Η ψευδεπίγραφη αύξηση των μισθών και το διακύβευμα

Γιώργος Μακράκης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ

Αφού η κυβέρνηση θεωρεί απαραίτητο το επίδομα ανεργίας, γιατί ξεκινά τη μείωση των εισφορών και άρα τη μείωση των πόρων από το επίδομα αυτό; Γιατί μια φιλελεύθερη κυβέρνηση, όπως θέλει να ονομάζεται, κρατικοποιεί επιδόματα τα οποία είχαν εξασφαλισμένους πόρους;

Πανηγυρίζει η κυβέρνηση ότι από 1/6 θα αυξηθεί ο μισθός των πλήρως απασχολουμένων στον ιδιωτικό τομέα εξαιτίας της μείωσης των εισφορών υπέρ ΟΑΕΔ κατά 0,90 της μονάδας.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1η: Ακόμα κι αυτή η μείωση των εισφορών (που δεν θα έχει θετικό πρόσημο για την κοινωνία και θα το εξηγήσουμε) είναι ετεροβαρής υπέρ του εργοδότη, 0,48% για τον εργοδότη, 0,27% για τον εργαζόμενο.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2η: Η αύξηση που θα προκύψει, 2,73 ευρώ στον μισθό των εργαζομένων και 3,12 ευρώ για τους εργοδότες, είναι ποσά που δεν μπορούν να επιφέρουν καμιά συνέπεια στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, καμιά άμεση συνέπεια στην κερδοφορία των επιχειρήσεων και καμιά συνέπεια εν τέλει στην πορεία της οικονομίας, της ανάπτυξης και της εργασίας.

Η μείωση των εισφορών αφορά κατά 0,75% τη μείωση των ασφαλίστρων υπέρ του κλάδου της ανεργίας, αφορά δηλαδή την ασφάλιση του εργαζομένου για τον κίνδυνο της ανεργίας, ακόμα πιο λιανά αφορά το επίδομα ανεργίας.

Ενα πρώτο ερώτημα προς την κυβέρνηση είναι αν θεωρεί απαραίτητο το επίδομα ανεργίας. Φαντάζομαι πως η απάντηση θα είναι αναφανδόν «ναι». Αφού όμως θεωρεί απαραίτητο το επίδομα ανεργίας, γιατί ξεκινά τη μείωση των εισφορών και άρα τη μείωση των πόρων από το επίδομα αυτό;

Ενα δεύτερο ερώτημα είναι γιατί μια φιλελεύθερη κυβέρνηση, όπως θέλει να ονομάζεται, κρατικοποιεί επιδόματα, τα οποία είχαν εξασφαλισμένους πόρους. Εδώ ακριβώς παρατηρούμε ένα άλλο παράδοξο. Ποιο είναι το παράδοξο; Η συγκεκριμένη κυβέρνηση που η κατεύθυνσή της είναι «όλα στους ιδιώτες» θα περίμενε κανείς ότι δεν θα αναλάμβανε να «φορτώσει» στον κρατικό προϋπολογισμό τους πόρους για τα επιδόματα ανεργίας, τη στιγμή που οι πόροι για τα επιδόματα είναι εξασφαλισμένοι και με το παραπάνω, από τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών.

Διευκρινίζουμε ξανά ότι οι πόροι για τα επιδόματα ανεργίας προέρχονται από ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, που η κυβέρνηση έρχεται τώρα με νόμο να μειώσει. Η κρατική χρηματοδότηση είναι περιττή, αφού τα έσοδα από τις εισφορές φτάνουν και περισσεύουν για τα επιδόματα ανεργίας.

Μια κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση, η οποία επιδιώκει την ανάπτυξη θα αύξανε το επίδομα ανεργίας και τον αριθμό των δικαιούχων - δικά τους χρήματα είναι εξάλλου. Αντί αυτού η φιλελεύθερη κυβέρνηση μειώνει τις εισφορές, άρα μειώνει την ασφάλιση για τον κίνδυνο της ανεργίας και οδηγεί σε μια κοινωνία εργασιακού Μεσαίωνα.

Φαντάζομαι ότι η απάντηση της κυβέρνησης στην παραπάνω κριτική θα είναι ότι θα εγγυηθεί το επίδομα ανεργίας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ενας παραλογισμός δηλαδή. Η φιλελεύθερη κυβέρνηση μειώνει τις εισφορές, μειώνει τους πόρους, τους ιδιωτικούς πόρους για την ασφάλιση του κινδύνου της ανεργίας και θα εγγυηθεί την κρατική επιχορήγηση; Είναι έτσι; Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε.

Η κυβέρνηση δεν θα εγγυηθεί τίποτα και δεν θα διασφαλίσει τίποτα για το μέλλον. Η κυβέρνηση έχει έναν πραγματικά νεοφιλελεύθερο σχεδιασμό που ροκανίζει επικοινωνιακά και οικονομικά κάθε μορφή στήριξης στους αδύναμους, εν προκειμένω στους ανέργους. Δημιουργεί αργά και σταθερά ένα περιβάλλον για λίγους. Επιδιώκει φτηνή εργατική δύναμη για την ανάπτυξη των μεγάλων επιχειρήσεων και αυτό προϋποθέτει την έλλειψη υποστήριξης των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων για να οδηγηθούν αναγκαστικά στη φτηνή εργασία, σχεδόν στη δουλεία και τη δουλοπαροικία.