Το ωραίο μπαμ

Θαν. Καρτερός

Το Όχι που έγινε Ναι, η στρίγγλα που έγινε αρνάκι, ο επαναστάτης που αποδείχτηκε ψεύτης. Διαλέγετε και παίρνετε, αφού, ένα χρόνο μετά το δημοψήφισμα, γέμισε πάλι ο πάγκος των ναι - σε - ό,τι - μας - ζητούν από επετειακές χάντρες. Απολύτως λογικό από μια άποψη. Όσο και να το θέλουν, εκείνο το ωραίο μπαμ του ελληνικού λαού, που έκανε γης μαδιάμ τη μαύρη μαυρίλα, δεν γίνεται να ξεχαστεί. Γίνεται όμως να «ερμηνευτεί» με όρους προπαγάνδας. Να τεμαχιστεί καταλλήλως, με τη μάχαιρα όσων ακολούθησαν. Για να βολευτούν πάλι οι μονίμως βολεμένοι με τη βολική άποψη ότι αυτό που έγινε τότε ήταν άλλος ένας άγονος αγώνας.
Ας λένε. Το δημοψήφισμα θα γραφτεί στην Ιστορία. Μπορούμε να κάνουμε όση συζήτηση θέλουν για το τι έγινε μετά από αυτό. Καρφί στο μάτι όλων τους όμως παραμένει το Όχι. Που απέδειξε ότι στην Ελλάδα επιβλήθηκε μια πολιτική μισητή, ξένη, απεχθής στον ελληνικό λαό. Που άνοιξε μια ρωγμή στην Ευρώπη των κηδεμόνων, η οποία δεν έκλεισε και δεν πρόκειται να κλείσει. Και που ξετίναξε όλο το παλιό σινάφι - πολιτικό σύστημα, διαπλοκή, βαρόνους, μεσίτες, και παρατρεχάμενους. Ούτε ο τρόμος, ούτε η συκοφαντία, ούτε οι απειλές, ούτε η τραπεζική τιμωρία, ούτε η γερμανική ράβδος κατάφεραν να πτοήσουν τους Έλληνες.
Και για να μην ξεχνιόμαστε: Ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του αποφάσισαν να δώσουν τον λόγο στον λαό, παρά τις απειλές της ιερής συμμαχίας. Ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του άνοιξαν τις πόρτες της διαπραγμάτευσης σε εκατομμύρια ανθρώπους. Ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του έδωσαν τη μάχη του Όχι, κόντρα στο σύνολο του εγχώριου και ευρωπαϊκού κατεστημένου. Ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του, με δυο λόγια, τόλμησαν το δημοψήφισμα ως μια κορυφαία πράξη αντίστασης στους κηδεμόνες και στους τοποτηρητές τους. Και όποιος βρει άλλη εξήγηση αυτής της παράτολμης πρωτοβουλίας, ας ενημερώσει κι εμάς.
Να κοκορεύονται οι ναι - σε - όλα ότι τελικώς πέρασε το δικό τους δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Γιατί και το δικό τους να πέρασε -που δεν πέρασε ούτε κατά διάνοια-, στον λαιμό τους κρέμεται πάντα το Ναι. Κι αυτό δεν ξεπλένεται, όσο κι αν εμφανίζουν τον Τσίπρα ως οψίμως στρατολογημένο στις γραμμές του ναι. Στοιχειώδες Γουότσον: Αν είναι έτσι, γιατί έχουν λυσσάξει να τον φάνε;