Κορωνοϊός: Η ασφάλεια σταματά στο δικό τους σπίτι

Μαύρα Σαραντοπούλου
Συντονίστρια ΟΜ Εργατοϋπαλλήλων Πειραιά
Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Πειραιά (υποψ. βουλεύτρια στις πρόσφατες εκλογές στην Αρκαδία με τον ΣΥΡΙΖΑ)

«Κραυγή αγωνίας στέλνουν οι συνάδελφοι σε μαζικούς εργασιακούς χώρους, σε εργοστάσια, ναυπηγεία σε καταστήματα εστίασης, για τα ανύπαρκτα μέτρα πρόληψης απέναντι στην πανδημία του κορωνοϊού»

Κραυγή αγωνίας στέλνουν οι συνάδελφοι σε μαζικούς εργασιακούς χώρους, σε εργοστάσια, ναυπηγεία σε καταστήματα εστίασης, για τα ανύπαρκτα μέτρα πρόληψης απέναντι στην πανδημία του κορωνοϊού.

Μάλλον η κυβέρνηση έχει στο μυαλό της ότι αυτοί οι άνθρωποι που συνεχίζουν να εργάζονται ο ένας κολλητά δίπλα στον άλλον, χωρίς παροχή μασκών, γαντιών και αντισηπτικών για να απολαμβάνουμε εμείς ένα κομμάτι κανονικότητας, να στηρίζεται η αγορά και να μην καταρρεύσει η οικονομία, είναι άνθρωποι ενός κατώτερου θεού. Διότι, τόσο εύκολα θα νοσήσουν, καθόλου εύκολα θα δεχτούν τις υπηρεσίες υγείας, μιας και όποιος παρουσιάζει συμπτώματα ακόμη και έντονα ο ΕΟΔΥ του λέει να κάτσει σπίτι του και του κλείνει το τηλέφωνο, μέχρι ο άνθρωπος αυτός να φτάσει στο σημείο να μη μπορεί να αναπνεύσει και να κινδυνεύει η ζωή του.

Ένα κραυγαλέο παράδειγμα στην πόρτα μας, οι συνθήκες που επικρατούν στα ναυπηγεία της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Εργαζόμενοι καταγγέλλουν πως οι εργοδότες δεν τηρούν ούτε στο ελάχιστο τα μέτρα προστασίας, ενώ επικρατεί ένα διάχυτο κλίμα τρομοκρατίας σε περίπτωση που ανοίξει κάποιος την κουβέντα περί μέτρων.

Τους δείχνουν πολύ απλά την πόρτα εξόδου.

Ωστόσο η κατάσταση αυτή δεν θα σταματήσει με τη λήξη της καραντίνας. Είναι ξεκάθαρο πια, πως τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν.

Ήδη εφαρμόζεται η εκ περιτροπής εργασία, δηλαδή η εφαρμογή είτε του 50% μηνιαία εργασία με αντίστοιχη αμοιβή, είτε η τηλεργασία όπου μπορεί να εφαρμοστεί με λιγότερες απολαβές.

Η οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ των εργατοϋπαλλήλων Πειραιά, δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να επικοινωνεί σε συντρόφους και εργαζόμενους στους μαζικούς χώρους δουλειάς που εξακολουθούν να λειτουργούν με τους παραπάνω όρους, ενημερώνοντας τους για την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μία πολιτική που εφαρμόστηκε από τις 8 Ιουλίου, με την κατάργηση του νόμου περί συνευθύνης.

Μία πολιτική που στην εφαρμογή της μειώνει κατά 50% τους μισθούς, καταργεί κάθε προστασία για τους εργαζόμενους φτιάχνοντας το «νέο εργατικό δίκαιο» του Βρούτση. Ήδη οι απολύσεις μετρώνται σε χιλιάδες, ενώ η εκ περιτροπής εργασία έρχεται να σταθεροποιήσει ως κανονικότητα τις ελαστικές μορφές εργασίας.

Επιπλέον, δίνει διπλή αποζημίωση στους κλινικάρχες (από 800 σε 1600 ευρώ)  για τις κλίνες ΜΕΘ, μαζί με 30 εκατομμύρια για τεστ που λίγο καιρό πριν υποστήριζε ότι δεν χρειάζονται.

Κάθε απόγευμα στις 18:00 κάνει πλύση εγκεφάλου στους πολίτες για τον άψογο χειρισμό της κρίσης του κορονοϊού, χαιρετά τις υπερπροσπάθειες των γιατρών της πρώτης γραμμής, φιμώνοντάς τους παράλληλα για να μην καταγγείλει κανείς τις τραγικές ελλείψεις σε ιατρικό υλικό, απαραίτητο για την προστασία των ιδίων.

Όσον αφορά τα 37 και δις «μαξιλάρι» που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε λόγος για αξιοποίηση. Στο συρτάρι για… ειδικούς σκοπούς, π.χ για μία επικείμενη ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται με ένα κοστολογημένο πρόγραμμα να προτείνει στην κυβέρνηση μία σειρά από μέτρα διάσωσης  της οικονομίας και κυρίως της κοινωνίας. Φυσικά θα το υποτιμήσουν, θα το ακυρώσουν, θα προσπαθήσουν να το αποδομήσουν.

Εδώ έρχεται ο δικός μας ρόλος σύντροφοι.

Μεταφέρουμε στους συντρόφους, στους φίλους, στους γνωστούς τα μέτρα που παρουσίασε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ως αντιπρόταση, ως διέξοδο στην εργασιακή βαρβαρότητα.  Παράλληλα δεν παύουμε να υπενθυμίζουμε το τι συμβαίνει καθημερινά στους χώρους δουλειάς. Πάμε δυνατά και ενωμένα να σταθούμε απέναντι στο ¨θηρίο¨ του νεοφιλελευθερισμού και να σηκώσουμε ανάχωμα στον οδοστρωτήρα των εργασιακών δικαιωμάτων, στον οδοστρωτήρα της ζωής μας.

Θεωρούμε αναγκαία αυτή την χρονική στιγμή τη συνεργασία προοδευτικών, δημοκρατικών δυνάμεων που συγκλίνουν και αποδέχονται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργώντας το μέτωπο εκείνο, το κίνημα εκείνο που θα διεκδικήσει πίσω τη χαμένη αξιοπρέπεια του λαού μας. Μία ισχυρή προοδευτική συμμαχία με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και θα τα καταφέρουμε σύντροφοι. Να είστε σίγουροι γι αυτό.

Ο δρόμος δύσκολος, μα η Αριστερά δεν ήταν ποτέ για τα εύκολα. Αγώνας χαμένος, εκείνος που δεν δόθηκε ποτέ! Πάμε λοιπόν, ενωμένοι και δυνατοί με στόχο τη δεύτερη φορά Αριστερά. Είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας.