυρο.  Όταν προσπαθήσεις να λύσεις ζητήματα εξέλιξης μόνο με την οικονομική ανάπτυξη, θα σου προκύψει πρόβλημα ανισοτήτων και ανεργίας.  Όταν αδιαφορείς για τη φύση για να εκμεταλλευτείς τη γη χωρίς σεβασμό, θα σου προκύψει υγειονομικό πρόβλημα.  Όταν προκαλείς πολέμους για να ανοίξεις αγορές, θα σου προκύψει μεταναστευτικό.  Έτσι πάνε τα πράγματα.

Καλά που κρατήσαμε άμυνα

Στη χώρα μας θεώρησαν πως με τη μείωση των κρατικών δαπανών, συμπεριλαμβανομένης της Υγείας και της Παιδείας, τη «σταθεροποίηση» των τραπεζών, οι οποίες παρ’ όλα αυτά δεν δίνουν δάνεια στους μικρομεσαίους, διαγράφουν όμως δάνεια της ολιγαρχίας, προσπάθησαν να δημιουργήσουν «κλίμα εμπιστοσύνης» και μια μικρή ανάπτυξη, κυρίως τουριστική, σε περιφερειακό υποστηρικτικό πλαίσιο.

Με το μαχαίρι στον λαιμό, μας ανάγκασαν να αποπληρώνουμε τα χρέη του Δημοσίου ξεζουμίζοντας τη δημόσια Υγεία, την Παιδεία ακόμη και την άμυνα, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και για ένα αμφίβολο οικονομικό όφελος, που ήρθε, κυρίως, με τη μορφή πλεονασμάτων.

Με μια αμυντική αντίληψη, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις επιθέσεις από τους προπαγανδιστές του συστήματος, προσπάθησε να κρατήσει όσες κρατικές δομές μπορούσε, ιδιαίτερα στον τομέα της Υγείας. Άμυνα «σημείου» και όχι ολοκληρωτική, όπως λέμε στη στρατιωτική στρατηγική, αλλά αποδείχτηκε με την πανδημία σημαντική και απόλυτα απαραίτητη και αναγκαία.

Η οικονομία καταρρέει και η κοινωνία αποσυντίθεται

Αν απέτυχε κάτι στην κυρίαρχη πολιτική των χωρών αυτά τα χρόνια, είναι ο μονομερής προσανατολισμός στην οικονομική πολιτική σε επίπεδο στρατηγικής και η επακόλουθη λιτότητα σε επίπεδο τακτικής εφαρμογής.

Παρά τη φανερή αποτυχία των προγραμμάτων λιτότητας, η κυβέρνηση της Ν.Δ. ήρθε πουλώντας προσδοκίες για υπέρμετρη ανάπτυξη, όνειρα για τους μικρομεσαίους και δουλειές καλά αμειβόμενες για τους εργαζόμενους. Μας πίεσαν να πιστέψουμε ότι, δίνοντας προνόμια στην οικονομική ελίτ (μια ελίτ χωρίς παραγωγική βάση), θα δημιουργηθεί «κλίμα εμπιστοσύνης», θα αυξηθεί η «πίτα», θα έρθουν επενδύσεις κι αυτό παρότι η διεθνής οικονομική εμπειρία έδειχνε ότι αυτά τα πειράματα ήταν στη δύση τους. 

Χτύπησαν τα εργασιακά δικαιώματα για να μειώσουν το κόστος.  Έδωσαν χρήματα στα ΜΜΕ για να τα ελέγξουν. Προτού «αλέκτωρ λαλήσει» και πριν την πανδημία ακόμη διαψεύστηκαν. Βλέποντας το αδιέξοδο και με την επιβάρυνση του κορωνοϊού, άρχισαν να δίνουν το φάρμακο της επόμενης φάσης. Το έριξαν στην «ατομική ευθύνη». Φταίνε οι κυβερνώμενοι. Οι κυβερνώντες παλεύουν, τάχα μου, μπροστά σε υπέρτερες δυνάμεις και σε αντίξοες συνθήκες.

Η οικονομία καταρρέει και η κοινωνία αποσυντίθεται, τα υψηλά παρασιτικά εισοδήματα όμως διατηρούνται, ενισχύονται κάτω από το τραπέζι και σε πολλές περιπτώσεις φοροδιαφεύγουν. Το κυβερνητικό δόγμα συνεχίζει να παραχωρεί επιπλέον προνόμια στους προνομιούχους, που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τις κρίσεις των τελευταίων ετών και επωφελήθηκαν στη διάρκεια των κρίσεων (μέσω των τραπεζών τους ή απευθείας).

Και η Αριστερά; Χρέος της να σώσει τους εργαζόμενους

Ακόμη και τώρα, η Αριστερά, στριμωγμένη από το μπαράζ χτυπημάτων των προηγούμενων δεκαετιών, τις διαβολές (σοσιαλισμό θα κάνουμε;), αποδέχεται μοιρολατρικά τις κρίσεις στο όνομα μιας «κυκλικότητας» που θεωρείται αναπότρεπτη, λες και είναι δικές της οι κρίσεις ή λες και βοηθούν στην επανεκκίνηση του συστήματος. Να θυμίσουμε ότι restart δεν έγινε σε καμία χώρα. Παρ’ όλα αυτά, οι θετικές προτάσεις της βοηθούν τους κοινωνικά αδύναμους και τον κόσμο της εργασίας. Ιδιαίτερα όταν αναγκάζουν την κυβέρνηση να οπισθοχωρήσει, όπως με την περίθαλψη των ανασφάλιστων πρόσφατα.

Σε αντίθεση με τη διστακτικότητα της Αριστεράς, το ΔΝΤ και η Λαγκάρντ από το καινούργιο της πόστο προτείνουν φορολόγηση του μεγάλου πλούτου, δημόσιες δαπάνες και κοινωνική πολιτική. Φυσικά, για δικούς τους λόγους, που έχουν σχέση με τη διατήρηση και την επιβίωση του συστήματος.

Ας αποδεχτούμε τους όρους του αντιπάλου. Εμείς για λόγους επιβίωσης των εργαζομένων και στη συνέχεια είναι δουλειά των ίδιων των εργαζομένων να σταθεροποιήσουν και να διευρύνουν τα όποια οφέλη.

Η Αριστερά να προτείνει κοινωνικό ή κρατικό έλεγχο των «κοινών αγαθών». Το νερό, το ρεύμα, η δημόσια Υγεία, η Παιδεία δεν είναι εμπορεύματα προς πώληση. Οι θεωρίες της κυβέρνησης περί ξεπουλήματος των πάντων, άσχετα αν τώρα δεν τολμάει να τις επαναλάβει, ιδιαίτερα για την Υγεία, έχουν ξεπεραστεί. Ξέρουμε, βέβαια, ότι περιμένουν στη γωνία να τις ξαναφέρουν στην επιφάνεια. Μαθαίνουμε ότι μόνο 3 δισ. από τα 32 που θα πάρουμε σαν ενίσχυση από την Ε.Ε. θα δοθούν για κοινωνικές παροχές, ενώ τα υπόλοιπα θα χρησιμοποιηθούν για "μεταρρυθμίσεις". Παρόμοια χρήση γίνεται και για τα πλεονάσματα που αφέθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Οι «συνήγοροι του διαβόλου» θα έρθουν πάλι, όπως ήρθαν και την προηγούμενη δεκαετία. Τότε έλεγαν ότι φταίει ο υπερκαταναλωτισμός (σπατάλη) των λαϊκών τάξεων. Τώρα μιλάνε για «ατομική ευθύνη» που προκαλεί επέκταση της πανδημίας και «κατασπατάληση» πόρων σε επιδόματα ανέργων και δαπάνες για την Υγεία.

Εμείς θα πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.  Όχι μόνο σαν απαιτήσεις της Αριστεράς, αλλά και σαν ανάγκες της επιβίωσης της κοινωνίας και της χώρας, σαν ολότητας.

Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι θα επιδιώξουν πρώτα να πετάξουν από τη βάρκα τους εργαζόμενους. Τι θα κάνουν χωρίς κωπηλάτες μάλλον δεν το σκέφτονται.

Εμάς, βέβαια, μας ενδιαφέρει πρωταρχικά να σώσουμε τους εργαζόμενους και τις ζωές τους.

 

Μεταλιγνιτική εποχή κοινό ψήφισμα

ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ  Γιώργος Δέδες

Κόρινθος, 10 Νοεμβρίου 2020

 Δελτίο Τύπου

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ  ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΛΙΓΝΙΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ  MASTER PLAN ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου προχώρησε σε μια σημαντική απόφαση. Καταψήφισε το master plan της κυβέρνησης για τη λεγόμενη «Δίκαιη Μετάβαση της Μεγαλόπολης» και υπερψήφισε την κοινή πρόταση των  5 παρατάξεων   (Τατούλη, Δέδε, Μπουντρούκα, Πετράκου και Λυμπεροπούλου) για τη μεταλιγνιτική εποχή στη Μεγαλόπολη.

Ολόκληρη η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου είναι η εξής :

 

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Για  το Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης (Master Plan)

για τη μεταλιγνιτική εποχή στην Μεγαλόπολη

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου αφού συζήτησε το ζήτημα της Δίκαιης Μετάβασης των λιγνιτικών περιοχών το οποίο είναι σύνθετο, πολυεπίπεδο, διεπιστημονικό και σίγουρα διατομεακό, αποφάσισε κατά πλειοψηφία ότι:

 

Α) Απορρίπτει το Master Plan της μεταλιγνιτικής εποχής στην Μεγαλόπολη διότι:

1.       Η βίαιη απολιγνιτοποίηση που επέλεξε η κυβέρνηση και η μετάβαση σε ένα νέο οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο δεν μπορεί να είναι δίκαιη αφού αφενός ο χρόνος που διατίθεται είναι ελάχιστος και αφετέρου η περιοχή και η πολιτεία ήταν απροετοίμαστες για μια τέτοιου μεγέθους αλλαγή και προσαρμογή σε νέα δεδομένα. 

Γι αυτό διεκδικούμε: Παράταση χρόνου προσαρμογής στα νέα δεδομένα   τουλάχιστον έως το 2035 για τη Μεγαλόπολη και το 2040 για όλη τη χώρα και  παράταση περαιτέρω όλων των συζητήσεων για το ΣΔΑΜ.

 

2.       Δεν είναι προϊόν δημοκρατικής και επαρκούς διαβούλευσης, με  την τοπική κοινωνία και τους αρμόδιους φορείς της. Δεν εκφράζει τη βούληση των πολιτών της Μεγαλόπολης και της Περιφέρειας  γενικότερα. Αποφασίζει για εμάς, χωρίς εμάς!

 

3.       Δεν προκύπτει συμμετοχή στη μεταλιγνιτική εποχή των τοπικών κοινωνιών, παραγωγικών φορέων, τοπικής αυτοδιοίκησης. Ακόμα και το μοντέλο διακυβέρνησης θα προσδιοριστεί σε δεύτερο χρόνο, μετά τη διαβούλευση.

 

4.       Δεν είναι δομημένο με διακριτές φάσεις με προκαθορισμένους στόχους ανάπτυξης και δείκτες απασχόλησης που να συνδέονται χρονικά με την σταδιακή υλοποίηση δράσεων που να συμβαδίζουν με την οικονομική προσαρμογή της περιοχής (μεταβατικό πρόγραμμα, βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα).

 

5.       Απουσιάζουν οι Δημόσιες επενδύσεις.

 

6.       Απουσιάζουν χαρακτηριστικά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι μικρότερης κλίμακας επενδύσεις, οι οποίες είναι πιο αποτελεσματικές στην εμπλοκή των τοπικών κοινωνιών στην ομαλή και δίκαιη μετάβαση της περιοχής τους. Κάτι τέτοιο δε, ο ίδιος Κανονισμός, στην Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θέτει περιορισμούς και προϋποθέσεις για τη στήριξη των μεγάλων επιχειρήσεων.

 

7.       Απουσιάζει ο πρωτογενής τομέας. Δε φαίνεται να απασχολεί ουσιαστικά τους συντάκτες του σχεδίου. Η πρόβλεψη για γη σε αγρότες μετατίθεται σε μεταγενέστερο χρόνο όταν προχωρήσει ο χωρικός σχεδιασμός και τα τοπικά χωρικά, ενώ η έξυπνη γεωργία απλώς αναφέρεται αορίστως και κάποια στιγμή στο μέλλον.

 

8.       Οι εμβληματικές επενδύσεις που προτείνονται δεν προκύπτουν από ένα συγκροτημένο και συνεκτικό σχέδιο ανάλυσης ανάταξης της περιοχής από τον επερχόμενο μαρασμό και την ερήμωση αντίθετα εξυπηρετούν κυρίως επενδυτική ευκαιρία συγκεκριμένων εταιρειών. Δεν αναγράφονται κριτήρια επιλογής των επενδύσεων και των δράσεων, δεν υπάρχει ποσοτική ανάλυση όλων των κλάδων της οικονομίας, δεν τεκμηριώνεται γιατί επιλέχθηκαν συγκεκριμένοι κλάδοι έναντι άλλων.

 

Β) Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου απαιτεί  ένα  ολοκληρωμένο σοβαρό σχέδιο παραγωγικού μετασχηματισμού και γενναία δημόσια χρηματοδότηση από αύριο για τη μεταλιγνιτική εποχή η οποία για τη περιοχή μας δεν μπορεί να είναι πριν το 2035.

Απαιτεί από την πολιτεία και την Περιφέρεια, να σχεδιαστεί η αντικατάσταση της απασχόλησης και της οικονομικής δραστηριότητας που θα καταργηθούν λόγω αυτής της μετάβασης. Δεν μπορούμε να περιμένουμε να καλυφθεί αυτή η ανάγκη από τη λειτουργία της αγοράς. Ο σχεδιασμός αυτός πρέπει να καταλήγει στην επιλογή δραστηριοτήτων που μπορούν να αναπτυχθούν στην περιοχή, να περιλαμβάνει χρονοδιαγράμματα, και να περιλαμβάνει επίσης την εξασφάλιση της ύπαρξης των κατάλληλων υποδομών, αλλά και τη μετεκπαίδευση των εργαζομένων, μαζί με τις κατάλληλες χρηματοδοτήσεις που θα επιτρέψουν την ομαλή μετάβαση από την πλευρά των συνθηκών ζωής και της βιωσιμότητας των οικονομικών δραστηριοτήτων.

 

Γ) Θεωρεί ως προαπαιτούμενα για ένα τέτοιο σοβαρό και φίλο περιβαλλοντικό σχέδιο  παραγωγικού μετασχηματισμού πέραν του χρόνου προσαρμογής ότι είναι:

1.       Αποκατάσταση των εδαφών των λιγνιτικών πεδίων προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, άμεσα χωρικός σχεδιασμός και να τεθούν τα εδαφικά σχέδια μετάβασης. Οι Ζώνες Απολιγνιτοποίησης (ΖΑΠ) δεν έχουν θεσμοθετηθεί και παρόλα αυτά προχωράμε στην οριοθέτηση χρήσεων γης και περιοχών ΕΠΣ.

 

2.       Στην εκπόνηση των ΕΠΣ και στη χωροθέτηση των χρήσεων γης να ληφθεί υπόψη η δυνατότητα ώστε να αναπτυχθούν δράσεις όσο το δυνατόν από ευρύτερες ομάδες τοπικού πληθυσμού και όχι μόνο κάποιες για εταιρείες όπως προβλέπεται στις εμβληματικές επενδύσεις.

 

3.       Στο εδαφικό σχέδιο δίκαιης μετάβασης να γίνει μια πλήρης καταγραφή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ένα συνεκτικό σχέδιο αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος.

 

4.       Να εξασφαλίσει, χαμηλό κόστος ενέργειας και εξασφάλιση της θέρμανσης των πληττόμενων περιοχών για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις προκειμένου να καταστεί εφικτή η παραγωγική ανασυγκρότηση και να καταπολεμηθεί η ενεργειακή φτώχεια.

 

5.       Τα κονδύλια που προβλέπονται ή θα διατεθούν για τη λεγόμενη «μεταλιγνιτική εποχή» να τα διαχειριστεί δημόσιος φορέας στον οποίο θα συμμετέχουν οι φορείς της τοπικής κοινωνίας (Δημόσιο, ΔΕΗ, Περιφέρεια, Δήμος, Πανεπιστήμιο , φορείς).

 

6.       Δημόσιες επενδύσεις αλλά και επενδύσεις από τη ΔΕΗ.

Όπως: Οδικά έργα, σύγχρονα  ασύρματα ψηφιακά  δίκτυα  τηλεπικοινωνιών, νέα σύγχρονη σιδηροδρομική γραμμή για τη Μεγαλόπολη και όλη τη Πελοπόννησο, υποδομές για υγεία και παιδεία, μονάδα κατασκευής έξυπνων μετρητών από τον ΑΔΜΗΕ, εργοστάσιο  παραγωγής φωτοβολταϊκών panel και λοιπών αναγκαίων εξαρτημάτων από τη ΔΕΗ   ώστε να πάψουμε να είμαστε χώρα  εισαγωγής, Κατασκευή φράγματος στη θέση «Κομπόνα»  από τη ΔΕΗ και μικρού υδροηλεκτρικού, μετατροπή λιγνιτικής μονάδας σε μονάδα αποθήκευσης υδρογόνου και μετατροπή λιγνιτικής μονάδας σε μονάδα παραγωγής ρεύματος από ΑΠΕ (βιομάζα).

7.       Δημιουργία του βιομηχανικού πάρκου Μεγαλόπολης.

 

8.       Την αναθεώρηση της ΜΠΕ της ΔΕΗ και την εκπόνηση  των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΕΠΣ) που πρέπει να περιλαμβάνει τη ΖΑΠ Μεγαλόπολης, την επέκταση της περιμετρικά από αυτή των όμορων περιοχών του Λεκανοπεδίου και ευρύτερα. Την εκπόνηση παράλληλα και με κοινές προδιαγραφές ενός ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού που να αποπνέει δυναμική και να προσδιορίζει τους στόχους και τις προοπτικές ουσιαστικής αλλαγής του οικονομικού-παραγωγικού, κοινωνικού και περιβαλλοντικού μοντέλου της περιοχής.

 

9.       Στην εκπόνηση των ΕΠΣ και στη χωροθέτηση των χρήσεων γης να ληφθεί υπόψη η δυνατότητα ώστε να αναπτυχθούν δράσεις όσο το δυνατόν από ευρύτερες ομάδες τοπικού πληθυσμού και όχι μόνο κάποιες για εταιρείες όπως προβλέπεται στις εμβληματικές επενδύσεις.

 

10.   Το μεγαλύτερο μέρος των πόρων πρέπει να έχει ως βασικό αποδέκτη την ευρύτερη περιοχή  της Μεγαλόπολης.

Δ) Προτείνει επιπλέον :

·         Δημιουργία κεντρικού Σταθμού Συμπίεσης και διανομής Φυσικού Αερίου στην Περιοχή για την κάλυψη των αναγκών της γεωγραφικής Πελοποννήσου.

 

·         Δημιουργία Κέντρο Έρευνας και Καινοτομίας, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και Πολυτεχνικές σχολές, με προσανατολισμό στη Νανοτεχνολογία.

 

·         Επιπλέον κίνητρα για ενεργειακές κοινότητες με συμμετοχή της αυτοδιοίκησης. Παράλληλα να λυθεί το θέμα με το κορεσμένο δίκτυο της Περιφέρειας Πελοποννήσου γιατί ότι και να συζητάμε για ανάπτυξη ΑΠΕ, ενεργειακών κοινοτήτων με αυτές τις συνθήκες δεν έχει νόημα.

 

·         Για τον αγροτικό τομέα. Την ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας με σύγχρονες μεθόδους και τη συμμετοχή μικροκαλλιεργητών και μικροκτηνοτροφικών μονάδων χωροταξικά οργανωμένες σε αρδευόμενες εκτάσεις με σύγχρονες υποδομές και μονάδες μεταποίησης μέσα από εθελοντική συνεργασία των παραγωγών, σε συνεταιρισμούς, ομάδες παραγωγών και clasters.

·         Ενσωμάτωση στις προτάσεις των περιοχών των υδάτινων οικοσυστημάτων με αξιοποίηση αυτών σε όλα τα επίπεδα (περιβαλλοντικό, ενεργειακό, χωροταξικό, τουριστικό, εναλλακτικού αθλητισμού κλπ).

·         Δημιουργία τεχνολογικού ινστιτούτου το οποίο να αποτελεί κέντρο επιστημονικής και ερευνητικής δραστηριότητας στον τομέα των νέων μορφών ενέργειας φιλικών προς το περιβάλλον.

·         Αξιοποίηση της βιομηχανικής κληρονομιάς. Επενδύσεις αξιοποίησης και προβολής των βιομηχανικών εγκαταστάσεων μέσω της καταγραφής τους και του χαρακτηρισμού τους ως μνημεία και τη σύνδεση τους με την ιστορία της περιοχής με στόχο την ενίσχυση του τουρισμού.             

·         Ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς (Αρχαίο θέατρο Μεγαλόπολης ,αρχαιολογικό και παλαιοντολογικό μουσείο κλπ).

·         Τουριστική ανάπτυξη.

·         Δημιουργία πάρκου ηλεκτροκίνησης.

·         Συνέχιση λειτουργίας της τηλεθέρμανσης για παροχή θερμότητας στην Μεγαλόπολη και σύνδεση με την 5^η μονάδα συνδυασμένου κύκλου της ΔΕΗ και χαρακτηρισμού της ως μονάδα ΣΗΘΥΑ.

·         Πράσινη επιχειρηματικότητα με κοινωνικό πρόσημο. Πράσινη ενέργεια για καθαρό περιβάλλον και ποιότητα ζωής μέσω της αειφορίας και της κυκλικής οικονομίας. Μεγαλόπολη πόλη zero waste and zero energy , για μια στρατηγική δίκαιης μετάβασης σε μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη.

·         Δημιουργία Παρατηρητηρίου για να παρακολουθεί την υλοποίηση του σχεδίου απολιγνιτοποίησης και απορρόφησης των κονδυλίων.

·         Αλλαγή στις ζώνες κινήτρων, όπως μνημονεύεται στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγαλόπολης.

 

Γραφείο Τύπου

 

Η δομή της ακροδεξιάς προπαγάνδας

Κύρκος Δοξιάδης

 

Η λογική της φωτογράφισης θυμίζει βιντεοσκοπημένους αποκεφαλισμούς ομήρων από ισλαμιστές τρομοκράτες

Οι καιροί είναι πονηροί και, σε ορισμένες περιπτώσεις τουλάχιστον, οι αριστεροί/ές δεν πρέπει να μασάμε τα λόγια μας.

Τηρουμένων των αναλογιών (τονίζω εξαρχής τούτη τη φράση όσο γίνεται για να αποφύγω πιθανές παρεξηγήσεις), η τραμπουκική ενέργεια της επίθεσης εναντίον του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου και της διαπόμπευσής του είναι ένα σύγχρονο ελληνικό ανάλογο με τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ στη Γερμανία τον Φεβρουάριο του 1933.

Ως προς τις γενικότερες συνθήκες: Παρόμοια οικονομική εξαθλίωση των λαϊκών μαζών, που στη σύγχρονη Ελλάδα επιτείνεται από τη θλιβερή κατάσταση της καθημερινότητας των ανθρώπων που έχει επιφέρει η υγειονομική κρίση μαζί με την αποτυχία αντιμετώπισής της και τα σπασμωδικά κατασταλτικά μέτρα που επιβάλλονται εκ νέου για να την ελέγξουν - για τα οποία αρκετός πλέον κόσμος έχει αρχίσει να αισθάνεται πως είναι κινήσεις απελπισίας.

Συνεπώς, ιδανικές συνθήκες για να διοχετευθεί η οργή του κόσμου προς «αποδιοπομπαίους τράγους» - συνεπικουρούντων των πάντα πρόθυμων φίλιων προς το καθεστώς ΜΜΕ βεβαίως βεβαίως. Ως προς την πράξη αυτή καθ’ εαυτή: Ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ είχε τον κραυγαλέο συμβολισμό ότι οι δράστες επιτίθενται εναντίον του νόμου και της δημοκρατίας.  

Όταν άρχισε αμέσως μετά η καταδίωξη των κομμουνιστών ταυτόχρονα με την κατάργηση όλων των δημοκρατικών θεσμών, η δικαιολογία ήταν «οι κομμουνιστές κατήργησαν τη δημοκρατία, όχι εμείς». Στην περίπτωση του συμβάντος στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, ο συμβολισμός εμπεριέχεται στη φωτογραφία του συμβάντος την οποία διακίνησαν οι ίδιοι οι δράστες.

Η λογική της φωτογράφισης θυμίζει βιντεοσκοπημένους αποκεφαλισμούς ομήρων από ισλαμιστές τρομοκράτες. Σχεδιασμένος συνειρμός προφανώς. Το ίδιο το περιεχόμενο της φωτογραφίας παραπέμπει στη διαπόμπευση των «τεντιμπόηδων» από το αυταρχικό κράτος της προδικτατορικής περιόδου. Εδώ ο (πάντοτε σχεδιασμένος) συμβολισμός είναι λίγο πιο σύνθετος: Αυτοί που «κανονικά» θα έπρεπε να διαπομπεύονται, οι αντίστοιχοι «τεντιμπόηδες» της σύγχρονης εποχής, έχουν το θράσος να αντιστρέφουν τους όρους και να διαπομπεύουν τον πρύτανη.

Η προβοκάτσια σπανίως αποδεικνύεται ως τέτοια με αδιάσειστα στοιχεία. Σημασία έχει η δομή της ως ακροδεξιάς προπαγανδιστικής πρακτικής. Και τούτη είναι κρυστάλλινη και συνοψίζεται στο ακόλουθο σχήμα: Σκηνοθεσία κάποιου συμβάντος τόσο κραυγαλέα αντιδημοκρατικού, που δικαιώνει και τον πιο ακραίο αυταρχισμό για την αντιμετώπισή του.

Ο Κύρκος Δοξιάδης είναι καθηγητής της Κοινωνικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

 

6 + 1 Ερωτήσεις στον Πρωθυπουργό που ακούει και σέβεται τους επιστήμονες

Γιάννης Μυλόπουλος

Για πρώτη φορά συμφώνησα σε κάτι με τον Πρωθυπουργό.

Η αναφορά του, στο προχτεσινό του διάγγελμα για την ανεξαρτησία της επιστήμης και για την προτεραιότητα που πρέπει να δοθεί στην επιστήμη και στους επιστήμονες σε σχέση με όλες τις άλλες σκοπιμότητες, οικονομικές ή και πολιτικές, είναι ότι σωστότερο έχει πει ποτέ ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η συμφωνία μου μαζί του αποκτά μεγαλύτερη αξία, μια και άγγιξε τις ευαίσθητες χορδές μου όχι μόνο ως πολίτη, αλλά πολύ περισσότερο, ως επιστήμονα.

Μου γεννήθηκαν όμως αυτόματα μια σειρά από ερωτήσεις, στις οποίες θα ήθελα με ειλικρίνεια να απαντήσει ο Πρωθυπουργός, σχετικά τις επιστημονικές εισηγήσεις που κρύβονται πίσω μια σειρά από κυβερνητικές αποφάσεις σχετικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Ερώτηση 1η: Ποιοι επιστήμονες συμβούλεψαν την κυβέρνηση να ανοίξει τα σύνορα της χώρας τον Ιούνιο, χωρίς ελέγχους και χωρίς τεστ;

Είναι σήμερα απολύτως γνωστό ότι η υγειονομική υποτροπή οφείλεται στο άνοιγμα των συνόρων τον Ιούνιο.

 Για διάστημα 10 ημερών περίπου για τα αεροδρόμια και άλλων 15 για τα χερσαία σύνορα, η είσοδος στη χώρα έγινε χωρίς κανέναν έλεγχο και χωρίς κανένα τεστ.

Κι αμέσως μετά από αυτό το διάστημα, άρχισαν να εφαρμόζονται τα λεγόμενα «έξυπνα» και στοχευμένα τεστ. Τα οποία σύμφωνα με την επιστημονική βιβλιογραφία έχουν αξιοπιστία της τάξης του 50%. Που σημαίνει ότι 1 στους 2 τουρίστες διέλαθαν αυτών των τεστ και μπήκαν στη χώρα χωρίς έλεγχο.

Αν σκεφτούμε λοιπόν ότι στη χώρα υπολογίζεται ότι μπήκαν συνολικά κάπου 2,5 εκατομμύρια τουρίστες το καλοκαίρι, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς ότι οι 1,25 εκατομμύρια από αυτούς μπήκαν απολύτως ανεξέλεγκτα.

Αν αθροιστούν λοιπόν οι φορείς του κορωνοϊού που μπήκαν στη χώρα εντελώς ανεξέλεγκτα στο πρώτο διάστημα του ανοίγματος των συνόρων, από κοινού με εκείνους που διέλαθαν των τεστ λόγω περιορισμένης αξιοπιστίας τους, γίνεται αντιληπτό ότι στη χώρα τους καλοκαιρινούς μήνες εισήλθαν χιλιάδες κρούσματα της πανδημίας, τα οποία διέσπειραν και μετέδωσαν τη νόσο στον πληθυσμό.

Ποιοι ήταν, λοιπόν, οι επιστήμονες που συμβούλεψαν την κυβέρνηση να ανοίξουν με αυτόν τον τρόπο τα σύνορα, προκαλώντας την εκρηκτική υγειονομική υποτροπή που μας
πλήττει σήμερα;

Ερώτηση 2η: Ποιοι επιστήμονες εισηγήθηκαν ώστε να επιτραπεί 100% πληρότητα στις αεροπορικές πτήσεις και 75% στα δρομολόγια των πλοίων; Σε μια εποχή που η Ευρώπη στέναζε από την πανδημία, ενώ εμείς είχαμε σχεδόν μηδενίσει τα κρούσματα, ποιοι επιστήμονες έκριναν ως ακίνδυνα υγειονομικά τα αεροπορικά και τα δια θαλάσσης ταξίδια με τέτοιες υψηλές πληρότητες;

Ερώτηση 3η: Ποιοι επιστήμονες συμβούλευσαν την κυβέρνηση να μειώσει τη συχνότητα των δρομολογίων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς το καλοκαίρι;

Το φετινό καλοκαίρι, είναι γνωστό σε όλους, δεν ήταν σαν τα άλλα. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν πήγε διακοπές. Άλλοι γιατί έπρεπε να εργαστούν για να ισοφαρίσουν τη ζημιά της καραντίνας, άλλοι γιατί δεν είχαν χρήματα μετά το lock down και άλλοι πάλι γιατί φοβήθηκαν τη διασπορά του κορωνοϊού στην ύπαιθρο και στα νησιά.

Ποιος επιστήμονας, λοιπόν, με αυτά τα δεδομένα, έκανε το λάθος και εισηγήθηκε στην κυβέρνηση την αραίωση των δρομολογίων του Μετρό, των λεωφορείων και των υπολοίπων ΜΜΜ, ειδικά αυτό το καλοκαίρι, προκαλώντας συνωστισμούς που μετέδωσαν γρήγορα τον κορωνοϊό;

Ερώτηση 4η: Ποιοι επιστήμονες συμβούλεψαν την κυβέρνηση να μη λάβει άμεσα και δραστικά μέτρα για τη μετάδοση της πανδημίας, όταν ακόμη η διασπορά ήταν ελεγχόμενη και υπήρχε καιρός να περιοριστεί;

Ποιοι επιστήμονες δηλαδή έκαναν την εσφαλμένη εκτίμηση ότι η ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων από τον Αύγουστο και μετά ΔΕΝ θα οδηγούσε στη σημερινή ανεξέλεγκτη διασπορά;

Ποιοι επιστήμονες λοιπόν και για ποιο λόγο ΔΕΝ εισηγήθηκαν στην κυβέρνηση να πάρει έγκαιρα και δραστικά μέτρα ανάσχεσης της μεγάλης διασποράς;

Τουλάχιστον οι επιστήμονες του εξωτερικού, που δεν έχουν κυβερνητικές δεσμεύσεις και που λένε τη γνώμη τους άφοβα, αναφέρομαι στον Δερμιτζάκη και το Μόσιαλο, από το καλοκαίρι ακόμη εισηγούνταν να ληφθούν έγκαιρα και δραστικά μέτρα.

 Τι έλεγαν και τι λένε οι επιστήμονες της επιτροπής του υπουργείου Υγείας επ’ αυτού;

Ερώτηση 5η: Ποιοι επιστήμονες συμβούλεψαν την κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε ενίσχυση του Συστήματος Υγείας και σε προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού εδώ και 8 μήνες;

Από τότε που εμφανίστηκε η πανδημία στη χώρα, όλοι έλεγαν ότι το δεύτερο κύμα του φθινοπώρου θα ήταν πολύ χειρότερο από το πρώτο. Δεδομένης λοιπόν της αναγνώρισης των ηρωικών προσπαθειών που κατέβαλε το υγειονομικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων, που συνοδεύτηκε και από χειροκροτήματα στα μπαλκόνια και δεδομένης της έλλειψης ικανού προσωπικού στο εθνικό σύστημα υγείας, μετά από 10 χρόνια λιτότητας και μνημονίων, ποιοι επιστήμονες ήταν αυτοί που συμβούλεψαν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση να

ΜΗΝ προχωρήσει εγκαίρως σε ενίσχυση του Συστήματος Υγείας με υποδομές, εξοπλισμό και με προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού;

Ποιοι επιστήμονες δηλαδή παίρνουν την ευθύνη για τα κενά που εμφανίζονται σήμερα στο σύστημα υγείας; Ποιοι ευθύνονται, επειδή δεν έκαναν εισηγήσεις στην κυβέρνηση, τη στιγμή που από τον Οκτώβριο ακόμη, οι ΜΕΘ εμφάνιζαν πληρότητα 75%;

Ερώτηση 6η: Ποιοι επιστήμονες πήραν τη μεγάλη ευθύνη να ΜΗ συμβουλεύσουν την κυβέρνηση να επενδύσει περισσότερα χρήματα στην Παιδεία και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς;

Υπάρχει δηλαδή έστω και ένας επιστήμονας που στελεχώνει τις επιτροπές του υπουργείου Υγείας, εντεταλμένος να συμβουλεύει την κυβέρνηση, που ΔΕΝ έκανε προτάσεις για ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων στις υποδομές και στο προσωπικό στην Παιδεία, ώστε να ΜΗ συνωστίζονται οι μαθητές σε στενές και μη αεριζόμενες καλά αίθουσες;

Όταν, μάλιστα, είναι γνωστό ότι το 1/3 της μετάδοσης της νόσου συμβαίνει στα σχολεία;

Και υπάρχει ακόμη έστω και ένας επιστήμονας, εντεταλμένος να συμβουλεύει την κυβέρνηση, που ΔΕΝ πρότεινε να ενισχυθούν τα λεωφορεία και το Μετρό με επιπλέον προσωπικό, που ΔΕΝ εισηγήθηκε να δοθούν κονδύλια για να ενισχυθεί η συντήρηση και να αγοραστεί καινούργιο τροχαίο υλικό;

Και μια και μου δίνεται η χρυσή ευκαιρία να ρωτήσω τον Πρωθυπουργό, που σέβεται και ακούει, όπως λέει, τους επιστήμονες και που βάζει τις εισηγήσεις τους πιο ψηλά ακόμη κι από την οικονομία και από το κέρδος των εργολάβων, και μια και είμαστε λίγες μέρες πριν την εκδίκαση της υπόθεσης του Μετρό της Θεσσαλονίκης στο ΣτΕ, επιτρέψτε μου να υποβάλω και μια άσχετη με την πανδημία ερώτηση, που όμως βασανίζει την επιστημονική κοινότητα της χώρας και όχι μόνο:

Ερώτηση 7η: Ποιοι επιστήμονες σας συμβούλεψαν να εξαγγείλετε την αλλαγή του σχεδιασμού στο Μετρό της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να αποσπαστούν τα αρχαία
της Βενιζέλου και μάλιστα, λίγο καιρό πριν αυτό παραδοθεί και λειτουργήσει;

Και για να είμαι πιο συγκεκριμένος, ποιοι αρχαιολόγοι και ποιοι Βυζαντινολόγοι σας συμβούλευσαν ότι ο τεμαχισμός, η απόσπαση και μεταφορά αλλού της Βυζαντινής Μέσης Οδού που βρέθηκε ακέραιη στο σταθμό Βενιζέλου του Μετρό της Θεσσαλονίκης δεν θα επιφέρουν μοιραία πλήγματα στην ακεραιότητα και την αυθεντικότητα του αρχαιολογικού θησαυρού;

Κι ακόμη, ποιοι επιστήμονες Πολιτικοί Μηχανικοί, ποιοι Καθηγητές Πολυτεχνείων και ποιοι ειδικοί σε Υπόγεια Τεχνικά Έργα σας συμβούλεψαν ότι ΔΕΝ υπάρχει τεχνική λύση κατασκευής του σταθμού με τα αρχαία αμετακίνητα, τη στιγμή που αυτή η λύση είχε εγκριθεί και ήδη εφαρμόζονταν επί δύο χρόνια;

Ποιοι είναι αυτοί οι επιστήμονες που πήραν στο λαιμό τους δηλαδή τον πρωθυπουργό να πάρει μια απόφαση που προκάλεσε το σταμάτημα ενός μεγάλου τεχνικού έργου και οδήγησε στον εργολάβο να εισπράττει από τα δημόσια ταμεία εκατομμύρια Ευρώ ως αποζημιώσεις, χωρίς να παράγει έργο;

Γιατί οι επιστήμονες που εγώ γνωρίζω, τόσο το έμπειρο μελετητικό γραφείο που είναι εξουσιοδοτημένο να σχεδιάζει τέτοια υπόγεια έργα και το οποίο εκπόνησε τη μελέτη, όσο και ειδικοί επιστήμονες και καθηγητές Πολυτεχνείων, διαβεβαιώνουν ότι τέτοια λύση υπάρχει και μάλιστα έχει εφαρμοστεί κατ’ επανάληψη σε έργα Μετρό στην Ευρώπη και αλλού.

Αναμένοντας τις απαντήσεις του Πρωθυπουργού, υπενθυμίζω κάτι που ΔΕΝ χρειάζεται να είναι κανείς επιστήμονας για να το αντιληφθεί:
Χειρότερο αμάρτημα για έναν πολιτικό από την υποκρισία ΔΕΝ υπάρχει…