Εμείς τιμάμε τους νεκρούς με αγώνες, κ. πρωθυπουργέ

Αν και τον καλέσαμε, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν ήρθε στις εκδηλώσεις μνήμης για τον Ν. Τεμπονέρα. Τον καλούμε να παραστεί στις εκδηλώσεις για τον Αλ. Γρηγορόπουλο και τον Π. Φύσσα - Όπως περνάμε από τη Marfin, περνάμε και από την Πατησίων και θυμόμαστε τις οβίδες των ΜΑΤ που έκαψαν το Κ. Μαρούσης, όπου κάηκαν τέσσερις άνθρωποι χωρίς ποτέ να βρεθούν οι ένοχοι.

ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ

Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς σε εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια πλακέτας προς τιμήν των θυμάτων της Marfin. Χαρακτήρισε μάλιστα την παρουσία των προσκεκλημένων στην εκδήλωση ως μια «συμβολική και αυτονόητη πράξη ενότητας».

Οφείλω να του θυμίσω, αρχικά, την απουσία του ιδίου και της οικογένειάς του από μια σειρά εκδηλώσεις στις οποίες «αμέλησαν» να παραστούν τα τελευταία τριάντα χρόνια και στις οποίες τον καλούμε να προσέλθει μετανιωμένος και αυτοαναιρούμενος, δηλώνοντας πως αρνείται να εφαρμόσει στο μέλλον όμοιες πολιτικές όπως εκείνες που οδήγησαν στις στυγερές δολοφονίες.

Τον καλούμε να παραστεί:

1. Στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής στις 9 Ιανουαρίου στην Πάτρα μπροστά στο μνημείο του λαϊκού αγωνιστή Νίκου Τεμπονέρα, που δολοφονήθηκε, από το στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και της ΟΝΝΕΔ Γιάννη Καλαμπόκα προασπιζόμενος την Παιδεία και τη δημοκρατία κόντρα στο παρακράτος του πατρός του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

2. Στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής στις 6 Δεκεμβρίου στα Εξάρχεια προς τιμήν του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που αναίτια έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας επειδή διεκδίκησε το δικαίωμά του να κυκλοφορεί ελεύθερος στον «χώρο» και στο «πνεύμα».

3. Στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής στις 18 Σεπτεμβρίου στο Κερατσίνι μπροστά στο μνημείο του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, που δολοφονήθηκε από τον Γιώργο Ρουπακιά, στέλεχος της Χρυσής Αυγής, επί κυβερνήσεως Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, υπερασπιζόμενος την ελευθερία της σκέψης, την αλληλεγγύη και την κοινωνική δικαιοσύνη κόντρα στον φασισμό.

Και πόσων άλλων...

Εμείς, κύριε πρωθυπουργέ, πηγαίνουμε καθημερινά στις δουλειές μας και περνάμε από τη Marfin.

Όπως περνάμε και από την οδό Πατησίων και θυμόμαστε τα δακρυγόνα και τις οβίδες των ΜΑΤ που προκάλεσαν τη φωτιά στο Κ. Μαρούσης και κάηκαν τέσσερις άνθρωποι δίχως ποτέ να βρεθούν οι ένοχοι.

Όταν περνάμε έξω από τη Marfin, θυμόμαστε και κλαίμε τους ανθρώπους που θα είχαν σωθεί αν τα ανώτατα στελέχη της τράπεζας δεν είχαν κλειδώσει εκείνη την ημέρα τους εργαζόμενους μέσα να δουλέψουν υπό την απειλή της απόλυσης. Αν τηρούσαν τους κανόνες ασφαλείας.

Εμείς αγαπάμε τη ζωή όσο τίποτα, κ. πρωθυπουργέ, και βάζουμε τη φωνή μας και τη ζωή μας ασπίδα για να αλλάξουμε τον κόσμο. Και το κάνουμε χωρίς κουκούλες. Με τα πρόσωπά μας καθαρά.

Εμείς δεν σκυλεύουμε νεκρούς.

Εμείς τιμάμε τους νεκρούς με αγώνες, κ. πρωθυπουργέ.