Παν μέτρον... άχρηστον;

 Θανάσης Χαλιώτης μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Ραφήνας.

Την πρώτη φορά που το εντόπισα, το βρήκα πολύ μονόπατο. Εντάξει, λέω, ρε φίλε, τα πράγματα είναι ζυγαριά, έχει και από ‘δω και από ‘κει. Το πώς τα αξιολογείς και τα ιεραρχείς, αυτό είναι άλλη ιστορία. Αλλά ξαναλέω, έχει και από ‘δω και από ‘κει.

 

Τη δεύτερη φορά, πάλι τα ίδια, και μάλιστα με εισαγγελικό ύφος, «πρόσεχε, Τσίπρα!». Από τότε και μετά, κάθε φορά που έβρισκα άρθρο του στην «ΑΥΓΗ», πριν το διαβάσω, το έπαιζα πρόβλεψη-στοίχημα: «Θα τα βάζει με τον Καμμένο;».

 

«Ο άσσος απόδοση 1,10, το Χ απόδοση 3, το διπλό απόδοση 10!» Κάθε φορά κέρδιζα! Μιλάμε για κόλλημα, που φτάνει τα όρια της... εργολαβίας. Ο Καμμένος που έτσι, ο Καμμένος που κάνει αυτά, ο Καμμένος που λέει τ’ άλλα, δεν χάνει ευκαιρία. Και τί δουλειά έχει η Αριστερά μαζί του, και ώς πότε κ.λπ.

 

Ξυπνάει η αντιπολίτευση μέσα μου και με σκουντάει: 

 

- Χαλάρωσε ρε, μεγάλε, μου λέει, άρθρο γνώμης είναι, δικαίωμά του!

 

- Συμφωνώ, της λέω, αλλά αν θες να πεις τη γνώμη σου, δώσε μας πρώτα όλα τα δεδομένα, όλα όμως, για να υπάρχει και ένα μέτρο.

 

Δεδομένο 1ο (δεν το λες και λεπτομέρεια): Χάρη στη στάση των ΑΝ.ΕΛΛ., ο ΣΥΡΙΖΑ σχημάτισε δύο φορές κυβέρνηση.

 

Δεδομένο 2ο: Όλο αυτό το διάστημα οι ΑΝ.ΕΛΛ., έδειξαν ότι έχουν «μπέσα», στήριξαν με συνέπεια τα συμφωνηθέντα.

 

Δεδομένο 3ο: Με τη στάση και τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση, Καμμένος και ΑΝ.ΕΛΛ., ώθησαν και διευκόλυναν έναν κόσμο παραδοσιακά δεξιό να σπάσει στερεότυπα 10ετιών και να στρέψει το βλέμμα προς τα αριστερά.

 

Δεδομένο 4ο: Σε μια σειρά θεμάτων οι ΑΝ.ΕΛΛ. έχουν σοβαρά αποκλίνουσες θέσεις -γνωστές- από αυτές του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. κράτος-εκκλησία, εθνικά θέματα κ.λπ.). Δεν τις έκρυψαν ποτέ. Στο κάτω-κάτω, αν οι ΑΝ.ΕΛΛ. είχαν τις θέσεις τού ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν θα τους λέγανε ΑΝ.ΕΛΛ.

 

Ωραία! Βάλε λοιπόν όλα τα δεδομένα στο τραπέζι σου και μετά ενημέρωσέ μας για τις κρίσεις και τις προτεραιότητές σου. Να το διαλύσουμε; Να πάμε για εκλογές; Να πάμε με τη Φώφη; Κάτι άλλο; Όλα είναι γνώμες και απόψεις. Σωστές ή λάθος, θα το κρίνουν οι συνθήκες κι η συγκυρία.

 

Αυτό που σήμερα είναι σωστό, αύριο μπορεί να είναι λάθος και αντιστρόφως. Όμως, ας μη χάσουμε το μέτρο. Γιατί αν συνεχίσει έτσι εμμονικά, τότε δεν θα ξέρουμε ποιος είναι τελικά πραγματικά «καμένος».